Bakıcı (BakuDeku)

Sonunda!

Biliyorsunuz ki ben İzuku Midoriya, babam beni küçükken terk ettiği için bu zamana kadar hep bir maddi sıkıntı çektik. Tabi başlarda iyiydi durum taa ki annemin biriktirdiği paralar bitene kadar. Neyse şimdi olduğumuz zamana gelelim...

Annemin, "İzuku uyan hadi oğlum sabah olduu!" Diye seslenmesiyle uyandım. Uyandım evet ama gözlerim açılmıyordu. Gahhhh saat kaç acaba *saate bakar* ne saat daha 8! Anneme bağırdım,

"Gahhh neden bu kadar erken!" Annemden ses gelmedi, bende sürüne sürüne yataktan çıktım elimi yüzümü yıkadım ve aşağı indim. O sırada Annem kahvlatıyı hazırlamış bana baktı, "Günaydın uykucu" anneme mal mal baktım erken kalkınca uykucu mu oluyordum?

"Sana da günaydın anne de neden bu kadar erken kalktım, kalktın?"

"Çünkü bugün Denki gelicek saat 10'da unuttun mu dün söylemiştin,"

"Ağğğ inanamıyorum neden bu kadar erkene söyledim ki?"

"Ben nerden biliyim oğlum, hayret bir şeysin neyse otur hadi yemeğin soğumasın."

Anneme erken kalktığım ve Denki'yi erken çağırdığım için sinirli bir bakış atarak masaya oturdum. Annem ise yanağımı sıktı, "Oyyyyy uyanamamışta sinirlenmiş mi benim oğlum?"

Sırıtarak baktım anneme, "Anneeee! Tamam, ben çocuk değilim."

Annem de gülüp önüne döndü ve biz sonunda yemek yemeğe devam ettik...

"Oğlum kapı çalıyor baksana!" Diye bağırdı annem.

"Tamam! Geldim geldimm." kapıyı açınca karşımda yarım ağız sırıtan bir Denki gördüm, D:"Oooo günaydınlar efendim, sonunda kapıyı açabilme zahmetine girdiniz."

"Kes sesini Denki ayrıca sana da günaydın."

Denki'yi içeri davet ettim, mutfaktan birkaç atıştırmalık alıp içeri salona geçtim ve salona annemde geldi, "Günaydın oğlum nasılsın iyi misin?"

D:"Sağol İnko teyze iyiyim sen nasılsın?"

"Bende iyiyim sağol neyse ben gidiyorum. İzuku, dışarıda işlerim var sizde burda takılın."

"Tamam anne"

D:"Aslınsa biraz burda kalsanız iyi olur çünkü bir haberim var ve ikinizi ilgilendirdiğini düşünüyorum."

Annem koltuğa oturup Denki'ye baktı, "Hayırdır oğlum, kötü birşey mi var?"

D: "Yok yok kötü birşey değil aksine iyi haber."

"Çatlatma da söyle daha,"

D: "Tamam be, ben iş buldum."

Denki bunu dediği anda annemle birbirimize baktık parlayan gözlerimizle sonra Denki'ye döndük,

"Ciddi misin sen?"

D: "Şaka yapacak halim yok, evet buldum"

"Nerde peki kafe mi?"

D: "Immmm, daha farklı bakıcılık."

"Ne? Bebek bakıcılığı falan mı?"

D: "Ya çocuk bakıcılığı ilan da görmüştüm kabul edersen seni oraya götürebilirim"

Dönüp anneme baktım onun görüşünü merak ediyordum, "Oğlum eğer kendine güveniyorsan, ben bakabilirim diyorsan, tamam git."

Ardında Denki bana baktı,
D:"Birde istiyorsan çocuk, bebek bakımı bunlar zor iş,"

"Ya bakarım ya çok çocuk baktım ilgilendim ben tamam bugün gidelim mi?"

D: "Gel çıkalım hadi bu yüzden inatla erken istemiştim zaten"

"Hay aklınla bin yaşa,"

Annem sırıtıp bana baktı, "Sabah sayıp sövüyordun erken diye,"

Denki bana döndü, "Aşk olsun ben burda adama iş bulayım sen sayıp söv."

"Yaaaaa tamam, hadi çıkalım işte anneciğim aşkım senin işlerin yok muydu hem? Ama bizi beklede birlikte çıkalım."

Annem bana baktı, "Tamam, hadi hazırlanda gel."

Heme koşup hazırlandım ve üstüme yeşil bir tişört siyah yırtık kot pantolon giydim ayağıma da beyaz spor ayakkabı giyecektim. Neyse aşağı indim, "Hazırım ben."

D: "Çıkalım o zaman"

Hazırlanıp çıktık ve bir yol ayrımında annemden ayrıldık. Sonra koskoca bir evin önünde durduk Denki'yle...

~
Gahh heyecanlıyım çünkü kendi kurgumu yazmak beni çok gerdi .d
Ayrıca bölüm bana saçma ve uzun ayrıca sıkıcı geldi sizede gelebilir ama ilk kurgum ve sonrasında aklımda daha iyi şeyler var o yüzden mazur görün *_*
Umarım beğenirsiniz ve oy atarsanız mutlu olurum UwU
544 kelime :)