Park Seonghwa genç, asil bir klan lideriydi. Kim Hongjoong ise toplumdan uzak, biraz farklı bir betaydı. Tabii klanına bildirdiği üzere.
.
.
"Herkes yalan söyler, sadece bazılarınınki bembeyazken bazılarınınki karanlıktır, hem de çok karanlık."
.
.
...
İyi okumalar, oy vermeyi ve yorum yapmayı eksik etmeyin 🥺❣
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
—
Hizmetli gencin söylediklerini sindirir sindirmez büyük saraydaki odaları teker teker gezmeye ve Seonghwa'yı aramaya başlamıştı. Bu Alfa bozuntusu kendisiyle oyun mu oynuyordu? Buraya gelmeden önce onunla evlenmek istediğini az çok beyan eden kendisiydi ve şimdi de evleniyor muydu? Sorun evlenip evlenmemesi değildi; sorun, Hongjoong'u alaya almasıydı.
Birkaç uygunsuz odadan ve boş odalardan sonra Seonghwa'nın odası olduğunu düşündüğü odayı bulmuştu. Hiç beklemeden içeri girdi ve açtı ağzını, yumdu gözünü.
"Sen ne aşağılık bir Alfasın böyle? Madem evleniyordun, neden benimle alay ettin sabahleyin? Herkesi alaya alarak tahta geçmişsindir kesin şimdi de." Bu laflarından sonra masanın bir diğer yanında oturan manevî babasını görmüştü, bir miktar utanmasına sebep olsa da çabucak toparlamıştı. Seonghwa ise bir anda kendisine çıkışan genç kurt karşısında afallamış, kendini açıklamaya çalışmıştı.
"Aslında alay etmemiştim. İzin verirsen-"
"Kesinlikle öyle olmuştur. Alay etmediysen neden bir hizmetlin gelip evlendiğini söylüyor?" Seonghwa sözü kesildiği için bıkkın bir nefes verdi.
"Çalışma odama ve artık senin de çalışma odan olan yere hoş geldin, müstakbel eşim." Son 2 kelimenin ardından Hongjoong'un yüzüne kan hücum etmiş ve yanakları kızarmıştı.
"Neyden bahsediyorsun?"
"Müstakbel eşimsin Hongjoong, evleniyoruz." Bay Jeong, manevî oğlu ve Seonghwa arasındaki bir o kadar tuhaf ve bir o kadar da tatlı olan atışmaları can kulağıyla dinlerken geleceği düşünüyordu. Kendi geleceğini değil; Yunho ve Hongjoong'un geleceğini.
Bu esnada Hongjoong ve Seonghwa sadece göz temasında bulunuyorlardı. Ne Hongjoong diyecek bir şey bulabiliyordu, ne de Seonghwa konuşmaya devam edebiliyordu. Zaten Seonghwa ne diyebilirdi ki? "Kaderlerimiz birleşmiş, evlenmeliyiz." mi diyecekti?
"'Müstakbel eşin' isem bundan neden ben dışında herkesin haberi var? Seninle evlenecek olsam ilk benim haberim olması gerekir, ayrıca niye seninle evleneyim ki?" Yarasının sızlamasıyla bir elini yarasına götürdü. Seonghwa, genç adamın bu inatçı hallerine göz devirirken; her şeyi açıklamak adına Bay Jeong konuşmaya dahil oldu.
"Ruh eşleri, Hongjoong. Seonghwa ve senin kaderin birlikte yazılmış. Sen onu veya o seni reddettikçe, birbirinizden uzak kaldıkça acınız da artacak. Bunu durdurmanın tek bir yolu var; o da birbirinizi mühürlemeniz. Bu da bir bakıma evlenmiş olmanız demek."
"Bir başkasıyla da olamazsınız, mühür yaralarınız sadece birbirinize açık. Başka bir yolu yok, evlenmelisiniz."
"Ben bu Alfa bozuntusu ile evlenmiyorum. Acı çekmeye hazırım." Hongjoong inadını sürdürürken, Seonghwa Tanrı'dan sabır diledi. Eninde sonunda evlenecekti zaten kendisiyle, bu boş inat da niyeydi?
