Seviye Son/ Ruh Düğümü Ejderin Ruhu

~45~

Okulda herkese bu olanları anlattım . Yahut bana inanan olmadı.
Asar benim peşimi bırakmazdı. Benim ile birlikte kardeşime de zarar verir diye korktum.

Ve kaçmaya karar verdim.
İsak kabul etmedi. Zaten onun kaçmasına gerek yoktu.
Zamanla Asar beni bütün herkese düşman olarak anlattı.

Bir yolunu bulup İsak sayesinde oradan kaçtım."

Devamını İsak amca devraldı.
"Aradan yıllar geçti. Artık herkes Hasan'dan nefret ediyordu.

Bir gün ormanda bir av töreni hazırlandı. Bütün öğrenciler bunun için çok meraklıydı. Tabiki bunun bir tuzak olduğundan bı haberlerdi.

Ben ise uşak olmuştum. Yıllarca oradan oraya koşturdum durdum. Onların pisliğini ben topluyor ve ben temizliyordum.

Bu bana verilen bir cezaydı . Bana verilen bir diğer ceza ise bütün gücümü nasıl kullanmam gerektiğini unutturmalarıydı.

Aylardır konuşulan av töreni zamanı gelmişti.
Herkes çok heyecanlıydı.

Tabiki Hasan'ın ikiz kardeşi olduğum için aynı nefret bende de belirgindi.

Benim ava gelmemi istediler.
Asar bunu kabul etti. Ne de olsa ben ister bir ölü ister bir diri olsam da ona zararım olmazdı. Güçlerin elimden alınmıştı baştan.

Seviyeler ormana gittiler ve gittikleri gün den beri görülmediler.
Meğer orman da onlara bir pusu kurulmuş . Tabiki bunu Asar ve o kardeşi hazırlamıştı .

Binlerce ejder orada saklanıyormuş. O ormandan bir tek Asar sağ çıktı.

Zamanla onuncu seviyelerin yerini dokuzuncu , beşinci seviyeler doldurdu.

Günler sonra iki kapı açıldı."

Hasan amca"hem biliyor musun Samara ? Verem diye bir şey yok. Dün gece İsak çocuğun cesedini kontrol etti ama bir tek verem kabuğu yoktu çocukta.

Çocuğun başı gövdesinden ayrılmıştı.
O savaşçıların bana soğukca bakma sebebi ise benden nefret etmeleri.

Ben"yani Asar bütün türünü öldürdü. Sırf o anahtarlar için. Ama üçüncü kapının anahtarına nasıl sahip olucak?"

İsak amca"ona sahip olamicak. Sadece anahtarın sahibi bunu yapabilir . Zaten üçüncü kapı sadece seçilen kişiye görülür."

Hasan"aslında bu kişinin peşinde olabilir?"

İsak"kim ? Asar mı?"

"Neden olmasın? O anahtara sahip olmak istiyordu zaten."

Onlara garipçe baktım.

✷✷✷

Yolda ilerliyordum . Uşak amca , Hasan amcanın yanında kalacaktı.

Ben de yolda öyle kös kös yürüyordum . Apartmanın tam önünde durdum .

Midem gurulduyordu. Acıkmıştım Belliki. Okuldayken normal yiyecekler yiyebiliyordum.

Markete girdim. Kasiyer "efendim, kapatıyoruz?"

Ben"işimi halled-"

O anda karnıma öyle bir sancı girdi ki? Karnımı tutmamak için kendimi zor tutuyordum.

Hızla reyonlara gittim . Ama et kalmamıştı. Açtım hem de çok. Demek ki bu ete olan düşkünlüğüm, acıktığımda gün yüzüne çıkıyordu .