ZÜMRA

Bölüm 4

Sevim Teyzelerde toplanmamızın üzerinden tam on gün geçmişti. On gün boyunca kızların imaları bir türlü bitmemişti. Neymiş ben anlatmıyor muşum hiçbir şeyimi. Hayır ortada anlatılacak bir konu da yoktu ki. On dakika bile sürmeyen konuşma nasıl on günlük tribe dönerdi aklım almıyordu. Ki zaten o günden beri Aslan'ı üç defa görmüştüm mahallede. İlk yanımdan araba ile geçmişti, ikinci defa Samet Abilerin bahçede akşam çay içiyorlardı , son görüşümde de aceleyle bir yere gidiyordu. Kızların abarttığı bir şey olsaydı konuşurdu değil mi yani benimle. Tabi ki de ben buna takılmamıştım ama  insan bir ikileme düşüyordu yani. Arkadaş baskısı çok etkili şekerim diye atlayan iç sesime hak verdim. Olmayacak şeyleri insanın kafasına sokuyorlardı. 

"Zümra müşterin yoksa Gülnur'un fönünü çeker misin" Aslı'nın seslenmesiyle yıkadığım ellerimi kurulayarak içeri geçtim.

"Çekerim " diğer günlere oranla daha sakindi kuaför. Ayben üniversiteden arkadaşlarıyla buluşmaya gitmiş Aslı ile ikimiz kalmıştık dükkanda. Kızlarla bugün erken kapatıp dışarı çıkacaktık akşam. Uzun zamandır şöyle felekten bir gece çalamamıştık. Birde Aslı Hanım nişan yemeği yapılmadığı için söyleniyordu sürekli. Aradan çıkarmış olurduk onu da. Üç ay sonra düğün vardı ve bunun  ayrı bir yoğunluğu olacaktı zaten .Evet Samet Abi dediğini yapmış ailelerle konuşup nikah tarihi almıştı. 

"Bitti canım" fön makinesi kenara koyarak kasaya geçip ücreti aldığımda Aslı da son müşteriyi uğurlamıştı kuaförden.  "Hadi geç iki çay koyayım kapatırız sonra" Aslı'yı kanepeye oturtup çayları aldım. 

"Ayben'le konuştun mu eve uğramayacak mıymış?" 

"Yok o kızlarla direk geçecek yanımıza bizde Ayşe ,sen ,Nilüfer, ben geçeriz" günün hesabını aldığım defteri kenara koyup karşımda bana durgun durgun bakan Aslı'ya baktım. 

"Niye astın yüzünü" gözlerini hafifçe kapatıp açarak ellerini kenetledi. 

"Zümra aklım sana çok takılıyor" üzgün çıkan sesiyle burukça gülümseyerek bir sigara yaktım. 

"Neden kuzum " çok bariz nedeni belli olsa da içini rahatlatması için cevap vermiştim. Aslı gerçekten de çok düşünceli ve kırılgan bir kadındı. Özellikle benimle ilgili her şeyi çok fazla takıyordu kafasına . 

"Kızım ben Samet'le evleniyorum, Ayben kafasını dağıtmak için arkadaşlarıyla buluşuyor sen sadece işle ilgileniyorsun .Kendin için hiçbir şey yapmıyorsun. Bak kızacaksın biliyorum ama hayatında biri olsa çok daha güzel olacak 26 yaşına gireceksin kızım" ayıkla şimdi pirincin taşını diyen iç sesimi bir süreliğini kapayarak sigarayı yavaşça küllüğe bıraktım

"Aslı konuşmuştuk bunu ben böyle mutluyum. Hayatıma kimseyi de almak istemiyorum biliyorsun -"

"Onun yüzünden değil mi?" sözümü kesmesi ile içime çektiğim nefesi bir kaç saniyeliğine tuttum. Evet diyen bir yanımı görmezden gelerek  geçerli başka bir neden düşündüm. Hem ben gerçekten seviyordum yalnızlığı .Kafam rahattı bir kere.

"Bak sustun çünkü çok haklıyım. Sen hala onun söylediklerin dü-" 

"Hayır Aslı gerçekten alakası yok. Ben olmayacağını anladım. Ben bir defa umutlandım Aslı, ve çok güzel kırıldı umudum . Kim olduğumu hatırlattı yaşadığım şeyler. Hem bekarlık sultanlık kızım hiç gelemem ben evlilik olaylarına" samimiyetsiz olduğunu bildiğim tebessümü takındım suratıma.

"Madem onunla bir ilgisi yok Aslan Abi'yi neden düşünmüyorsun"

"Haydaaa" gerçekten de hayda yani neden tekrar açmışlardı bu konuyu "Kızım ortada bir şey yok neden böyle yapıyorsunuz "  yoktu yani neden diretiyorlardı bu kadar.