Rano Toma zbudziły rozmowy w kuchni. Przestraszony poszedł w tamtą stronę. -To mój facet więc radzę Ci trzymać się od niego z daleka Ty nędzna lafiryndo!...jeszcze śpisz w NASZYM łóżku!-Nadia stała na przeciwko Sierry wymachując w jej stronę rękoma. -Tom to mój przyjaciel! I mogę się z nim spotykać kiedy będe miała na to ochotę! A tylko jedna osoba jest tu nędzna lafirynda! TY! żyjesz z jego pieniędzy i dla jego kasy...nie dla niego! -Ty szma...-chciała się od grozić Nadia lecz Sierra zrobiła krok w jej strone -Radzę Ci się zamknąć i nie pogrążać...nie masz pojęcia z kim zadzierasz! - Sierra wyminęła blondynkę i zatrzymała się w drzwiach - O... Cześć Tom. - cmoknela chłopaka w policzek. - Dziękuję za przenocowanie. Chciałam zrobić śniadanie ale TWOJA dziewczyna chyba nie toleruje węglowodanów bo od razu napuchla jak purchawka widząc naleśniki...bede już lecieć. Carlos pewnie się martwi. Do później pa. - z uroczym uśmiechem wyszła z mieszkania, jednak w drzwiach się odwróciła. - Papa słodka purchawka. - pomachała do Nadii i wyszła. Tom widząc ta sytuację parsknął śmiechem. -Nic z tym nie zrobisz???!! Obraziła mnie!! -Pfy...wydaje mi się że nic złego nie powiedziała. - minął ją w progu i złapał naleśnika. - Chcesz purchawko? -Nienawidzę Cię! - Nadia krzyknęła i wybiegła z domu.
Ups! Ten obraz nie jest zgodny z naszymi wytycznymi. Aby kontynuować, spróbuj go usunąć lub użyć innego.
Sierra okrężna droga wróciła do domu. Bała się konfrontacji z Neymarem. Zaparkowała przy domu i jak najciszej się da weszła do środka. Od razu wpadła na Carlosa. -Hej... - odezwała się cicho nie patrząc na mężczyznę. -Czesc mała...wszystko ok? -Nie, nie jest ok...wiedziales o tym? - usiadła przy kuchennej wyspie i spojrzała na mężczyznę. -Wiedzialem o zdjęciach, i problemach w pracy...John do mnie zadzwonił. Sierra...nie wiem co Ci powiedzieć... -Wiesz co boli mnie najbardziej?...to że ja poświęciłam praktycznie wszystko żeby on mógł się realizować. Nigdy w niego nie zwatpilam nawet przez chwilę...a on...potrafil tak po prostu pójść z nią do łóżka...tyle lat...po prostu skreślić... -Wiesz ze nie musi to tak wyglądać... -Nie mogę na niego patrzeć...-Carlos spojrzał za dziewczynę. Sierra odwróciła głowę i ujrzała Neymara. -Sierra...porozmawiaj ze mną... Prosze. -Już wystarczająco mi powiedziałeś... -Ja nigdy nie skreśliłem tych lat, nigdy nie będę w stanie zapomnieć co dla mnie zrobiłaś...gdyby nie Ty nie osiągnąłbym tego wszystkiego. -Neymar czy Ty siebie słyszysz?? Brzmisz tak żałośnie...myslisz że ot tak Ci wybaczę? Że ot tak wrócę i będzie jak dawniej? Zdradziłeś mnie. To najgorsze co mogłeś zrobić...to Twój dom, jeszcze dzisiaj się wyprowadzę. - wstała z miejsca i mijając chłopaka ruszyła w stronę sypialni by spakować swoje rzeczy. Po godzinie znosiła walizkę pod drzwi. -Carlos? Będę tęsknić za Tobą. Dziękuję Ci za wszystkie lata. - uściskała mocno mężczyznę. -Mała...jestes pewna? -Tak. Bardzo....Neymar. - kiwnela w jego stronę głową i wyszła. Carlos pomógł jej włożyć walizkę do samochodu. -Sierra, proszę przemysl to. -Już podjęłam decyzję. Zatrzymam się w hotelu później coś wynajmę, do czasu aż nie załatwię wszystkich spraw. -Masz mój numer, dzwoń o każdej porze. Przyjadę jak będzie trzeba. -Dziękuję. - ucałowała mężczyznę w policzek i odjechała.
~~ Jak Wam się podoba lista Spotify? 😁 Czekam na Wasze komentarze do rozdziału i nie tylko 😁 Pozdrawiam🌺 Joan B. 💋
