HER SECRET AGENDA (Hiding Series 1)

Part 19

Para akong isang baliw na umiiyak habang naglalakd sa gitna ng dilim. Hindi ko alam kung saan ako pupunta. Pano ko sasabihin kay Stacey n bunstis ako? Pano ang pag-aaral niya? Pano ko bubuhayin ang anak kong mag-isa? Hindi pako handang maging isang ina.

Pero wala akong magagawa dahil ginusto ko naman yun. Ginusto ko naman yung ginawa namin. Ang sakit sakig lang dahil sa ginawa ni Fergie ginawa niya yun habang ikakasal na siya. Ang akala ko baka mahal noya rin ako. Akala ko baka ginusto niya rin yun. Panay akala! Kaya nahulog ako ng malala.

Isang tawag ang aking na receive "Hello ate! Asan kana ba ang oras na oh! Umuwi kana may ibabalita ako sayo! Bilisan mo! Tung...kol ito kay tatay.." halos bulong na lang ang narinig ko sa huling sabi ni Stacey.

Agad akong natauhan sa aking narinig

"Anong tungkol kay tatay?!" pinilit kong wag gumawa ng onting hikbi.

"Ate okay ka lang ba? Umuwi kana ngayon dito ko sasabihin sa bahay!" sasagot na sana siya kaso biglang namatay ang tawag.

Ilan minutong nagantay nang masasakyan si Tasia dahil sana gutna siya ng madilim na daan na halos walang dumadaang tao.

Malapit na siya sa kanilang bahay kaya agad niyang inayos ang sarile. Halata parin ang pula ng kanyang mata na halatang umiiyak kaya nagpolbo siya at nangmake-up ng onti para hindi mahalata ng kanyang kaptid.

"Manong dito na lng po!" Magalang na ani niya nang mahinto sa harap ng kanilang gate.

Dali-dali niyang ibinigay ang bayad sa tricycle driver at pumasok sa loob.

"Ate bakit ngayon kalang? At bakit larang namamaga ng mata mo?! Sino ang nagpaiyak sayo ate sino?!" pasigaw na ani niya habang papalapit sakin.

Kaya hindi kona napigilang umiiyak.
Ilang oras ang lumipas na panay hagulgol ko lang ang narinig sa buong bahay. Tinatanong niyo ko kung sino ang may gawa nito pero hindi ko kyang sabihin. Dahil ang sakit sobrang sakit. Pero pinipilit kong magpakadadag para sa anak ko.

"Ate plea..se tumahan kana please! Sino ang may gawa niyan sayo?!" pati si Stacey ay hindi na napigilan ang pagtulo ng luha dahil sa nakiiitang sakit sa ate niya ngayon lang niya nakitang ganto ang ate niya mas malal ito kaysa noon.

"Wa...la toh! May nagawa lang ako sa cafe! Kaya ako umiiyak dahil hindi ako pwedeng mawalan ng trabaho!" pagsisinungaling ko.

"Ate alam kong hindi ka pumapasok sa cafe sa mga nakaraang araw dahil may sakit ka!" ani niya na patuloy sa paghaplos ng aking likod.

Kaya mas pinili na lang niyang umiiyak dahil alm ng kapatid niya kung nagsisinungaling siya o hindi.

Tumigil na si Tasia sa pagiyak at nagpasyang alamin kung ano ang tinutukoy ng kapatid tungkol sa kanilang tatay.

Naka upo sila ngayon sa kusina dahil hindi niya kayang sa salansila magusap dahil masakit naalaala lang ang meron doon.

"Ate basi sa pagiimbestiga ng mga pulis ang sinabi nila ay hindi nila natukoy kung sino ang pumatay. Sa ilang taon at buwan kong pagiimbestiga ng palihim may nakalap akong impormasyon na meron nakasaksi sa krimen na nang yari kay tatay at nakuhanan niya ito ng video." may inabot sa kanyang isang laptop na meron video.

Halos hindi na niya makita ng nasa video dahil sa tuloy-tuloy na pag-agos ng kanyang luha.

Hindi to Totoo diba? Hindi pwede!
Si Fergie siya.... Siya ang pumatay sa tatay ko! Siya ang walanghiyang lalaking sumaksak sa tatay ko!

Hindi kona na alam kung ano ang gagawin. Sobrang sakit na nanaisin ko pang mamatay. Pero hindi pwede dahil may maidadamay akong isang sanggol sa aking sinapupunan.

Hayop kang Fergie ka! Baka kaya moko kinilala para dito! Para takpan ang ginawa mong krimen.

Bakit sa lahat ng tao! Bakit ikaw pa............ Mahal na mahal kita eh tangina! Mahal na mahal na mahal kita eh! Kahit na ginago moko! Pero dahil dito hindi kona kayang mag mahal ng isang walang puso, walangkwenta, at isang mamamatay tao.

Kinaya ko, pinilit kong kayanin habang kinukwento ko kay Stacey lahat ng nangyari. Galit siya sobrang galit pero nung nalaman niyang buntis ako. Agad niyang sinabi na lalayo kami. Lalayo kami sa..lugar nato. Aalis kami at iiwan lahat ng masasakit na ala-ala sa lugar nato. Aalis ako kung saan ko unang naramdaman ang sobrang pagmamahal, kasiyahan, at sakit.

Sana sapagbalik ko sa lugar na ito wala na yung sakit. Sana sa pagbabalik ko makalimutan na kita.

Sa muli nating pagkikita paalam Casiona Devela ang lugar kung saan ako natutong magmahal ng sobra na naging resulta nang pagkaubos ko.