His Secret (De Silva Series #5) Complete

Kabanata 34

Mahigpit ang yakap kong sinalubong si Kylie sa airport sumubsub ang mukha ko sa leeg ng bata agad akong bumitaw at hinalikan ang mukha niya na namana  sa ama nito.
“I miss you Mom,” She said with teary eyes. I cupped her face.

“I miss you too.”  Naiiyak kong sabi.

Nag angat ako ng tingin ng tumikhim si Raymond sa gilid namin ngumiti ako sa kanya tumayo ako saglit akong nagulat ng hapitin niya ako ng yakap sa kanya.

Naramdaman ko ang malambot niyang labi sa ulo ko. “Thanks God! Finally.” He murmured.

Binuhat ni Raymond si Kylie habang hawak ang luggage sa kabilang kamay nito.

Kinuha ko iyon tipid akong ngumiti sa kanya. “Let me handle this.” I said.

Tumango ito sa akin habang nakangiti ang mukha at ang mata.

Buhat buhat ni Raymond si Kylie palabas ng airport sa labas nag aantay si Mang Lando ang driver ng makita ako nito agad itong tumalima at pinag buksan kami ng pinto ng sasakyan.

“Mommy, i'm hungry.” Kylie said.

Napatingin ako sa kanya.

“You want to eat before we go home?” I asked her in a soft tone.

She nod her heads.

Napag desisyunan namin ni Raymond na dumaan sa Restaurant bago umuwi nang makababa kami hindi bumitaw sa kamay ko si Kylie hawak ko siya hanggang maka pasok kami sa Restaurant ipinag hila ako ni Raymond ng silya ngumiti ako sa kanya bago ako umupo umupo si Kylie sa tabi ko.

Lumapit sa amin ang waiter kinuha ang order namin.

Habang nag aantay tumunog ang cellphone ni Raymond nagkatinginan kami nag paalam siya na lalabas at sasagutin ang tawag tumango ako sa kanya bilang pag sang ayon.

“Mommy, you look sad.” Naoatingin ako kay Kylie ng magsalita ito.

Naiilang akong ngumiti sa bata.
“How can you say that?”

Lumabi ang bata. “I can see your eyes look tired.” She said looking at my whole faces.

I chuckles. “No im not, im happy that you are here.” I said.

Tumango tango siya habang pinag mamasdana ng mga mata ko, nakagat ko ang pang ibabang labi ko sa klase ng tingin niya matalinong bata si Kylie alam jong nasa isip niya na umiyak ako kagabi, wala namang gabing nag daan na hindi ako umiyak matapos naming mag sagutan ni Theo ilang araw na ba iyon five days? Limang araw na na hindi siya nag pakita naramdaman ko ang pagsikip ng dibdib ko, peeo okay na yun ng tuluyan na niya akong makalimutan pero bakit ganito masakit.

Pinalig ko ang ulo ko hindi pwese na isipin ko pa si Theo, nandito ang mag ama ko ! I need to focus on my daughter.

Nang lingunin ko si Kylie nangunot ang noo ko wala siya dito agad gumala ang mata ko nakita ko siyang palabas ng Restaurant agad akong tumayo at malalaki ang hakbang na nilapitan ang anak ko kaso tatlong hakbang palang ako ng madapa ito na bunggo ito at tumama ang siko sa sahig.

Nagmamadali ko siyang nilapitan at inilalayan tumayo.

Nag simulang umiyak si Kylie.

Niyakap ko siya. “Hush, don't cry.” Alo ko.

“Im sorry, i can't see her.” Narinig kong boses ng babae sa harapan namin hindi ko iyon pinansin at inayos ko si Kylie nang masiguro kong okay na siya at hindi na umiiyak tumayo ako at hinawakan ang kamay ni Kylie.

Humarap ako sa babae halos mawalan ako ng hininga ng makita ko kung sino iyon nang makita ako ng babae nangunot ang noo niya at oarang nag iisip kung saan ako nakita maya maya pa ay ngumiti siya.