Living With No Heartbeats (Living Series #1)

Chapter 28

Date

Agad akong nanlumo nang makita kong sino ang taong naghihintay sa akin. Hindi ko lubos maisip na siya agad ang nagpadala sa akin ng message na iyon. Nakaligtaan ko ang ibang tao sa paligid ko dahil sa kanya. Umasa ako na, siya iyon pero nagkamali ako. Mali na naman ako.

Gusto kong ihinto ang mga paa ko kong saan man ako ngayon pero kusa akong dinala ng mga paa ko kong saan nakatayo ang lalaking nasa harapan ko na ngayon. He was still handsome for me. I love him before, yes. But I doesn't mean I love him right now. Lahat ng sakit lumilipas at lahat ng nararamdaman ay nawawala na lang bigla. Nang hindi mo namamalayan.

Hindi ako nagsalita. Nanantili nakikipaglaban ang aming mga mata. Nanatili akong nakatayo at ganoon din siya. Tinitimbang kong meron pa bang reaksiyon ang aming mga katawan kapag kasama ang isa't-isa. Ilang segundo iyon bago umangat ang kanyang kamay para maabot ang mukha ko pero mabilis akong naupo kaya naiwan sa ere iyon. Inilagay ko sa table ang purse ko bago sinenyasan ang waiter na lumapit. Drinks lang ang in order ko dahil nawalan ako ng gana. Nakakapanlumo. Umasa ako na siya iyon pero nagkamali ako. At hindi ko rin maiintindihan kong bakit siya agad ang nasa isip ko.

Tumikhim siya bago umupo. He survey my body. But I feel nothing. Pero kapag si Langford ang tumingin sa akin ay naiilang ako. Gusto ko maganda ako sa paningin siya. Sa paningin niya lang at hindi sa iba.

"You look lovely," he said. He was still looking at me. Our last meet was not good. Pero hindi ko alam kong bakit nandito siya at kaharap ko ngayon. Gusto ko siyang ikutan ng mata pero baka mainis lang siya at mag eskandalo sa harap ko at sa maraming tao.

"It doesn't change." I replied.

He laughed. Dumating ang order kong drink at agad ko naman ginawaran ng isang lagok iyon bago ibinalik ang nakakatamad na tingin sa kanya. Natutulog na sana ako ngayon or I'll do my skin care routine. I said in my mind.

"Are you expecting anyone, other than me?" he asked.

"I don't expect something right now." I beamed. Pilit iyon pero kahit paano ay maibsan ang nararamdaman ko. "Why did you invite me here?"

Pinagsiklop niya ang dalawang kamay bago tumingin ulit sa akin. "Answer my question first." he demanded.

"I already did, Marxie. Ano pa ba ang gusto mo?" Hindi ko maiwasang mairita sa kanya.

"Its a yes or a no, Kane. Anong mahirap ibigkas doon?"

"I said, I don't expect something right now. Hindi ba pa sapat iyon?" I replied. Feeling annoyed.

"Noong nakita mo ako kanina ay parang nag iba ang expression mo. I feel sad. You're expecting something, do you?" pangungulit niya. I almost rolled my eyes on him pero pinigilan ko lang.

"What if I am? I didn't recognize you by the way. You texted me, yes. But it doesn't change the fact I thought I was going to meet a stranger." I said.

"You're calling me stranger now. After those years, Kane. We share everything if you can't remember. Your hug, your kisses-"

"Stop," Any minute right now I'm going to lose my tempered to this guy. I don't wanna ruin my outfit and be on trouble because it's him. My ex. I admit he's my first in everything. We share when our relationship was still there. Pero hindi na iyon mahalaga dahil ngayon ay wala na. Mananatili na lang iyong ala ala na minsan naming binuo ng magkasama.

"What are you implying?" I asked.

He laughed. But this time I know it's fake. I may be cause of any trouble but this is what I hate the most. Seeing people who's trying to be okey in front of a person who's doing the same thing.