When the moon howls [Season 2]

Chapter 121

♫Lift your head, baby, don't be scared
Of the things that could go wrong along the way
You'll get by with a smile♫
You can't win at everything but you can try
♫Baby, you don't have to worry
'Cause there ain't no need to hurry
No one ever said that there's an easy way
When they're closing all their doors♫
They don't want you anymore
This sounds funny but I'll say it anyway
♫Girl, I'll stay through the bad times
Even if I have to fetch you everyday
We'll get by with a smile
You can never be too happy in this life
'Cause in a world where everybody
Hates a happy ending story
It's a wonder love can make the world go 'round
But don't let it bring you down♫
And turn your face into a frown
You'll get along with a little prayer and ♫

Isang boses ang nagpagising sakin, ang ganda ng boses nung lalaki habang kumakanta.

Masakit yung dibdib at buong katawan  ko kaya di ako masyadong makagalaw.

Inalalayan nya ako at bakas sa mukha nya yung saya.

Di ko alam kung bakit pero parang nakita ko na sya noon. Sino sya?

Tiningnan ko yung buong paligid, may isang lalaking nakaupo rin sa kama nya habang nakatingin sakin. Yung mata nya na kagaya sakin ang una kong napansin.

"Yeonghan? Ah ano nga ulit pangalan mo?" tanong ko sa lalaking inaayos yung kumot ko, napatigil sya sa ginagawa at bahagyang natawa.

"Nagpapatawa ka ba?" sabi nya habang ngumingiti, nawala ang ngiti nya nang makita na seryoso ako.

"Churi di mo ako maalala?" nag aalalang tanong nya. Tumango naman ako. May pumasok na dalawang lalaki. Ang isa na may mata rin na kagaya nung sa akin. At isa naman  na napaka pormal ng damit.

Kinausap ni Yeong-- di ko maalala kung sino sya basta kinausap nya yung dalawang lalaki na pumasok at bigla nalang silang naging malungkot habang nakatingin sakin.

"Churi ano pangalan ko?" tanong nung lalaking may mata na kagaya nung sakin.

Bigla nalang sumakit yung ulo ko at di ko na alam pa ang sunod na nangyari.

***

"Churi"  naimulat ko yung mga mata ko nang marinig ang pagtawag sakin ng isang lalaki.

Tiningnan ko sya at sabay kaming napangiti nang makita ang isa't isa.

"Jeonghan!" masayang sambit ko at agad syang niyakap.

"Naaalala mo na pangalan ko?" giit nga na para bang hindi makapaniwala.

"Ba't naman kita makakalimutan?" sabi ko.

Bigla nalang syang tumahimik.

"Ano bang nangyari?" tanong ko sa kanya.

"Inatake kayo nang sakit nyo kanina" sambit nya na ikina kunot ng noo ko.

"Niyo?"

Napatingin ako sa gilid ng kama ko. Natutulog si Hoshi at namumutla ang labi.

"Okay lang ba sya?" tanong ko, nag pilit ng ngiti si Jeonghan at tumango.