Córka (nie) idealna /Tom Holland

🌺61

Sierra, Tom, Chris i mały Carlos Postanowili przeprowadzić się na druga strone wybrzeża.
Podjęli taka decyzję po incydentach z Neymarem. Oczywiście Lisa była nie pocieszona z tego powodu. Jej ukochana wnuczka, najukochańszy prawnuk i nowy wnuk wraz z synem mieli mieszkać na drugim końcu kraju.
Tak...Lisa pokochała Toma. Nie mogła się nadziwić jak Carlos bardzo jest podobny do bruneta.
O tym że Tom jest wzorem dla Carlosa wiedzieli wszyscy nawet Pani w przedszkolu. Carlos nie przestawal mówić o swoim tacie, próbował go naśladować w mowie i gestach.
Jednak to Sierra miała ostatnie słowo.

Do rezydencji Evansow zaczęli zjeżdżać się goście. Chris mieszkający sam w nie dalekim sąsiedztwie przyszłej rodziny Holland zaoferował się ze udostępni swoje wolne pokoje zjeżdżającym się gościom na wielkie wydarzenie.
Każdy był bardzo przejęty i zdenerwowany.
-Sierra! Na miłość Boską weź Ty się uspokój! Wszystko będzie dobrze! Ja i Haz będziemy nad wszystkim czuwać! - Barbara nie wytrzymała i zaczęła krzyczeć na przyjaciolke. Złapała ją za ramiona i lekko potrząsnęła.
-Barb...ja się tak boję że ktoś się wygadał, że on tu będzie....-z oczu Sierry zaczely płynąć łzy.
-Sierra.... - Barbara otarła łzy przyjaciółki. -... Tu jest masa ochroniarzy. Mają listę gości ze zdjęciami. Nawet jakby bardzo chciał się tu dostać nie ma jak. Rozumiesz? Uspokój się bo jak dalej będziesz płakać to wyjdziesz zapuchnięta cała. A tego najlepsza makijażystka nie zasłoni. - Na ustach Sierry zagościł uśmiech.
-Wiedziałam kogo wziąść na świadkowa. - uscisnela mocno przyjaciolke. Następnie obie udały się do drugiego pokoju by się szykować.

Pięknie przyozdobiony ogród w delikatnej bieli i naturalnym drzewie, zaczął wypełniać się gośćmi. Nie zabrakło najbliższej rodziny młodych, przyjaciół z Marvela i nie tylko.
Prawie 200 osób zasiadło na rozstawionych krzesłach. Z oddali rozniósł się dźwięk skrzypiec.
Na miejsce koło urzędnika podszedł Tom, następnie środkiem przeszedł Harry wraz ze swoją dziewczyną, za nim szedł Sam z Peny, na końcu szła Barbara z Hazem. Panowie stanęli za Tomem zaś panie po przeciwnej stronie robiąc miejsce dla Sierry.
Muzyka zaczęła głośniej grać i wtedy na końcu ogrodu pojawiła się Sierra prowadzona przez Chrisa i małego Carlosa. Panowie byli ubrani w identyczne garnitury co powodowało większe zachwyty gości.
Tom nie mógł oderwać wzroku od swojej przyszłej żony.
Sierra ubrana w piękna dopasowana suknie z długim welonem i bukietem kwiatów dumnie kroczyła w jego stronę.
Czas dla obojga jakby zwolnil. Nie widzieli nikogo po za sobą.

Piękna uroczystość zaślubin nie trwała długo. Młodzi powiedzieli swoje przysiegi.
Wszyscy goście wraz z młodymi udali się do ogromnego namiotu na zabawę i poczęstunek.
-Tato...wiem że nie byłam idealna córka jaka sobie wymarzyłeś. Ale chce Ci powiedzieć że przez te wszystkie lata jakie spędziłam bez Ciebie wmawiałam sobie nienawiść do Ciebie...jednak teraz nie mogę sobie przypomnieć i w ogóle wyobrazić jak to jest bez Ciebie. Dzięki Carlosowi seniorowi...poznalam Ciebie, dziadków, ciocie i wujka...mam rodzinę jakiej zazdrościłam koleżankom. Proszę Was moi mili goście wypijmy zdrowie mojego taty i całej rodziny Evansow!-Sierra wzniosła toast, w okół rozbrzmiały brawa i dźwięk stukania o siebie kieliszków. Chris myślał że Sierra nie zauważy jak pokryjomu próbował otrzec łzę wzruszenia.

Gdy wybiła godzina pierwsza nad ranem. Sierra i Tom wyszli z przyjęcia. Zostali odprowadzeni przez gości do auta ktoro czekało na nich pod domem.
Panna młoda ucałowała tatę i synka śpiącego w jego ramionach.
-Bawcie się dobrze córeczko. - Chris obdarzył córkę szczerym uśmiechem. Sierra wsiadła do samochodu, a kierowca zamknął za nią drzwi.
-Wszystkiego dobrego żono.
-Wszystkiego dobrego mężu. - Tom i Sierra stuknęli się kieliszkami z szampanem i udali się w podróż poślubna.

Wiele problemów jakie przeszli Sierra i Tom spowodowały że idealnie do siebie pasowali. Obydwoje długo nie wiedzieli ze są sobie pisani i walczyli z uczuciem.
Jednak nie wszystko dobre kończy się źle.
Happy End w przypadku tej dwójki był prawie konieczny.
On nigdy nie był idealny.
Ona nigdy nie była idealna.
Życie napisalo im przewrotny scenariusz a ich obsadziło w głównych rolach.
Czas biegnie nie ubłaganie i może jeszcze zajrzymy do Sierry i Toma po latach?

The End.