မင္း!...[COMPLETED]

•43•

~girl I'm your candy....~

အိပ္ေပ်ာ္ေနတုန္း...နားထဲကိုသီခ်င္းသံ
သဲ့သဲ့တိုးဝင္လာတာေၾကာင့္ ဆယ္ဟြန္း
ႏိုးလာရသည္....။
မ်က္စိဖြင့္ဖြင့္ခ်င္းျမင္လိုက္ရတာက
ေမွာင္မဲေနေသာပတ္ဝန္းက်င္ျဖစ္သည္...။

ဟုတ္သားပဲ...။
အခ်စ္နဲ႔သူနဲ႔အတူေနၿပီး ပင္ပင္ပန္းပန္းနဲ႔
အိပ္ေပ်ာ္သြားလိုက္ၾကတာ ညေတာင္
ေရာက္ေနၿပီပဲကိုး....။

~girl I'm your candy....~

သီခ်င္းသံကလဲထြက္ေနဆဲမို႔ ထိုအေမွာင္
ထဲပဲစမ္းတဝါးဝါးလိုက္႐ွာေတာ့ ကုတင္
ေခါင္းရင္းက စားပြဲပုေလးေပၚတြင္
တတူတူ ေအာ္ရင္းလင္းေနေသာဖုန္းေလး..။
ယူၾကည့္လိုက္ရာတြင္ အခ်စ္ရဲ႕ဖုန္းျဖစ္
ေနသည္...။
ဖုန္းေခၚေနတဲ့သူက သူ႔ရဲ႕ေယာက္ဖေလာင္း။

ဖုန္းကိုကိုင္လိုက္သည္...။

"ဟယ္လို...."

"အိုဆယ္ဟြန္းလား..."

"အင္း.."

"ကြၽန္ေတာ့္အစ္ကိုဘယ္မွာလဲ...
ေျပာစရာ႐ွိလို႔..."

အခ်စ္ကိုေမးမွပဲ သူေဘးဘက္ကို
လွည့္ၾကည့္မိသည္...။
အခ်စ္ကသူနဲ႔ေစာင္တစ္ထည္တည္းအတူ
လြမ္းၿပီးအိပ္ေမာက်ေနသည္...။
အဝတ္မကပ္တာေၾကာင့္ ေစာင္မအုပ္ဘဲ
ေပၚေနတဲ့ပုခံုးသားေလးက ေဖြးအုလို႔...။

"အိပ္ေနတယ္..."

"အဲဒါဆိုရင္...ကြၽန္ေတာ့္အစ္ကိုႏိုးလာရင္
ေျပာထားေပး...ကြၽန္ေတာ္ခုည သူငယ္ခ်င္း
ေတြနဲ႔စာစုလုပ္စရာ႐ွိလို႔..အိမ္ျပန္မလာ
ဘူးလို႔..."

ထိုစကားကိုၾကားေတာ့ ဆယ္ဟြန္း
စိတ္ထဲ ပန္းေတြေဝသြားသလို..။
မဟုတ္ေတာင္ သူ႔ေယာက္ဖျပန္လာလို႔
သူတို႔သာဒီအတိုင္းႀကီး႐ွိေနေသးရင္..
ဘာမွ႐ွင္းျပမရေတာ့ဘဲ..သူအိမ္ေပၚက
ေမာင္းခ်ခံရႏိုင္သည္...။

"ဟုတ္ၿပီ...ေျပာထားေပးမယ္.."

သူ႔စကားလဲဆံုးေရာ..တီခနဲဖုန္းကက်သြား
ေတာ့သည္...။
သူ႔ေယာက္ဖကေတာ့ လိုရင္းတို႐ွင္း ပဲ..။
အဟင္း...တကယ္ေတာ့ သူ႔ကိုမၾကည္ေသး
လို႔စကားၾကာၾကာမေျပာခ်င္တာျဖစ္ပါလိမ့္
မယ္..။

ဖုန္းခ်ၿပီး..စားပြဲပုေလးေပၚက
ညအိပ္မီးအိမ္ကိုဖြင့္လိုက္သည္...။
အဲဒီေတာ့မွ ေမွာင္မဲေနတဲ့အခန္းအတြင္း
အလင္းေရာင္ျပျပေလးရလာသည္...။