"အစ္ကို...ေရာ့..."
ပန္းသီးစိတ္ေလးေတြကိုပန္းကန္ထဲစီစီရီရီ
ထည့္ၿပီး အစ္ကို႔ေ႐ွ႕က စားပြဲေပၚတင္ေပး
ရင္းဂြၽန္ေျမာင္ေျပာလိုက္သည္...။"ေက်းဇူး...ငယ္.."
သူျပံဳးျပရင္းေက်းဇူးစကားဆိုေတာ့...ငယ္
ကလဲ ျပန္ျပံဳးျပခဲ့ကာ..ပန္းသီးေနာက္
တစ္ပန္းကန္ကိုကိုင္လို႔ ဆယ္ဟြန္းဆီကို
ေလ်ွာက္သြားသည္....။"ဟြန္း....အဆင္ေျပရဲ႕လား...။
ဒဏ္ရာကေရာနာေနတာမ်ိဳး႐ွိလား..."ကုတင္ေဘးက စားပြဲေပၚပန္းသီးစိတ္
ပန္းကန္တင္ရင္းသဲကေမး၏။"ကိုယ္အဆင္ေျပပါတယ္...သဲ..ရဲ႕.."
"ေသခ်ာလို႔လား....တစ္ခုခုျဖစ္တယ္ဆိုရင္
တစ္ေယာက္တည္းႀကိတ္ခံစားမေနဘဲ..
သဲ ကိုေျပာ...ဟုတ္ၿပီလား...""ဟုတ္ပါၿပီ....ကိုယ့္ေကာင္ေလးရယ္....
စိတ္ပူတတ္ေနလိုက္တာ...အဟက္...""ပူမွျဖစ္မွာေပါ့....ဟြန္းတစ္ခုခုျဖစ္သြားရင္
သဲ ပဲရင္က်ိဳးရမွာ..."ႏႈတ္ခမ္းေလးတေထာ္ေထာ္နဲ႔ေျပာေနတဲ့
ေကာင္ေလးက အသည္းယားဖို႔ေကာင္း
လြန္းလို႔ ဆြဲဖက္ပစ္လိုက္သည္...။"အိ....ဘာလုပ္တာတုန္း..ဟြန္းရဲ႕...."
ကုတင္ေပၚထိုင္လ်က္သားက်လာတဲ့သဲက
ရင္ခြင္ထဲေန႐ုန္းကန္ရင္း ထဖို႔ႀကိဳးစားေန
သည္... ။"ဖက္တာေလ သဲကလည္း.....သဲက
ႏႈတ္ခမ္းႀကီးေထာ္ၿပီး ခ်စ္ဖို႔အရမ္းေကာင္း
ေနတာကို....အဲလိုဆိုေတာ့ ကိုယ္က
ဘယ္ေအာင့္ႏိုင္ေတာ့မလဲ..."ေျပာၿပီး ရင္ခြင္ထဲကေကာင္ေလးကို
ညစ္ပစ္လိုက္သည္...။
အဟား...လံုးလံုးကစ္ကစ္နဲ႔အသည္းယား
စရာေလး.....။"ေတာ္ေတာ့...ဟြန္း...အစ္ကိုလဲ႐ွိေနတယ္..
ေနာက္ၿပီး..ဟြန္းရဲ႕ဒဏ္ရာကိုထိမိကုန္
လိမ့္မယ္....."သဲရဲ႕ အစ္ကို႐ွိေနတယ္ ဆိုတဲ့စကားကို
ေတာ့သိပ္လက္မခံခ်င္ပါ....။
တကယ္ဆိုရင္...အဲ့ဒီ ခြၽဲမင္ဟို ရဲ႕အေ႐ွ႕
မွာကို သဲ နဲ႔အားရပါးရကို ro ျပခ်င္ေသး
တာ....ဟမ့္.....။
ဒါေပမယ့္ ေနာက္ထပ္သဲေျပာတဲ့စကားက
သူ႔ကိုစိတ္ပူေပးတဲ့အတြက္...သူလြတ္ေပး
လိုက္ပါသည္....။
စိတ္ေတာ့သိပ္မပါေပမယ့္ေပါ့...။

YOU ARE READING
မင္း!...[COMPLETED]
Fanficသြားစမ္းပါ...အို္ဆယ္ဟြန္း...ငါမင္းတို႔လိုလူေတြကိုရြံလြန္းလို႔... သွားစမ်းပါ...အို်ဆယ်ဟွန်း...ငါမင်းတို့လိုလူတွေကိုရွံလွန်းလို့...