"Kara Kedi'nin sana tutulmaması için hiçbir sebep yok."
***
Sevgili günlük,
Bugün çok aptalca bir şey yaptım. Kara Kedi'ye, ona aşık olduğumu söyledim.
Tabii ki ciddi değildim.
Akumayı yenmiştik ve dönüşüp evimin terasına inmiştim. Bu sırada Kara Kedi de oraya geldi ve telaşlandım.
"Bu, Uğurböceği dönüştükten sonra seni yakınlardan gördüğüm ilk zaman değil. Ah, yoksa sen-"
"Sana aşığım!"
Ne? Gerçekten, ne? Daha iyi bir şey bulamadım mı? Onun duygularıyla oynamaktan daha iyi bir şeyler bulabilirdim en azından.
Zaten o sırada orada soracağı soru, "Yoksa sen de bir fan mısın?" olacakmış. Ben ise bunu bilmediğim için kimliğimden şüphelenmesine izin bile vermeden ona, onu sevdiğimi söylemiş ve ona sarılmıştım.
Aptalsın, Marinette.
Ve o sırada bizi birlikte gören babamdan bahsetmek bile istemiyorum. Gerçekten her şeyi batırmıştım.
Babam onu kahvaltıya davet etti ve Kara Kedi de kabul etti. Babamın ısrarlarına kim dayanabilir ki zaten? Gelmemesini ummaktan daha iyisini yapamazdım.
Ama o geldi.
Tikki ile bu konu üzerine tartışıyorduk ve ben gelmeyeceğini düşündüğüm sırada gerçekten de geldi. O an sadece Uğurböceği'ne karşı hislerinin değişmemiş olmasını ve aynı zamanda bu defa da bana aşık olmamış olmasını diledim.
Onu karşılarken cidden gergindim. Annem ve babam bizi izlerken sadece fransız selamlaşması yapabildik. Öyle çekiniyorduk ki... Ah, korkunçtu.
Kahvaltı boyunca babam sürekli ona tatlılar ikram ediyordu. Sonunda annemin Kara Kedi'nin kendini açıklamasına izin vermesiyle herkes ona dönmüştü. Hâlâ Uğurböceği'ne aşık olduğunu ve benimle olamayacağını söyledi.
Peki, her iki türlü de beni seviyor olacaktı ama böylesi daha sağlıklıydı çünkü en azından kimliğimi bilmiyordu.
Tepkimi görmeliydin. "Ah, bu çok-" Herkes bana bakarken heyecanlı ifademi değiştirip drama yapmaya başladım, "Çok üzücü!" Sonuç olarak dramamı yapıp ağlama numarasıyla odama gittim ve orada rahat bir nefes aldım. Huh, atlatmıştım.
Ama bu, babamın sinirlenmesine sebep olmuştu ve o akumalandı. Beni hapsettiği yer sihirliydi ve oradan kurtulmanın bir yolu bulmalıydım.
Derken... Kara Kedi'nin bana getirdiği pembe gülü gördüm, babamın akumalanmış nesnesi bu olmalıydı. akumayı çıkardım ve sonunda Tikki'yi görüp dönüştüm. Tılsım'ımı kullandım ve herkesi sağ bir şekilde yere indirmeyi başardım.
Her yeri düzeltir düzeltmez herkes Marinette'i -yani beni- kontrole gitmişti. Ben de hızlıca geri dönüşüp odama gittim ve onlarla karşılaştım. Saniye farkıyla kurtulmuştum.
Babamın Kara Kedi'ye karşı sinirinin geçmediğini görünce onu sakinleştirdim ve Kara Kedi'ye anlayış gösterdiğimi, Uğurböceği'ni sevmekte haklı olduğunu söyledim.
Aslında Kara Kedi'ye hiç aşık olmamıştım...
Ama o bunu bilmese iyi olur.
***
Sevgili günlük,
Bugün şey oldu- Aslında bilmiyorum ne olduğunu. GEÇİCİ OLARAK HAFIZAMIZI KAYBETTİK!
Kara Kedi ile birlikte Unutturucu'ya karşı savaşıyorduk ve sorun şu ki, sürekli çift olduğumuzu söylemesi sinirimi bozuyordu. Dikkatimiz dağıldı. Önce Kara Kedi vuruldu. Ben vurulmak üzereyken tılsımımdan gelen kalemi kullanarak duvara kaplumbağa resmi çizdim. Eğer vurulursam bu resmi görüp Usta Fu'yu aramam gerektiğini bilmeliydim.
Sonrası yok. Sanırım akumatizeyi yenmiş olacağız ki kendimize geldiğimizde Alya ve Nino'yu gördük. Akumatizeyi çoktan yendiğimizi söylediler. Vay canına, demek ki iyi bir ekibiz!
Fakat daha sonra... Alya, Kara Kedi ve benim öpüştüğümüz bir fotoğrafımızı çekmiş ve bunun ne zaman olduğunu bile hatırlamıyorum! Bu nasıl olur? Bunu herkes gördü!
Kara Kedi umutlanmazsa iyi olur. Çünkü hiç şansı yok.
***
"Benimle ilgili bölümleri atlasak bile bu defa ortaya Kara Kedi aşkın çıkı-"
"Bu cümleyi tamamlarsan ölürsün." Bunu söylemem ile ikimiz de güldük.
Adrien durdu, gülümsedi, "Güzel gülüyorsun." Gözleri pencereye kayarken devam etti, "Kara Kedi'nin sana tutulmaması için hiçbir sebep yok."
-xing, 2021
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Finifugal
Fanfiction"Gardiyanlığı bıraktığım an hafızamı kaybedeceğimi zaten biliyordun." "Yine de bunun bitmesinden nefret ediyorum." -xing, 2021