Chapter 141

5 4 0
                                    

Churi's POV

"Sabrina Rein"

Napalingon ako kay Jeonghan nang magsalita ito, sa kaniya kaming lahat nakatingin, so tama nga ang sinasabi nang robot na 'to? kilala siya ni Jeonghan at kahit di niya sabihin ay kita ko ang magkahalong lungkot at dismaya sa mukha niya.

"Sab kung ikaw nga 'yan, paano mo toh nagagawa samin?"

I heard Sabrina chuckled in my back, hindi ko pa rin inaalis ang kamay ko sa leeg niya.

"Hands off Churi!" Sigaw sakin ni Mingyu kaya taka ko siyang tiningnan, nakayuko siya at may bahid nang mga luha ang mga pisngi niya, wala akong ibang naramdaman kundi pag ka-awa habang nakatitig sa kaniya.

"Please Churi...huwag mong sasaktan ang katawan niya...kahit hindi na siya ang nasa loob niyan, kahit papaano ay katawan niya parin 'yan, nasasaktan parin ako habang tinitingnan kang sinasakal ang katawan niya, kaya please...churi parang-awa mo na, huwag mong saktan ang katawan ni Michelle..."

Alam ko Mingyu, alam kong mangyayari ang lahat nang 'to, alam kong sasabihin mo 'yan, alam kong mararamdaman mo 'yan. Just trust my plans, trust me, trust us.

"Sige lang Churi, sakalin mo ako este si Michelle pala, kala mo naman mamamatay ako niyan? imbes na patayin ang kaibigan mo, why don't we make a deal?" Walang buhay niya akong tinitingnan habang nakaangat ang sulok nang kanyang mga labi.

"Anong deal?" I asked straightly.

"I'll give you back your friend and i will not kill  the whole Section 17."

"Anong kapalit?"

Sandaling tumahimik ang paligid, kinakabahan ako sa magiging sagot niya, pero kahit ganon ay nanatili akong kalmado hanggang sa banggitin niya na ang sagot sa tanong ko.

"Give Jeonghan back to me."

At that moment, my heart starts beating faster. And the world stops for a while, how can this thing happen?.

"Hindi, h-hindi ayoko!"

"Then the whole Section 17 will die, including you and this body." She answered while smiling widely.

"I'm an agent, don't you know that?" agad kong narinig ang mga tanong ni Jeonghan at Mingyu sa likod ko, ngunit mas minabuti kong huwag na lamang silang sagutin. Balang araw malalaman niyo rin, balang araw ipapaliwanag ko kung pano ako naging ganito at kung sino ang dahilan.

"Pero dalawa lang kayo, marami kami. Hindi ka din matutulungan nang mga classmate mo kasi nakagapos sila, pati si Jeonghan at Mingyu ay walang kakayahan para ipagtanggol ka."

"I can defend myself Lady. I'm stronger than you know, and smarter than you think."

"There's a nuclear bomb in this airplane. Kaya ko kayong pasabogin lahat sa isang iglap lang. Think wisely dumb!"

"Hayop ka talaga Sabrina."

"Give me your man, or i will take back all of your lives including your futures and dreams."

"Prove it then, stop fooling around and show me what you've got."

"I already showed it, mamamatay ka pagkatapos nang sampung minuto."

"Are you sure of that?"

"Yeah, remember the milktea? you drinked it not knowing that i put a very special ingredient on it, it's my masterpiece, my masterpiece that will kill you."

Pumalakpak ako sa sobrang tuwa, mas lumaki ang ngiti ko nang makita ang reaksyon niya. Tinitingnan niya ako na para bang isa akong baliw na nakawala sa mental.

"Ang galing mo naman! Nakakatuwa ka. You caught me for the second time, iba ka talaga Sabrina."

"Why are you laughing then?"

"Bakit bawal ba? Di ko kasi lubos maisip na tatawagin mong 'masterpiece ang technique na 'yan."

"How could you!"

"Sure ka bang metal yang utak mo?you're calling it a masterpiece? well it's a flop for me."

"How can you say that?"

"Alam ko na sa simula pa, alam kong may lason ang milktea, alam kong mamamatay ako pag ininom ko 'yun kaya pinalabas ko nalang na ininom ko para makampante ka."

"You're such a freak."

Nasasayahan ako habang tinitingnan ang reaksyon niya, inis na inis siya at kita ko sa mata niya na gusto niya na akong pag pira-pirasuhin.

"You're right Sabrina! We are the freaks."

Agad na naagaw ang atensyon naming lahat sa babaeng nagsalita, she's wearing our typical uniform pero agaw pansin ang ganda niya lalo na't nakalugay ang kanyang mataas na buhok.

"Lexine!" Agad na sigaw ni Hoshi, magkahalong tuwa at sakit ang naririnig ko mula sa boses niya.

Mula sa kawalan ay biglang sumulpot ang nakangiting si Lexine habang hawak hawak sa magkabilang kamay ang dalawang espada.  Naka itim siya at di ko maiwasang mamangha dahil iba ang tindig niya sa nakasanayan ko.

"Aquarius!" Agad na sigaw ni Sabrina nang makilala si Lexine, tiningnan ko lahat nang mga kaklase ko at lahat sila ay nakakunot ang kilay habang nakatingin samin, alam kong naguguluhan sila sa nangyayari, pero mas mabuti na 'yun kesa sa madamay sila sa gulong toh.

"Si Lexine 'yan! Baby ko 'yan! Hindi yan isang zodiac sign, tanga ka ba?!"

"Shut up!"
Mahinang humakbang si Sabrina papalapit sa direksyon kung nasaan si Hoshi pero bago pa man ito tuluyang makalapit ay naharang kaagad ito nang espada ni Aquarius, or should i say...

Lexine's sword.

"It's my time to show you that i am worth of your love. You saved me before, now i'm returning your kindness Mr. Hoshi Kwon Valdes." Nakangiting sambit nito kay Hoshi.

A/N: Please vote!

When the moon howls [Season 2]Where stories live. Discover now