HEP SENİNLE OLACAĞIM ( Aşk serisi 2#) (TAMAMLANDI)

23.BÖLÜM

Merhaba 🤗

       Hoşgeldiniz ❤️

🍂🍂🍂🍂🍂🍂🍂🍂🍂🍂🍂🍂🍂🍂

    DORİ PAZAR SABAHI AĞLAYARAK UYANDI.

Rüyasında ne gördüğünü hatırlamıyordu ama bunun bir önemi yoktu. Gerçekte yaşadıkları durumu açıklamaya yeterliydi.Bebeği uyandırmamak için yataktan sessizce kalktı ve sonra üzerinde gecelikle kimseye yakalanmamak için ko­şarak banyoya gidip geri döndü. Odasına vardığında yeni kıyafetlerini karıştırıp üzerine giyecek bir şeyler arandı ve temiz bir tişört ve kot pantolonda karar kıldı. Bugün bir ara tekrar çamaşır yıkaması gerekecekti.
Üzerini giyindiği sırada burnuna gelen kahve koku­sundan, Johnny’nin kalkmış olduğunu anladı. Bu evde pazar günlerinin nasıl geçtiğini bilmiyordu ama kendilerininkini hatırlıyordu.Pazar kahvaltılarında genellikle pancake yerler ve sonra kiliseye gitmek için hazırlık yaparlar ve Dori, tıraş olurken “The Old Rugged Cross” şarkısını mırıldanan bü­yükbabasını dinlerdi.Dul bir anne olarak kiliseye gitmek için hazırlarken, ona acıyan ya da küçümseyerek bakan gözlerle karşılaşa­cağını bilirdi.Büyükbabası farkında değildi ama erkekler zaten çok nadir olarak kadınların keskin sözleri ve tatlı gülüşleri ar­kasında yatan alaycılığı görebilirlerdi.
Genellikle kıyafetlerini giyerken nasıl durduklarına bakmazdı ama bugün doğum günüydü ve yasaların gözün­ de artık bir yetişkindi. Kendini farklı hissetmiyordu ama farklı görünüp görünmediğini merak ediyordu. Gözucuyla aynaya baktığında karşısında hâlâ aynı zayıf kızı gör­dü ama bugünden itibaren kendi kararlarını kendisi alacak yaşa gelmişti. Ve ilk kararı doğduğu günü göz ardı etmek olacaktı. Hayatında ilk kez doğum günü kutlamayacaktı.
Beep’in deyimiyle pasta yemek için fazla üzgündü.Ama Luther yüzünde gülücüklerle uyandı ve Dori onu banyo yaptırmaya götürdüğünde yaptığı maskaralıklar, neşesini yerine getirdi. Oğluyla ilgilenmek ona iyi geli­yordu; karamsar havası hemen dağılıvermişti.Kucağında Luther’le kahvaltı hazırlamak için mutfağa doğru giderken oğlanlarla karşılaştı. İkisinin de yüzünden düşen bin parçaydı.

“Selam çocuklar.”

“Mağarayı yıkmamız gerekiyor,” diye söylendi Mar­shall.

“Artık kurt olamayacağız,” diye ekledi Beep.

“Başka bir yere tekrar yapabilirsiniz.”

“Gerçekten mi? İlla masanın altında olması gerekmi­yor mu yani?” dediler yüzlerinde ani bir rahatlama ifadesi belirerek.

“Elbette gerekmiyor,” dedi Dori. “Dün nasıl yaptığı­mızı gördünüz. Gidin odanıza tekrar inşa edin. Köşele­rinden birini yatağınızın ucuna bağlarsınız ve sonra diğer köşeyi tutacak bir şey daha bulursunuz.”

Bu sözler üzerine fırlayarak mutfağa geri döndüler.

“Johnny! Johnny! Örtüleri yıkama!” diye bağırdı Beep.

  Dori kıkır kıkır gülmeye başladı ve Luther de onu tak­lit etmeye çalışarak sevinç çığlıkları attı.

“Papağanım benim,” dedi Dori ve oğlanlar peşlerinde sürükledikleri örtülerle birlikte koşar adım mutfaktan çı­karlarken, Luther’in burnundan bir makas aldı.Mutfağa girdiğinde Johnny kahvaltıdan kalan bulaşık­ları yıkıyordu.

“Üzgünüz biraz geciktik.”

“Siz geç kalmadınız. Oğlanlar biraz daha oyun oyna­yabilmek için sabahın köründe ayaklandılar ama masayı geri vermeleri gerektiğini söyleyerek eğlencelerini mah­vettim. Sen onlara ne dedin bilmiyorum ama bunun için teşekkür ederim.”