Lorenzo ile aramızda geçen olayın üstünden 1 hafta geçmişti. Onu görmemek için beden eğitimi derslerine katılmıyor , yemekhaneye de inmıyordum. Hatta okuldan çıkmak için en az yarım saat bekliyordum ki herkes gitmiş olsun. Bugün koridora çıkma kararı vermiştim. Aslında bakarsanız otomattan içecek alacaktım. Ders bittiğiyle hızlı adımlarla ilerledim ve makinenin önüne geldiğimde paramı atıp istediğim sayıyı tuşladım. Içecek düştü ve onu almak için eğildim. Kalktığımda arkamda biri vardı. "Uzun zaman oldu." Kalbim deli gibi çarpıyordu çünkü korkuyordum. Evet bu korkuydu. Heyecan değil. "Seni görmedim hiçbir yerde." Nefes aldı ve devam etti. "Kaçıyor musun?" Çok sessiz ve sadece benim duyabileceğim bir tonda konuşuyordu. "Beni öptün ve--" Arkamı hızla dönüp ayağına bastım. "Çok çok özür dilerim." dedim herkesin duyacağı bir sesle. Ve sonra sessizce mırıldandım. "Bir hataydı."
Hemen çok hızlı adımlarla sınıfa geçtim. Deli gibi çarpan kalbime sakin ol komutu veriyordum. Umarım bugün ki olay büyümezdi.
~~~
Çıkış vakti gelmişti ve yavaşça çantamı hazırlarken diğerlerinin sınıfı boşaltmasını bekliyordum. Herkesin gittiğinden emin olduktan sonra sınıf kapısına doğru yöneldim. Bu sırada kapı açılıp kapandı. Yere baktığım için kim olduğunu bilemedim aslında önce temizlikçi olacağını düşündüm fakat ayakkabısı zengin öğrencilerden biri olduğuna işaret ediyordu. Kafamı kaldırdım ve gözlerine bakmamaya özen göstererek konuştum. "Kapının önünde durduğunuz için geçemiyorum. Izin verir misiniz?" "Hayır." Lorenzo'ydu bu. "Neden burdasın?" "Temizlikçi ablaya ceza aldığımızı ve iki kişi olarak sınıfı temizleyeceğimizi söyledim. Yani başbaşayız." Derin bir nefes aldım. Ve çantamı yandaki masaya bıraktım. "Ne istiyorsun?" "Bir neden olabilir mesela. Başımı belaya soktuğun için bir özür de olabilir." "Özür dilerim. Yeterli mi?" "Hayır." Tepkilerini öyle çok görmek istiyordum ki... "Öncelikle adın ne?" "Layana." "Ve Layana neden sevgilisi olan birini öp--" "O kelimeyi kullanma." diye kükredim. Ellerim titriyor ve korkuyordum. Ne diyeceğimi ya da ne yapacağımı bilmiyordum. "Tamam o zaman, neden?" Kapıya yaslandı ve ellerini göğsünde birleştirdi. "Boş bulundum." Saçlarımı geriye ittim ve konuşmaya devam ettim. "O an sinirliydim ve bir yerleri tekmelemek istedim fakat sen vardın bana yaklaştın derken oldu işte ve bu bir hataydı. Bir anlamı yok." Nefes verdi. Ve bana doğru yürümeye başladı. Geriye bir adım attım. Bir adım daha. Sıraya çarptım. Ve çantam yere düştü. Hemen çömeldim ve bir kaç saniye orda durdum. Gitmiyordu. Oturduğum yerden doğruldum keşke yapmasaydım. Çok yakındık nerdeyse burunlarımız değecekti. "Hataydı öyle mi?" Kafamı salladım yavaşça. Biraz daha dayan geçecek "O zaman..." Üstüme eğildi. Kendimi sıraya yaslamak zorunda kaldım. Eli belimi kavramıştı. "Bu da bir hata." Dudaklarını dudaklarıma değdirdiği andan itibaren kendimi ona teslim ettim.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Beni sıraya yavaşça yatırdı sonra da yavaşça öptüğü dudaklarımı serbest bırakıp gözlerime baktı. Bakmamalıydı. Bakmamalıydım. Gözleri zaafım haline gelmişti. Teni , yeni çıkmaya başlayan sakalları ve hatta kokusu bile... Ama en çokta yeşil gözleri beni adeta kendine çekiyordu. Ellerimi boynuna doladım. Ve ayağımı kalçasına bastırdım. Öptüm. Üst dudağını yavaşça emerken , elini bacağımda hissettim. Bir kaç dakika devam etmiştik ki eli yukarı çıkmaya başlayınca onu ittim. "Bu olmadı." Hemen sıradan kalktım. "Olmamalı, olamaz." Eteğimi ve saçımı hızla düzelttim. Tam gidecekken bileğimi kavradı. "Ne yapmaya çalışıyorsun?" Ona bakmamaya çalışıyordum. Nefes nefeseydim. Terliyordum. Kalbim yerinden çıkacak gibiydi. Elimi kurtarmaya çalıştım. Beni duvara doğru hafifçe itti. Ve kafamı kaldırdı. "Bana bak." Köşeye sıkıştırmıştı. "Bana bak dedim." Kafamı kaldırdım. Gözlerim yeşil gözlerine kitlendi. Arzuluyordum. Fazlasıyla istiyordum. Kalbim onun için çarpıyordu. Aşık değildim ya da hoşlanıyor da değildim. Sadece ufak minik bir istek... Öpmek için yaklaştı. Burnunu burnuma değdirdi. Eliyle saçımı kulağımın arkasına koydu. Ve sonra dayanamadım. Belki öpmeyecekti o, ama ben o beni öpmeden minik bir öpücük kondurdum. Bu sana yeter Layana! Yeter! Fazlasını yaptın. Bu yeter. "Söyle bana." dedi. Yüzümü kavradı. "Bu hata mı?" Nefes aldı. "Bu hata değil."dedi. Ağlamak istiyordum. "Sevgilin var." "Aramız iyi değil." "Sadece öpüştük diye onu terk edemezsin." diye söylendim. Ellerini yavaşça ellerime indirdi. "Layana..." Bir şey söylemesine izin vermedim. Ve ona bağırdım. "Ben hastayım Lorenzo! Şimdi bırak beni."
