BASOREXIA

Toy 🎭

Medyada Lorenzo var.

Öncelikle bu bölümü benden desteğini esirgemeyen Nefise_krlmz adıyorum.

Bölümü beğenip yorum yapmayı unutmayın. Her güzel yorum daha hızlı bir bölüm.

Lütfen satır arası yorum yapın. Lütfennnn.

Hepimiz olanı anlamaya çalışırken, insanların bize bakmasından rahatsız olmuştum.

"Beni mi?" dedi Carrie şaşkınlıkla.
"Çevre kulübünün yeni başkanı senmişsin."
"E-evet."
"Hoca seninle görüşmemi istedi. Yeni proje için."
"Tamam görüşelim."

Carrie çok sakindi. Onun bu özelliğine daima hayrandım.
"Burada mı?"
"Bir mahsuru mu var?"
"Birazdan hoca gelecek."dedi.

Carrie kalktı ve onunla beraber sınıftan çıktı. Medison da bende oldukça şaşkındık ama yorum yapmadık. Doğrusu dersin sonu olmuş ve hâlâ gelmemişti. İçten içe merak ediyordum. Teneffüs olduğuyla sınıftan adeta fırladık. Carrie'yi arıyorduk. Onu bulduğumuz zaman toplantı odasındaydı. Bir süre sonra çıktı.

"Neler oldu?"dedi Medison dayanamayıp.

"Çevre kulübü küçük bir buluşma yapacakmış. İsteyenlerle ağaç ekilecek peşinden de minik bir parti olacakmış. Düzenleyen kişi Lorenzo. Bu yüzden benimle konuşması ve beraber ayarlamalar yapmamız gerekiyormuş."

"Arada iyi işler yapıyormuş."dedi Medison.

"Sana karşı nasıldı?"

"İyiydi."dedi soruma karşılık. Bir kaç saniye sonra odadan Lorenzo da çıktı. Bize doğru bir kaç adım attı.

"Sonra görüşürüz, Carrie."
"Görüşürüz."

Yanımızdan uzaklaştı.
"Cidden ne yaptığını anlamıyorum."dedi Medison.

"Sorun yok kızlar."dedi Carrie. Soğuk kanlılığını koruyordu.

"Bu arada Lorenzo düğüne beni de davet etti."

"Eee bu harika, hep beraber olacağız."dedi Medison.

Neden bu işte bir iş varmış gibi geliyordu, bilmiyorum ama umursamadım. Okul çıkışı hepimiz hazırlanıp buluştuk. Damiân ile orada görüşecektik bu yüzden gün içinde konuşmadık. Daha doğrusu onun konuşacak havada olmadığını biliyordum.

"Hoşgeldiniz."dedi Lorenzo. Kafa salladım ve etrafa bakındım.
"Damiân henüz gelmedi."

Sanırım etrafa bakındığım için onu aradığımı hemen fark etmişti.

"Gelmedi mi?"
Şaşkınlığımı gizleyememiştim. Kızlara döndüm.

"Ben dışarıda bekleyeceğim."
İkiside kafasını salladı.

Bir süre dışarıda bekledim fakat kimseyi göremeyince Damiân'ı aramaya karar verdim. İki kere çaldıktan sonra hemen açtı.

"Neredesin?"
"Arka taraftayım. Denize bakan kısımda."
"Tamam geliyorum."

Telefonu kapatıp, elbisemi elimle topladım ve hızlı adımlarla arka tarafa gittim. Bu kısma geçiş içeriden yapılıyordu o yüzden kimse fark etmesin diye ekstra çaba harcamıştım. Onu orada elinde bir bardak su ile denize bakarken görünce bir kaç saniye izledim. Takım elbise içinde harika görünüyordu. Muhtemelen topuklu ayakkabımın yerde bıraktığı sesleri duyunca bana doğru döndü. Havuzun etrafından dolaştım ve onun yanına gittim.