IM A DAYO [NOBLEMEN SERIES #1] (On-going)

DAYO 22

Akmang kukunin ko na sana ng halos hindi ko mabuhat. Ghad purong silver pala to ehh.

"Ano masasabi mo?" tanong niya

I change my mind.

"Okay siya pero ayoko sana magsout ng ganyan, mabigat kasi" sagot ko talaga namang mabigat 'yan solid silver 'yan ehh.

"Ha? Hindi pwede 'yan!" napaigtad ako sa biglang pagsigaw niya.

'No ba naman 'yan bibigyan niya ba ako ng heart attack.

I frown "bakit naman hindi?" tanong ko napaiwas naman siya ng tingin.

"Ano ka ba walang magpoprotekta sa katawan mo," napairap ako sa sinagot niya.

"Don't worry about me, I can handle myself" pagpapagaan ko sa loob niya

"At sino naman ang nagsabing nag-aalala ako sayo?" Taas kila na tanong niya

"Halata naman sa boses nyo yo-" napatigil siya sa pagsasalita ng sinamaan siya ng tingin ni Wave

"Hindi ko hiningi ang opinyon mo Ezrael," putol niya sa knigh pinalo ko naman siya sa ulo na ikinadaing niya ng mahina, sinamaan niya ako ng tingin.

Amp sorry naman napakasama naman kasi niya kay Ezreal.

"What the hell sakit no'n ahh" reklamo niya habang hinihimas ang ulo nginitian ko lang siya.

"Ikaw naman kasi, napaka pala-away mo kay Ezrael" saway ko

"Wow kasalanan ko pa" sarkastikong saad niya saka siya umalis natawa naman ako ng mahina bago siya sinundan.

Sinundot ko ang tagiliran niya "sorry na," pero diretso lang siya sa paglalakad mangiyak-ngiyak ko siyang sinundan ng tingin.

Waaa hindi ko naman sinasadya ehh at'saka malay ko bang magagalit siya doon.

Napalingon ako sa kaliwa ko, nakatayo roon si Ezrael
"Hala ka binibini, nagtampo si your--ay ginoong Wave," pananakot niya na mas lalong ikinasimangot ko at padabog na humabol kay Wave. Hinarangan ko siya para matigil siya sa paglalakad, puppy eyes ko siyang tiningnan pero wa' epek parin malamig lang siyang nakatitig sakin tangina nakikita ko si Uriel sa kanya.

"Oii sorry na, please" pagmamakaawa ko pero inirapan niya lang ako.

Antaray to the highest level

Sinundot ko ulit ang tagiliran niya "oii, ngingiti na 'yan," nakangiting saad ko pero wa' epek parin, asan ba kiliti ng isang 'to.

"Gusto mo sumama sakin mamaya," napangiti ako ng tumigil siya pero hindi humarap sakin

"Uuwi ako mamaya, nais mo bang makilala sina Reechil at Diwana?" tanong ko ewan ko ba basta 'yon na lang ang nasabi ko. Malay mo sasama siya saka parang kuya ko na rin naman siya ehh.

"Sige sabi mo 'yan ah," parang batang paninigurado niya natawa naman ako saka tumango.

"Oo naman," nakangiting saad ko tapos ay lumapit siya sakin

"Ayaw mo ba talaga ng armour?" Nag-aalalang tanong niya

"Oo nga magiging sagabal lang iyon sa mga galaw ko" mahihirapan akong gumalaw pag nagkataon.