HER SECRET AGENDA (Hiding Series 1)

Part 24

Pagkauwi ko sa bahay agad ko itong sinabi kay Stacey. Halos hindi siya mapakali kung anong gagawin namin ngayon. Paliit na paliit ang mundo para samin ni Natasha. Kaylangan kona namang magdesisyon kung aalis kami or magiistay sa manila.

Pero si Stacey ang na sunod. "Ate! Bukas na bukas aalis tayo ng bansa! Aalis tayo hindi ako papayag na makuha niya si Natasha!" ani niya habang ginugulo ang buhok.

Gusto kong umalis. Gusto kong magtago pero pano si Natasha? Pano ang anak ko? Oo ayokong malaman niya na si Fergie ang ama niya. Pero kawawa ang anak. Panay siya tanong kung sino ang lalaking kinausap ko kahapon. Ayokong magsinungaling sa kanya pero ayokongmalaman niya na ang ama niya ay isang krimenal.

"Pero Stacey, naaawa nako kay Natasha! Gabi-gabi niya kobg tinatanong kung sino ang ama niya." alam kong may mali ako dahil tinago ko siya. Dahil para san pa kung sasabihin ko? Para husgahan niya ko? Para may dahilan siya para makontrol ako?

Hindi ako papayag na mapaikot niya ako katulad ng ginawa niya sakin noon.

Andito kami sa terminal 5 ng NAIA dahil ngayon na ang alis namin papuntang america. Nakapagpasa akong umalis at pagtagunan siyang muli.

"Mommy, where are we going?!" ani niya habang palingalinga sa terminal dahil sa dami ng tao.

Napabuntong hininga ako dahil hindi ko alam kung paano ipapaliwanag sa kanya. "Baby, I want you to always remember that I love you! Lahat ng to ginagawa mo para sayo!" nag pakatatag ako para sayo.

Malungkot suya tumingin sakin. "But mommy, why are we leaving?" gusto kong sabihin. Sabihin na kaya tayo aalis para magtago sa ama mo.

"Baby, what if one day your father show himself to you! Anong gagawin mo?" alam kong mali. Maling tinanong ko siya dahil mas lalo lang siyang aasa.

Nag-isip siya. "Well! Mommy, I want to say, if he can stay by our side! Dahil po mommy hindi ko pa siya nakikita!" nanggigilid na luha ang biglang pumatak sa mata ng anak ko.

"And... I... want to... ask.. pa..pa.. if he love us....!" she cried loudly kaya agad ko siya niyakap. "Mommy I... wa..nt to ask papa why he leaves me! Bakit wala siya dito mommy! Hindi ba niya tayo ma..hal?!" halos hindi nako makahinga sa lahag ng naririnig ko sa anak ko.

Ang sakit sakit. Dahil sakin to eh! Nakapaselfish ko dahil tinago ko siya. Pero ayoko lang siyang masaktan. Ayokong maramdaman niya yung sakit.

Panay sorry lang ang nagawa kong sabihin sa kanya. Hanggang sa nakatulog siya dahil sa pag-iyak.

Kaya kinuha kona ang oras na yun para makalis na kami sa bansang ito. Oo pipiliin ko paring magtago kahit naman masaktan ang anak ko. Sure naman akong masaya na siya baka nga my ank na sila ni Kyline eh!

"Sorry baby, I need to do this dahil ayoko lang na masaktan ka!" ani ko habang yakap siya.

Sana ito na ang huling sakit. Sana ito na ang huling pagkikita natin Fergie.

Mahal kita pero hindi ko kayang tanggapin ang lahat ng ginawa mo sakin hindi ako papayag na masaktan mo ang anak ko...