မင္း!...[COMPLETED]

•22•

ကုန္တိုက္မွာဝယ္စရာ႐ွိတာဝယ္..
စားစရာ႐ွိတာစားၿပီးအိမ္ျပန္ရန္
ဂြၽန္ေျမာင္ႏွင့္ဆယ္ဟြန္းတို႔
ႏွစ္ေယာက္သားကားပါကင္ကို
ေရာက္ေနျခင္းျဖစ္သည္...။
ႏွစ္ေယာက္သားကအထုပ္ေတြ
ကိုယ္စီနဲ႔ေဘးခ်င္းယွဥ္လ်က္သား
ကားဆီရာသို႔လမ္းေလ်ွာက္သြား
ေနၾကျခင္း...။
ကားဆီကိုေရာက္ေတာ့
ဂြၽန္ေျမာင့္ဆီကအထုပ္ေတြကိုပါ
ဆယ္ဟြန္းေတာင္းလိုက္သည္..။

"ဂြၽန္ေျမာင္ရဲ႕အထုပ္ေတြေပး..
ကိုယ္ကားေနာက္ခန္းထဲထည့္
ေပးမလို႔..."

"အင္း.."

သူ႔လက္ထဲကအထုပ္ေတြကိုေပး
ၿပီးဂြၽန္ေျမာင္ကေ႐ွ႕ခန္းမွာ
ဝင္ထိုင္လိုက္ၿပီျဖစ္သည္...။
ဆယ္ဟြန္းလည္းအထုပ္ေတြကို
ေနာက္ခန္းထဲထည့္ေနရင္း
အကြယ္တစ္ေနရာကလ်ွာထိုး
ဦးထုပ္အနက္နဲ႔ဟိုလူက
သူတို႔ကိုၾကည့္ေနတာေတြ႔
လိုက္တာေၾကာင့္ ဆယ္ဟြန္း
အဓိပၸါယ္ပါပါေခါင္းၿငိမ့္ျပလိုက္
သည္...။
ထိုလူကလည္းထိုနည္းတူ
ေခါင္းၿငိမ့္ျပၿပီးအေမွာင္ထဲ
တိုးဝင္ေပ်ာက္ကြယ္သြားသည္..။
ထိုေတာ့မွ ေနာက္ခန္းတံခါး
ကိုပိတ္ၿပီးကားေမာင္းသူေနရာ
မွာဝင္ထိုင္လိုက္သည္...။
ထို႔ေနာက္ အနက္ေရာင္ကားေလး
ဟာကတၱရာလမ္းမႀကီးေပၚသို႔..။

°°°°°
ဂြၽန္ေျမာင္တို႔ရဲ႕တစ္ထပ္အိမ္ေလး
ေ႐ွ႕ကိုအနက္ေရာင္ကားေလး
ထိုးရပ္သြားသည္...။

"ေက်းဇူးပဲ...ဆယ္ဟြန္း..ငါ
သြားေတာ့မယ္ေနာ.."

ဂြၽန္ေျမာင္ကလံုျခံဳေရးခါးပတ္
ကိုျဖဳတ္လို႔ေနာက္ခန္းကသူ႔ရဲ႕
အထုပ္ေတြကိုသြားယူေနသည္..။
ျမင္ေနရတဲ့ဂြၽန္ေျမာင္ရဲ႕အိမ္ကို
ၾကည့္ၿပီးဆယ္ဟြန္းေတြးမိ
လိဳက္သည္..။
ဒီအထိေတာင္ေရာက္ေနၿပီးမွ
ေတာ့ဂြၽန္ေျမာင္ရဲ႕အိမ္ကိုဝင္ရင္
ေကာင္းမလားလို႔ေလ...။
ဒီေန႔ကသူ႔မွာလုပ္စရာလည္း႐ွိ
ေတာ့တာမဟုတ္ဘူးဆိုေတာ့...။

"ဂြၽန္ေျမာင္..."

"အင္း.."

သူေခၚေတာ့ဂြၽန္ေျမာင္က
အထုပ္ေတြယူေနရင္းကထူးသည္။