San'ın anlatımından;
Birkaç dakikadır Wooyoung'un kafası omzuma gömülüydü,anca sakinleşebilmişti.
Şuan sırtı ağlamaktan titremiyor,nefes alıp vermesinden dolayı inip kalkıyordu.
Burnuma tıktığı top peçeteleri çıkarmıştım,kan akmıyordu artık. Wooyoung'un uyuduğunu düşünmüştüm. Sol elimi kafasına,sağ elimi ise sırtına koyup yavaşça koltuğa yatırdım.
Yüzünü inceledim bir süre,burnunun ucu kızarmıştı.
Ama o hâlâ güzeldi.
O ıslak kirpiklerine rağmen,terlemiş alnına rağmen çok güzeldi.
...
Yazar anlatımından;
"San?"
Wooyoung uyandığında salonda tekti, yattığı yerden doğrulduğunda kapının yanındaki iki camdan kendi tarafında olan cama baktığında kollarında çalı çırpı ile gelen San'ı gördü.
San kapıdan içeri girdikten sonra kucağındaki yakılabilecek çalı çırpıları şöminenin önüne bıraktı ve bir yandan da Wooyoung ile konuşmaya başladı.
"Günaydın."
"Ne oldu?"
"Hiçbir şey?"
"Uyuduğumu hatırlamıyorum?"
"Ha, ağlarken uyuyakaldın."
Wooyoung,San'ı izlerken bir yandan da neler olduğunu hatırlamaya çalışıyordu.
"İyi misin şimdi? Yaraların sızlıyor mu?"
"İyiyim."
San şömineyi yaktıktan sonra ellerini birbirine vurarak silkelemiş ve daha sonra koltuğa oturup kolunu Wooyoung'un omzuna atarak kendine doğru çekip yanındaki bedenin ısınmasını sağlamıştı.
"Üstüne örtü örtmüştüm ama olsun,hiç üşüdün mü?"
"Hayır."
Şuan ikisi de şöminedeki ateşe bakıyorlardı.
"Ne kadardır uyuyorum?"
"Çok değil yaklaşık 30 dakika olmuştur."
"Bir şeyler hazırlamamı ister misin?"
"Hayır,aç değilim. Ama sen açsan hazırlayabilirsin."
Wooyoung kafasını "hayır" anlamında iki yana salladıktan sonra kafasını San'ın omzuna yaslayıp ateşi izlemeye devam etmişti.
...
Ortamdaki bu sessizliği telefonun zil sesi bozmuştu.
"Ben bakarım."
San sakince yerinden kalkmış ve telefonun ahizesini kulağına götürmüştü.
"Alo?"
"Hah,San oğlum iyi misin?"
"Evet Bayan Jung,bir sorun mu var?"
"Oğlum eşim adına çok üzgünüm, bağışla lütfen!"
"Sorun değil efendim ama siz bu olayı nerden öğrendiniz?"
"Yeosang söyledi,şehirdeki arkadaşları seni ve eşimi tanıyorlarmış zaten ama önceki olaylardan haberleri yokmuş. O sırada onlar da görmüş işte sormuşlar Yeosang'a, Yeosang da onlardan öğrenmiş bana söyledi."
"Yeosang'ın da her yerde adamı varmış..."
"Efendim?"
"Yok bir şey efendim."
"Neyse oğlum kendinize iyi bakın dikkatli olun!"
"Tamam efendim."
OF BÖLÜMLER KISA GİBİ OLUYO AMA ŞU SIRALAR ÇOK AKLIMA BİR ŞEY GELMİYOR KAÇ GÜNDÜR BU BÖLÜMÜ YAZMAYA ÇALIŞIYORUM ÖZÜR DİLERİM QMDŞÖSŞÖAX 😭😭
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Çiçek Dükkânı | WooSan
FanficAngst, istediğiniz zaman dilimini düşünebilirsiniz ancak ben daha 50'ler zamanlarına yakın tutmaya çalıştım.
