Fuck you, Mafia

24ο κεφάλαιο

Αλεξάντερ Ποβ

Είναι εκθαμβωτική. Πανέμορφη..

Λάμπει αυτή η γυναίκα. Η γυναίκα μου..

Η γυναίκα του διαβόλου. Ο αγγελος του διαβόλου.

Αυτή που με βοηθάει και με φροντίζει.

Που δεν με βριζ- καλά νταξει με βρίζει.

Καλά μιλάμε με πατάει κάτι βρισιδια που ούτε η μάνα μου δεν έλεγε όταν χαλούσα τα τακούνια της.

Θα μπορούσα να την αρπάξω και να την φιλήσω μέχρι να μείνει χωρίς αέρα όμως σέβομαι την απόφαση της.

Ξέρω ότι δεν με θέλει..όσο και να προσπαθώ.

Από μικρός προσπαθούσα. Πάντα και δεν νομίζω να σταματήσω ποτέ.

Η ελπίδα πεθαίνει τελευταία. Ετσι λένε.

Και εγώ το πιστεύω.

Αλλά να λέμε και τις αλήθειες, είμαι ένας πολύ ωραίος άντρας. Δεν το λέω εγώ, η μανούλα το λέει.

Πρέπει να την πάρω τηλέφωνο για να ακούσω κομπλιμέντα γιατί άλλιως από ποιον?

Από τον Κωνσταντίνο που αρχιδι με ανεβάζει, κλανιαρη με κατεβάζει;

Καλά το κλανιαρη δεν ξέρω καν από πού το έβγαλε. Δεν εκλασα και πέντε φορές μπροστά του.

Δύο φορές έτυχε.

Ή να περιμένω από τον Γιώργο που με κοροϊδεύει;

"Παρθένο ελαιόλαδο ο Αλεξάντερ μας"

Ε ναι ρε φίλε έχω να χώσω το μαραφετι μου σε κάποια..χμμ

Ίσως 6 μήνες;

Δενντροπη.

Καλά ή από την Victoria που κυριολεκτικά με βρίζει κάθε μέρα. Κάθε ώρα. Κάθε λεπτό της ώρας.

Πείτε μου από ποιον να περιμένω εγώ κομπλιμέντα.

Την παρατηρώ καλύτερα. Έχει ένα σημάδι ακριβώς στα πλευρά της.

V: Κλείσε τα μάτια σου! Αλεξάντερ μη με κοιτάς. (Τσιριζει και πέφτει στα τέσσερα ψάχνοντας την πετσέτα)

Στα τέσσερα μπορώ να την παρω-

Όχι μην σκέφτεσαι έτσι. Θα κλειστω σε μοναστήρι.

Κλείνω τα μάτια μου και απολαμβάνω την ησυχία που θα επικρατήσει για τα επόμενα 20 δευτερόλεπτα.

Να δείτε που έμπλεξα!

Α: Είσαι έτοιμη; (Ρωτάω ανοίγοντας το ένα μάτι)