The Last Of Her Kind

Chapter 15

Nagmamadali itong lumapit sa amin. May mga halimaw pa rin sa malayong banda ngunit nahagip na ng chasm 'yung mga nasa malapit.

Umbrakinesis

The power to manipulate darkness and shadows.

Kaya pala kaya nitong maglaho bigla at magteleport sa iba't ibang mga lugar sa pamamagitan ng mga anino. Ito rin ang rason kung bakit nakapagsummon ito ng dark chasm. Bakit ngayon ko lang ito napansin?

"You're bleeding. "

Napatingin ako sa aking sugat. Dumudugo nga ito.

Pinunit ko ang bahagi ng aking uniporme at ginamit ito upang mapigilan ang pagdurugo nito.

"Malayo ito sa bituka, " kalmadong sagot ko.

Nakita kong napakuyom siya sa kaniyang kamao.

Malalim ang aking sugat ngunit hindi naman kritikal ang aking lagay. Mas nag-aalala ako sa lagay ng iba naming kasamahan ngayon. Naroon pa naman sina Caelum sa Eastern border.

Sana ay mabuti ang kanilang sitwasyon ngayon, pati rin ang ibang mga estudyante ng Celestia.

Hindi ko inaasahan na susugod ang mga halimaw sa sandaling masira ang barrier. Masyadong mabilis ang mga nangyari. Ngunit hindi rin ako nagtataka na kumampi ang mga ito kay Xerxes. 

Ang mga halimaw ay ipinanganak mula sa galit at kasamaan ng mga tao.
Matagal nang may galit ang mga ito sa Ethereans at sa mga Hesperians.

Monsters are not naturally born. They are born through the evil hatred of humanity. They feed from the negative emotions of humans.

Ironic how mortals despise monsters so much when they are the ones who created them. From their own selfishness, violence, and doings.

Sa ilang daang taon kong pamamalagi sa mundo, sa amin ibinibigay ng mga tao ang sisi at responsibilidad ng kanilang mga kagagawan at kasalanan. Inaasa nila sa amin lahat. Ito ang rason kung bakit namumuhay pa rin ang kasamaan sa mundo.

Ang katotohanan ay wala kaming kontrol sa desisyon ng mga tao.

Until humanity could finally learn to own up to their flaws and stop using the concept of good and evil as scapegoats of their indecent behaviors, they would never strive to become better people.

We are the masters of our own destinies. We choose our own fates. Once we finally realize this, then can we only move forward and open the door to substantial growth. And actually stop blaming monsters and evil for our own choices.

Napalingon kami nang biglang lumipad ang Lithian dragon papunta sa aming kanan. Agad kaming umatras sa gulat.

Sa isang iglap, napuno ng apoy ang gubat doon. Kasabay nito ay nagtatapon din ng malalaking mga boulders patungo sa aming mga kasamahan.

The Lithian dragon could breathe fire. Its huge figure and snarls were enough to send anyone running away in fear and the burning forest in front of it was testament to its power.

"It was the Lithian dragon that destroyed the North wing. " Lumingon ako kay Kiara nang mapagtanto niya ito.

The dragon's tail was lashing wildly, sending trees and rocks flying towards our comrades.