Işık hızında hemen Mitsuki-san'ların evine koştum. Demirliklere doğru geldim, tam zile bastım otomat beni görünce açıldı. Kapıya doğru hızla koştum ve kapı açıldı. Kapının önünde Mitsuki-san vardı, "Midoriya eğer biraz daha erken gelirsen mutlu olurum tam da evden çıkıyordum çünkü,"
"Özür dilerim efendim uyuya kalmışım benim hatam,"
Arkadan beni göre Keiko hızla koştu ve kucağıma atladı onu tuttum ve, "İzuku-san gelmişsin geliceğini biliyordum."
"Tabiki gelicektim Keiko-chan seni bırakmaya niyetim yok."
Keiko bana baktı gülümsedi ve bana sarıldı tabi bende ona sarıldım.
Mitsuki: "Neyse ben artık gidiyorum görüşürüz Midoriya kolay gelsin size iyice eğlenin"
"Görüşürüz efendim."
"Görüşürüz anne."
Mitsuki-san'ı yolcu ettikten sonra içeri girdik ve karşımda bakugou duruyordu onu görünce ürperdim bunu anlayınca sırıttı.
Katsuki'nin ağzından:
Gene mi gelmiş bu tabikide gelmiş Keiko bağırdığına göre neyse ben onu yollamasını bilirim aşağı iniyim en iyisi.
Aşağı indim, o ve kucağında kardeşim vardı, üstü başı dağılmış sanırım koşmuş hala nefes nefese koştuğu içinde doğal olarak terlemiş yanakları kızarmış bir deku.
Beni görünce gözlerinde korkuyu farkettim ve bu ister istemez sırıtmama neden oldu ayrıca şuan farkında mı bilmiyorum ama harika görünüyordu ne diyorum ben?
Bana baktı ve konuştu, "Günaydın efendim."
Kafayı yiyicem bu çocuk çok güzel efendim diyor daha öncekiler böyle bir etki bırakmamıştı.
Hemen kendimi toparladım. "Günaydın, kalk yemek hazırla acıktım."
K:"Bende acıktım İzuku-san yemek yiyelim."
Gözlerindeki o sinri fark etmiştim emir almak hoşuna gitmiyor demek işime gelir, "Ne oldu bir sıkıntı mı var acıktım dedim?"
"Ah, hayır efendim" Keiko'ya döndü ve, "Peki Keiko-chan gel beraber hazırlayalım"
K: "Olurrrr"
"Hayır olmaz ben senin yapmanı istiyorum ayrıca yaparsan merak etme anneme söylerim o yüzden şimdi kardeşimi indir ve kalk yemek hazırla,"
Sıkıntıyla bir iç çekti bana bakıp sonra, "Efendim sizde biliyorsunuz ki aslında görevim size değil Keiko-chan'a bakmak o yüzden sadece Keiko-chan için hazırlayacağım tabi hazır yaparken sizede kabalık olmasın diye ikram ederim."
Küstaha bak sinirden gözüm döndü bana nasıl karşı çıkabilirdi. Sinirle burnumdan soludum, "Kimsinde bana karşı çıkıyorsun dün dersini alamadın sanırım,"
K: "Abi yapma lütfen tamam ben girmem mutfağa istemiyordum zaten"
Deku sinirlice bana baktı, "Tamam Keiko-chan haklısın gidip ben yaparım biz daha sonra birlikte yaparız, sen burda 'abinle' otur kahvaltı az sonra hazır olur," abinle kelimesine vurgu yapmıştı ama umrumda değildi.
Ben yüzüme bir zafer sırıtışı yerleştirirken o sinirli bir ifadeyle mutfağa gitti. Acaba daha ne kadar dayanabileceksin Deku?
Midoriya'nın ağzından:
Sinirle mutfağa geçtim sanane çocukla yapacaksam. Sessizce homurdanıyordum. Derken arkamda bir nefes hissetmemle irkildim.
"N-ne yapıyorsun? "
"Hmm ne yapıyorsun ona bakmaya geldim, itirazın mı var?"
"E-evet var çok yakınsın."
"Ama ben böyle sevdim ya da dur nasıl seveceğini buldum" Arkadan ellerimi belime doladı elimdeki malzemeleri bırakıp ellerini belimden ittirmeye çalıştım, "Kacchan yapma,"
"Hmmm efendime ne oldu? Ayrıca Kacchan da ne?"
"Efendim bırakın lütfen,"
"Kacchan'ı sevdim kalsın o ayrıca biliyor musun sinirli hallerini seviyorum ama masum ve şuanki tavırlarını daha çok seviyorum" dedi. Burnunu boynuma sürttü.
"Kacchan bunu neden yapıyorsun bırak!" Ellerini sertçe çektim bu sefer gözümden yaşlar akmaya başlamıştı ve durduramıyordum.
Bana sinirle baktı ama ona dönüp ağladığımı görünce duraksadı sonra birden beni kendine çekip sarıldı ve, "Şşşşşş, ağlama kötü bir niyetim yoktu" dedi. Ve elleriyle yanaklarımı okşayıp gözyaşlarımı sildi.
Lanet olsun ağlama hıçkırıklarla devam etti ve kendimi güvende ve huzurlu hissediyordum. Beni taciz eden birinin kolları arasındaydım ve bu kollardan hiç ayrılmak istemiyordum. Neden böyle bir şey oldu? Neden onu yeniden itmiyorum? Neden? Neden?!
Ağlamam kesildi, hıçkırıklarım dindi ve nefesimi düzenledim sonra yavaşça ona kafamı kaldırıp baktım.
Katsuki'nin ağzından:
Hey! Neden birden ondan özür diledim? Ve neden ona sarıldım? Amacım bu değildi ve ona amacımın kötü olmadığını söyledim hayır amacım kötüydü onu bu şekilde evden uzaklaştırıcaktım ama şimdi kollarım arasında onu sakinleştiriyorum.
Ahhh kıpkırmızı oldu ve hıçkırıyor. Saçları ne kadar yumuşak hemde yanakları tam ısırmalık. Ne diyorum ben be Katsuki kendine gel amaç onu evden def etmek.
Sonunda ağlaması kesildi ve kafasını kaldırıp bana baktı, "Özür dilerim."
Bir dakike ne dedim ben özür dilerim mi? Bunu demek istememiştim ağzım bana ihanet ediyor.
Benden ayrıldı göz yaşlarını sildi ve yemek yapmaya devam etti.
Eh yani sonuçta önemli değil demicekti taciz bu, yaptığım çok iğrenç bir şey bunu biliyorum ama o lanet deku'nun bu evde kalmasını istemiyorum.
Neden mi? Hemen söyliyim.
Annem sadece Keiko'nun değil benimde arkadaş edinmemi istiyor ama bikaç ay önce bir olay yaşandı. Ben aşık oldum. O gelen kızla gizli bir ilişki içine girdik ve anneme yakalandık annem bunu görünce sinirlendi nedenini anlamadım, sanırım gizli olduğu içindi bu yüzden erkek bakıcı aramaya başladı birkaç tane geldi ama bir sıkıntı vardı ben biseksüeldim. Yeniden birisine aşık olmamak adına o bakıcıların hepsini göndermeye çalıştım ve başarılı oldum.Ama bir kişi dışında o da bu salak deku, neden deku lakabı taktığımı bilmiyorum ama o da bana takmış ve hoşuma gitti. Aslında bir sır verim daha önceki erkek bakıcıların birinden bile hoşlanmadım çünkü ilk günden giden çok oldu ve hiçbiri bu denli dikkatimi çekmedi ama her ihtimale karşı gönderdim onları ve bu gerizekalı geleli sadece 2 gün bile olmadı ve ben şuan ona kendimi yakın hissediyorum.
Korkuyorum ya aramızda bir şey olursa? Ya gene anneme yakalanırsak? Ya onu temelli olarak kaybedersem? Ki çocuğun yönelimini bile bilmiyorum.
Ben düşüncelere dalıp kendimle çelişirken deku çoktan hazırlamıştı kahvaltıyı.
~
Biraz saçma bir sebep ama ne olduğunu sonraki bölümlerde anlarsınız ve Mitsuki'nin neden Katsuki için arkadaş istemesini.
886 kelime :)
Onun dışında bir bölümün daha sonuna geldik sonraki bölümde görüşürüz öpüldünüz ♡♡
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Bakıcı (BakuDeku)
General FictionAnimeyle Alakası yoktur tamımıyla benim kendi kurgumdur. Maddi sıkıntı çeken, bir arkadaş yardımıyla bakıcılığa giren Izuku'nun hikayesidir...