Arkadaştan Öte (girlxgirl)

Jane

Balıkçı teknemizle gürültü ve dumanın geldiği yöne doğru ilerlemeye başladık . Kıyıya yaklaştığımızda elimdeki dürbünü indirip austin'in yanına koştum . Sahilde bir şeyler var austin hızını arttır.

Tekne sığ suya geldiğinde suya atladım hemen çünkü suyun içinde bir sır üstü biri yan dönmüş ama birbirine sarılmış iki beden vardı. Austin'de motoru durdurup hemen yanımıza suya atladı. Onunla bedenleri kıyıya çektik. Austin hemen nefes alıp almadıklarına baktı. Kısa boylu kızın sırtında hala paraşütün ipleri duruyordu diğer uzun boylu kızın bir kolu onun altında kalmıştı diğer kolu ise boynunun etrafındaydı sanki sıkı sıkıya sarılıp uyuyor gibiydiler. Neyse ki nefes alıyorlardı ama kendilerinde değillerdi . Uçak parçasına bakılacak olursa yukardayken bir şeyler ters gitmiş olmalıydı. Bulundukları ada kıyısında küçük bir sağlık ocağı vardı ama yetersizdi o yüzden onları teknemize taşıdık paraşütü de toplayı tekne ile adamıza yöneldik. Bizim bulunduğumuz ada'da bir hastane vardı. Ne kadar hastane denebilirse tabi

----

İndiğimizde birkaç kişiye durumu anlatıp yardım istedik. Arkası açık bir pikap bulabildik ve zaman kaybetmeden kızları kocamla hastaneye doğru götürmeye başladık. Kim bilir bunlar kimdi yüzlerine bakacak olursak buralardan olmadıkları bir gerçekti çok güzellerdi, birisi manken gibi güzeldi hatta , diğeri ondan daha kısa ama ilginç renkli saçı vardı. Onları bulduğumuzdan beri ilginç olan ise bir an bile ellerini birbirlerinden ayıramamış olduğumuz olmuştu. Baygınken bile ellerini sıkı sıkı tutmuşlardı

-------

Hastaneye vardığımızda babamı buldum hemen, kendisi burada sorumlu doktordu ve durumu anlattım onları hemen bir odaya aldılar, ilk kontrolleri yaptılar ve serum bağladılar. Babamın dediğine göre tehlikeli bir açık yaraları yoktu, Mavi saçlı olanda birkaç sıyrık vardı ve doku ezilmeleri vardı. Sarı saçlı olanın durumu daha kötüymüş mavi saçlıdan babamın dediğine göre düşerken bedeni hızlı bir darbe almış olmalı sağ tarafı şiddetli morluklar içindeydi babama onları bulduğumuzda o kısmın yere doğru olduğunu anlattım .

-Peki baba bunlar kim ve nasıl kime nereye haber verebiliriz.

-Güzelim burayı biliyorsun adayla bile biri gelip giderse haberleşebiliyoruz , önce bir kendilerine gelmelerini bekleyelim.

------

Austinle eve dönerken ne yapabileceğimizi düşünüyorduk, gitmeden babama bir şey olur yada uyanırlarsa beni aramasını tembihlemiştim, bir nebze onlardan sorumlu hissediyordum

---------

Mehmet komiser

Adada aramamızda sonuç vermemişti her yönden suyun akış yönüne doğru bedenleri aramaya devam ediyordu balık adamlar . Geçen her dakika bizim aleyhimizeydi bir an önce bir sonuç almamız lazımdı. Sağ iseler iyiler mi, iyi değillerse biz bulmadıkça daha kötü olabilirlerdi, eğer ölmüşlerse de beden bütünlükleri için bir an önce sudan çıkarmamız lazımdı.

Kara kara düşünceler içinden çıkamazken bir balıkçı teknesinin bize doğru geldiğini gördük. Kıyıya yanaşan tekne ve içindekiler bizi görünce şaşırmışlardı. Üzerimde resmi üniforma olduğundan belki bana doğru gelmeye başladılar. Konuştular ama ben dillerini anlamıyordum elleriyle bir kısa bir uzun bir işaretler yapıyorlardı benim çaresiz halimi görmüş olmalı ki yerel halktan bir polis memuru yanıma geldi. Adamlarla konuşmaya başladı ve yüzünde bir gülümseme ile bana döndü. İngilizce olarak anlatmaya başladı

-Mehmet bey sanırım kızları bulduk.

Ekibin bir kısmını toplayıp polis boylarıyla balıkçı teknesindeki çifti takip etmeye başladık. Vardığımızda eski araçlarla bizi bir binaya götürdüler , bina diyorum çünkü o kadar kötü görünüyordu ki neresi olduğunu anlamak için yanımda ki polise sordum ve burasının hastaneleri olduğunu söylediler. O anda insanların yaşadığı fakirlik ve sağlıksız ortamlar daha çok üzülmeme yol açtı.

Bizi kapıda bir doktor karşıladı esmer yüzü ve alnında ki terini silen eliyle bizi içeri yönlendirdi ve bir oda önünde durdu, odanın kapı yerine astıkları perdeyi araladı ve bizi odaya soktu. İçeri girmemle onları gördüğümde %2'lik mucizenin gerçek olduğunu gördüğümde bunca yıllık meslek hayatımın sonunda gözlerimden yaş akmıştı. Öyle bir manzara vardı ki karşımda inanılmazdı. Yatakları yakınlaştırmışlardı çünkü Elleri birbirine kenetli iki kadın yatıyordu karşımda.

Doktora döndüğümde elleri sordum. Bana kızının onları sahilde bulduğundan beri ellerinin ayrılmadığını söylemişti. Ülkedeyken haberleri duymuştum konu buket taş olunca bunu duymamanın imkanı yoktu televizyonda olmasa radyoda orda olmasa bir sosyal medyada illa duyuyordunuz. Onlara yapılan kötü yorumları da görmüştüm ve o zaman bile insanların sevgisizliğine lanet etmiştim. O insanlar bu manzarayı görse utanırlar mıydı acaba.

Onları bulduğum için çok mutluydum şimdi tek yapmam gereken ailelere haber vermek. Onları görüş açıma alarak resimlerini çekip kenan'a gönderdim.

-Durumları nasıl doktor .

Doktor : Şimdilik serum veriyoruz mehmet bey daha iyi koşullarımız olsa film çekerdik ama şu an önceliğimiz kendilerine gelmeleri.

-- Merak etmeyin doktor onlar kendilerine gelene kadar ben onların buradan alınmaları için elimden geleni yapacağım.

Telsizle ekibime toparlanmalarını haber verdim 2 görevli memuru kızların başına bıraktım ve diğer adada ki ekibimin yanına gittim. Kızları bulan çifte teşekkürlerimi ilettim aynı dili konuşamasakta bakışlarımız birbiri ile anlaştı.

Türkiyeye doğru yol alırken gördüğüm manzara hala beni etkiliyordu.

Aşk her zaman kazanıyordu ne güzel.......