Huwag Ka Nang Magbabalik ( StefCam Fanfiction)

Chapter 4

Stefano's P.O.V
       Nakarating na rin ako sa resto ng dad ko. Medyo kabado ako kasi ngayun ko lang muling makakausap at makikita ang babaeng minsan naging parte ng buhay ko.. Hindi ko alam kon itutuloy ko ba ang pakikipag kita at pakikipag usap sa kanya. What if sa pag uusap namin bigla nya akong sumbatan? What if sabihin nya sakin ang lahat ng hinanakit nya. Alam ko sa sarili ko na labis ko siyang nasaktan. Kaya parang nahihiya akong harapin cya kahit na ang dapat pag usapan lang namin ay ang tungkol sa reunion ng gmik at sa muling pagbabalik ko sa showbiz. Gustu kasi nilang may reunion movie Kami. Kahit na sinasabi ko sa kanila na ok lang naman sakin kun sila2x lang, pero ayaw nila gustu nila kun may reunion dapat kompleto kaming original cast ng gmik, sabi pa ni john ang character ko ang isa sa pinaka importante sa lahat lalo na gustu nilang ibalik ang tambalan namin ni camille, marami daw kasing naghahanap sakin na mga fans,at maraming hindi raw naka move on, sa team "BONI".
     Natigilan ako saking pag iisip ng biglang tumonug yung cellphone ko, nag email sakin c camille, sabi nya malapit na daw cya sa resto ni dad. Dali-Dali kong tinawagan ang dad ko at sumagut naman agad ito..
Dad: oh, anak, napatawag ka?
Stef: dad, hihingi sana ako ng favor sayo if ok lang?
Dad: oo, walang problema. Ano naman yung favor na yan?
Stef: dad, papunta ho riyan si Camille, pls dad, entertain mo muna siya habang di pa ako dumadating..
Dad: Stef, i saw your car outside, wag kang magsisinungaling sakin, alam kong nandito ka.
Napa buntung,hininga ako at sinagut ko siya..
Stef: yes, dad.. I'm inside the car. It's just that, di ko pa pala siya kayang harapin sa ngayun.
Dad: what?? Pinapupunta punta mo dito yung tao tapos di mo sisiputin.. Stef naman..
Stef: dad pls.. Intindihin mo naman ako.. Entertain mo,muna cya pls.. Huhugut muna ako ng lakas..
Dad:son, ito lang masasabi ko, may kanya kanya na kayung buhay, iba na ang ngayun.. I hope I make things clear to you.. OK? Harapin mo siya..
Di ko na sinagut ang dad ko, at ibinaba ko na,yung phone ko.
Sakto ng pag end call ko, nakita kong may dumating na kotse, nag parking ito sa harap ng sasakyan ko,at nakita ko siyang,bumaba sa kotse at papasok sa resto. Si camille, maganda parin walang pinagbago, at lalo pa ata itong gumanda. Kahit naka simpleng white T-shirt lang Ito at naka maong pants.. Naka rubber shoes at,baseball cap. Maganda talaga ito at simple lang. Ito yung isa sa nagustuhan ko sa kanya noon. Nasa loob na si camille at nakita kong nag uusap sila ni daddy. Gusto kong lumabas, gusto ko siyang yakapin at sabihin sa kanyang na miss ko siya, ngunit hindi ko magagawa. Umiiral nanaman yung takot ko. Hindi ko alam kon ano ang sasabihin ko sa kanya, kun pano ko sisimulan, kun pano namin sisimulan ang aming pag- uusap. Kahit alam ko naman ay ang pakay nito ay ang tungkol lang sa reunion. Nagi guilty parin ako hanggang ngayun. Wala talaga akong mukhang maihaharap sa kanya. Lagi kong napapanuod siya sa "mars". Lage nyang pinapasaring ang tungkol samin,noon. Alam ko malaki,ang kasalanan ko sa kanya, kaya di ko magawang harapin siya sa ngayun. Nang magkita kami ni john at mapag usapan ang reunion, nag joke lang naman ako ng sabihin kong,si camille ang gusto kong kumausap sa kin. Ngunit tinotoo naman ng Huli, sinabi ko sa kanya na joke lang yun, pero nag insist cya gustu nya rin before kami sasalang sa shooting dapat mag usap daw muna kami ni camille ng sa ganun di na kami, mag iilangan.  Nag e-mail,sakin si,camille at nag reply naman ako, at napag usapan namin na,dito magkikita sa,resto ni,dad. Pero kaya ko,nga bang harapin cya? 5pm,pero nasa kotse parin ako, parang magnet na hindi makababa,Kaya bigla nalang sumagi sa isip ko ang tumawag sa asawa ng dad ko, at sinabi kong di na ako
Makakarating dahil may,emergency. At nakita ko siya dali dali,cyang lumabas at nakita ko ang lungkot sa kanyang mga Mata, nakita kong tumulo ang luha nya. Stef ano nanaman ba tung nagawa mo, nasaktan mo na naman siya.
Humarurut bigla ang kotse at dali dali ko siyang sinundan, gustu ko lang cyang mabantayan hanggang sa makauwing ligtas lalot Malayu layo pa ang ibabyahi nito at palubug narin ang araw. Hanggang sa nakarating na ito sa kanila, tinanaw ko pa rin cya hanggang makapasok na ng tuluyan sa gate. At biglang tumunog ang,cellphone ko. May nag email sakin.. Si miko..