BASOREXIA

Activity🌳

Beğenmeyi ve yorum yapmayı unutmayın...

~~~

Düşünmem gereken onlarca şey vardı. Fakat onları bir türlü toplayamıyordum. Medison ile ayrıldıktan sonra elbisemi almak için mağazaya gidecektim. Fakat bunu yapmadan önce biraz düşünmem gerektiğine karar vermiş ve parkın birinde salıncağa oturmuştum. Carrie elbette benim için önemliydi ve onun yanlış bir karar vermesini istemiyordum. Ne yaptığını biliyor gibiydi. Fakat yine de güvenmediğim kişi o değildi.

Telefonum çalınca kısa bir süre düşüncelerime ara verdim. Arayan mağazaydı. Salıncaktan kalktım ve bir sokak ötede olan mağazaya yürümeye başladım.  Aslında bu sabah beraber hazırlanacakken böyle bir ayrılık yaşayacağımızı düşünmemiştim.

Su yeşili, ince askılı ve belime tamamen oturan sırt dekolteli bir elbise almıştım. Saçlarımı açık bırakacaktım. Bugün hem sade hem şık olmak istiyordum. Küçük planım işe yararsa Damiân ile aramız daha iyi olabilirdi.

Elbisemi alıp tekrar eve döndüm. Ağaçları bizim yerimize, bir kaç çalışan dikecekti. Bu yüzden kıyafet konusunda endişelenmeme gerek yoktu. Hızla odama çıkıp önce duş aldım sonra giyindim. Saçlarımı ve makyajımı her zaman olduğu gibi kendim yaptım.

Damiân beni almak için evime geldiğinde gergin ve heyecanlı hissediyordum. Kapıya kadar gelmedi ve arabada beklediğini söyleyen bir mesaj gönderdi. Bu beni biraz kırmıştı fakat bozuntuya vermedim ve çıkıp arabaya doğru yürüdüm. Camdan dışarı bakınca gözlerini benden alamadı ve baştan aşağı süzdü. Biraz utanmıştım. Kafamı aşağı eğdim. Sonunda arabaya bindiğim de bana yaklaştı ve yanağıma bir öpücük kondurdu.

"Bu renk sana çok yakışmış."
"Beğendin yani?"
Kafa salladı.

Etkinliğin yapılacağı yere gidene kadar pek konuşmadık. Araba sürerken onu izledim. Mavi gözlerine baktım. Arada bana bakıp sevimli bir şekilde gülümsüyordu.

"Hoşgeldiniz."
Mekana vardığımız zaman bizi kulüpten iki öğrenci karşıladı. Daha sonra kokteyl masalarına doğru yürüdük. "Hava çok güzel."dedi. Kafasını kaldırdı ve gökyüzüne baktı. Derin bir nefes aldı. Kafa salladım.

"Layana!" diye seslenen Medison'a dönünce yüzünde ki ifadeyi görüp gülmeye başladım.
"Çok çok çok güzel olmuşsun. Bu renk senin rengin."
Gülmeye devam ettim.
"Damiân!" dedi ona selam verir gibi.
"Sath nerede?"
"Bilmiyorum." dedi Medison sonra konuşmaya devam etti. "Eğer özel bir şey konuşmuyorsanız biraz yanınızda takılabilir miyim?"
"Tabiki."dedi Damiân benim yerime.
Bir süre konuştuk. Sonra Lorenzo ve Carrie'yi gördük. Hiçbir şey olmamış gibi konuşuyor ve ayarlama yapıyorlardı.
"Yanına gidelim mi?"
Kafamı hayır anlamında salladım.
"Bırakalım bugün yalnız kalsın. Bir kaç gün sonra sakinleşince konuşuruz."dedim.
Bu sırada yanımıza Seth geldi ve biraz da onunla takıldık. Seth ve Damiân iyi anlaşıyordu.

"Hepiniz hoşgeldiniz."dedi Lorenzo mikrofona doğru.
Carrie neden ağaç diktiğimiz konusunda minik bir açıklama yaptıktan sonra Lorenzo programın içeriğinden bahsetti ve konuşma tamamen sonlandı. Diğer grup üyeleri dikilecek ağaçların türlerinden kısaca bahsetti. Güzel bir sunumdu bu yüzden hiç sıkılmadan dinledim. Konuşma bitince sahnenin kurulduğu yerin hemen arkasında ağaçlar dikilmeye başladı. Bir süre dikkatle izledikten sonra içecek ve atıştırmalık bir şeyler dağıtıldı.

Seth ve Medison yanımızdan ayrılınca başbaşa kaldık. Ona yaptığım plandan bahsetmek istiyor ama bir türlü konuya nasıl gireceğimi bilmiyordum. Havadan sudan konuşmaya devam ettik. Hava yeni kararmıştı. Konuyu nasıl açacağımı düşünürken Damiân'ın telefonu çaldı ve yanımdan biraz uzaklaştı. Önümdeki içecekten biraz içip derin bir nefes aldım.