Finifugal

Sevgili Günlük: Ayrılıklar

"Evet ama yüzündeki o sinirli ifadeyi dayanılmaz buluyorum."

***

Onu beklerken sıkıldığımı farkedip ona seslendim, "Hey, Kara Kedi. Orada bir yerde günlüğüm olacak, seni beklerken onu okumama izin verir misin?"

Kısa süren bir sessizlikten sonra kapıyı açmış ve günlüğümü bana uzatmıştı.

"Teşekkür ederim, acele etme lütfen," diyerek okumaya koyuldum.

***

Sevgili günlük,

Artık gardiyan olduğum için sorumluluklarım çok daha fazla. Luka ile olan randevularımı unutmaya başladım.

Mucize kutusunu açıp kwamilerin her yere dağılmasını izlemek oldukça büyük bir kargaşa izlemekti aynı zamanda. Öyle ki, bir tane kwami, panomda asılı olan resimlerin fotoğraflarını çekip Luka'ya göndermişti. Utanç verici.

Bugün evime geldi Luka. Defalarca kez unuttuğum randevumuza gitmeliydik artık. Beni evden aldı ve sinemaya götürdü. Filme gidene kadar oyun oynadık. Kimin daha büyük Jagged Stone hayranı olduğunu ancak bu şekilde anlayabilirdik.

Oyunu o kazandı, ben de hediye olarak ona hazırlamış olduğum Jagged Stone imzalı şeyi verdim. Daha önce o bana hediye etmişti, sıra bendeydi.

Biz öpüşmek üzereyken ortaya çıkan akumalıyla onu orada bırakmak zorunda kaldım ve döndüğümde film bitmişti. Aynı hafta içinde defalarca kez randevularımızı ekmek zorunda kaldım ve onun da buna bozulduğu belliydi.

Fakat o buna bozulduğu göstermek yerine sadece sakladığım bir şeyler olduğunu ve ona her zaman güvenebileceğimi söyledi. Ona tabii ki güveniyordum ama Uğurböceği ve hatta yeni gardiyan olduğumu kimseye söyleyemezdim.

"Gerçek, sana asla söyleyemeyeceğim bir şey, Luka."

Bu oldukça kırıcıydı sanırım çünkü akumalandı. Ayrıca bu defa Hawk Moth değil, Shadow Moth tarafından. Hawk Moth, tavuskuşu mucizesi ile kendi mucizesini birleştirmiş olmalıydı.

Yine de Luka, akumalanmadan önce oldukça direndi.

"Hayır, gerçek zorla alınmamalı, Shadow Moth."

"Marinette bana güvenir."

Tabii ki ona güveniyordum.

Luka akumalandı ve herkese gerçeği söyleten birine dönüştü. Dönüştüm ve hemen Kara Kedi'yi aradım. Onu bekleyemeyeceğimi anladığım anda harekete geçtim ama yakalanmıştım.

"Şu andan itibaren sana sorduğum her şeye dürüstçe cevap vermek zorundasın. Sen kimsin, Uğurböceği?"

"Ben-"

"Çok iyi bir yüzücü!" Beni suya iten Kara Kedi ile lafım bölünmüştü. Beni kurtaran oydu.

Ama çoktan ışını almıştım ve bana sorulacak herhangi bir şeye dürüstçe cevap vermeliydim. Bu yüzden Kara Kedi'nin kemerini alıp ağzımı sıkıca bağladım.