Bölüm 7: Koz

1K 115 81
                                    

"Beni, kimliğini öğrenmek için bir koz olarak kullanabileceklerinin farkındasın, değil mi?"

***

Elimdeki günlüğü, yanımdaki masaya bıraktım ve Kara Kedi'nin yanına yürüdüm. Onun önünde durdum tam anlamıyla düz bir ifadeyle. Ona gerektiğinden fazla yaklaştığımda önce kaşlarını kaldırarak baktı, sonra gözlerini kaçırdı.

Kaşlarımı çattığımda elini ensesine koydu ve gergince gülümsedi, "Hey... Bir sorun mu var, böceğim?"

Yumruklarımı sıktım ve yumruklarımdan bir tanesini onun omzuna geçirdim. "Bana böceğim demeyi bırak, seni aptal kedi."

"Hey," diyerek bir eliyle omzunu ovuşturdu. "Tamam, sana bir daha böceğim demem, Leydim." Omzunu işaret etti kaşlarını çatarken. "Ayrıca bu ne içindi yani?"

Bir elimi ağzıma götürdüm kaşlarım havalanırken. İfademi yumuşattım, "Oh üzgünüm, çok acıdı mı?" Diğer elimi, işaret ettiği omzuna götürdüm.

"Evet," dedi dudak büzerek. "Çok acıdı."

"Yeterince acıdığını sanmıyorum." Bir yumruk daha attım omzuna, "Şimdi biraz daha acımalı."

"Ouch! Yumrukların cidden sağlam!" Kısa bir yakınmadan sonra yüzü yine alaylı ifadesini almıştı, "Ama Uğurböceği'nin yumrukları daha-"

Sırıtmaya başlamasıyla yumruğumu tekrar havaya kaldırdım, "Ve bir tane daha?"

Geri adım attı. "Oh hayır, bu bile yeterli."

"Güzel," dedim kollarımı bağlarken. "Şimdi aptallığına gelebiliriz."

Omuzlarını indirdi, "Ne gibi bir aptallık yaptığımı da anlatır mısınız, Leydim?"

"Akuma sırasında beni korumak için balkonuma atladığında neden benimle flörtleştiğinden başlayabiliriz mesela?"

"Ve bunda bir sorun mu var? Bunu hep yapıyoruz."

"Yapmıyoruz, yapıyorsun. Benimle flörtleşme çaban, ikimizin de başına bela olmak üzere!" Hâlâ anlamadığında beklemesini işaret ettim ve telefonumu çıkardım. Haberi açıp ona gösterdim, "Akuma olayları videoya alınırken bizi de videoya almışlar. Bizi sevgili sanıyor!"

"Wow," dedi. "Pekala, bu o kadar kötü görünmüyo-" Bakışlarımı görünce sustu.

"Kedi, durum ciddi! Beni, kimliğini öğrenmek için bir koz olarak kullanabileceklerinin farkındasın, değil mi?"

"Kuyruğumdan tutup beni kendine çektiğin anı mükemmel yakalamışlar doğrusu, tebrik ediyorum," dedi hâlâ videoyu izlerken. Bana döndü ve göz devirdiğimi gördü. "Ne? Sen de beni kendine çekmişsin, belki de bu durumun tek sorumlusu ben değilimdir? Belki de tek 'aptal' ben değilimdir?"

Gözlerim açıldı, "Bu sadece seni durdurmak içindi, bilerek yapmadığımı biliyorsun."

Boğazını temizledi, "Her neyse. Bunu yalanlayamayacağımızı söylememe gerek yok sanırım?"

Yüzüm düştü, "Ve ne yapacağız?"

"Bir şey yapmayacağız, susacağız. Eğer belirli bir şey söylemezsek bir süre sonra unutacaklardır. Ayrıca kimseye karşı bir koz olmayacaksın; Uğurböceği ve ben, seni daima koruyacağız."

"Uğurböceği olmadan da kendimi koruyabilirim," dedim göz devirirken. "Zaten yakında mucizemi ondan geri alacağım."

Kara Kedi başını iki yana salladı ve güldü. "Sen kıskançlıktan çıldırmadan önce susuyorum."

"Kedi!"

"Tamam Leydim, sizi kıskandırmayı bırakacağım!" Kahkaha atmaya başladı. Gözlerimi kısarak ona baktığımı görünce durdu ve gülümsedi. "Bana güven, bu durum düzelecek. Endişelenmene gerek yok." Ellerini omuzlarıma koydu.

Aniden gelen rahatlama ile gülümsedim. Gözlerine baktım, "Sana güveniyorum."

***

İçeri giren Adrien ile gülümsedim, "Hoşgeldin Adrien."

"Hey! Nasıl gidiyor?" Bana doğru ilerledi.

"Gayet iyi. Devam edeceğiz, değil mi?"

"Evet," dedi çalışma masasının yanındaki sandalyeye otururken. "Ama ondan önce sana bir soru sorabilir miyim?" Başımla onayladığımda devam etti, "Kara Kedi ile... Haberiniz çıkmış. Sakıncası yoksa anlatır mısın?"

İç çektim, "Yalan haber." Bakışlarını bana sabitlediğini gördüğümde devam ettim, "Kara Kedi sadece beni kurtarmaya çalışıyordu, yakınlaşmamız da yanlışlıkla oldu."

Başını arkaya yatırdı ve güldü, "Yani hâlâ sevgili olamadınız?"

"Buraya Alya rolünü oynamaya mı geldin?"

Dudaklarını birbirine bastırdı ve gözlerini kaçırdı. "Hayır, devam edebiliriz."

"Gülme."

"Gülmüyorum," dedi gülüşünü bastırmaya çalışırken.

"Yalan söyleme, gülüyorsun."

Derin bir nefes verdi ve toparlandı. "Tamam, bak, gülmüyorum."

Zafer edasıyla sırıttım. "Şimdi devam edebiliriz." Günlüğümü ona uzattım.

-xing, 2021

FinifugalHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin