Bir Aşk Hikayesi #wattys2015

BAH 8

Multimedya vaar bakabilirsiniz :))

Ben ve Erdem inanamıyorum... Bu kadar kısa sürede sevgili olacağımız aklıma gelmemişti. Ama çok mutluyum... İyi ki tanımışım onu iyi ki sevmişim onu. O gün sahilde yanıma gelip oturmasaydı veya ben o okula gitmeseydim hiç tanışamıycaktım. İyi ki geldim bu okula.Keşke annemle babam da ayrılmasaydı yine de buraya gelebilseydik. Buraya taşındığımızdan beri ilk defa kendimi bu kadar mutlu hissediyorum. İlk defa birileri beni özel hissettiriyor. Düşüncelerimden telefonumun sesiyle ayrıldım "Efendim anne" dedim "Neredesin bebeğim?" Dedi "Hatanedeyim anne" dedim "Tamam kuzum geç kalma" dedi "Tamam geç kalmam hem seninle tanıştırmak istediğim biri var" dedikten sonra Erdem'e dönüp göz kırptım. "Kimmiş bakalım?" Dediğinde Erdem'e gülümsedim "Sürpriz" dedim "Tamam bebeğim" dedikten sonra kapattım. "Annen seni mı çağırıyor?" Dediğinde "Geç kalma diyor seninle tanışmak için sabırsızlanıyor." Dediğimde gülümsedi "Imm... İyi anlaşacağımızı umuyorum" dediğinde "Umarım" dedim ve beni çağıran Merve'ye doğru yürüdüm "Bahçeye çıkalım mı?" Dediğinde "Tamam ama bir dakika" dedim ve Erdem'e doğru yürüdüm "Erdem biz Merve'yle dışardayız" dedim o da "Tamam sevgilim" dedi gülümsedim ve arkamı dönüp Merve'ye doğru yürümeye başladım "Hadi çıkabiliriz" dedim Merve'de başıyla onayladı. Dışarıya doğru yürümeye başladık. Bir bank bulup oturduk. Temiz hava iyi gelmişti. Sanki içimdeki tüm sıkıntılarımı almıştı. Bu bana iyi gelmişti. Bir anda aklıma babam geldiğinde duraksadım ne zamandır görüşmüyorduk. Neden aramamıştı beni? Hiç merak etmemiş miydi? Ya da başka bir kadın bulmuştur. Bu yüzden bizi unutmuştur. Beni bizi hiç umursamayan bir babam varmış. Hemen ufacık bir olayda unutabilecek bizi sevmeyen bir babamız varmış. O beni aramazsa ben hiç aramam bu konularda çok inatçıyımdır. Merve'nin sesiyle tüm düşüncelerimden ayrıldım "Onu başka bir kızla gördüm" kimden bahsettiğini biliyordum. Canından bile çok sevdiği Kaan'dan bahsediyordu. "Üzülme yakında seninde farkına varacak" dediğimde yanağından bir yaş süzüldü "Varmıycak hiç bir zaman varıycak. Ya o an orda olmamak için canımı bile verirdim. Kızı kucağına almış neyse yaa devamını anlatmak istemiyorum." Dediğinde şaşkınca onu dinliyordum. Kaan nasıl hiçbir şeyin farkına varmaz bide Merve'nin yanında... "Gel buraya" dedim ve kendime çekip rahatça ağlamasını sağladım. Ağlamak insanı rahatlatır. Bunu en iyi ben bilirim. Bende bir zamanlar aşk acısı çekmiştim. Beni aldattığı için bir kaç ay boyunca depresyona girmiştim. Lanet olasıca depresyon! Merve bu haldeyken onu yanlız bırakamam. Bu yüzden onu da kendimle bizim eve götürücem bu ona iyi gelecektir. Merve başını kaldırdığında "Teşekkür ederim yanımda olduğun için beni dinlediğin için." Dedi bende "Ben senin arkadaşınım yanında olmalıyım bunu unutma ve bugün benimle bizim eve geliyorsun itiraz istemiyorum" dedim o da gülümseyerek "Teşekkür ederim" dedi sonra bana sarıldı. Birbirimizden ayrıldıktan sonra ayağa kalkıp hastaneye doğru yürümeye başladık. Yukarıya çıktığımızda Erdem'in yanına gidip "Gidelim mi?" Dedim "Tamam" dedi gülümseyerek. "Merve'de bizimle gelecek bugün bizim evde kalacak" dedim. "Tamam biraz eğlenin" dedi gülümsedim. Merve'ye 'gidiyoruz' işareti yaptım o da hemen ayaklanıp bize doğru gelmeye başladı. Arabaya binip eve doğru gitmeye başladık.

Eve geldiğimizde arabadan indikten sonra Erdem elimi tuttu. Merve'de arkamızdaydı. Kapıda annem bizi karşıladı. Bir ellerimize bir bize baktı. Sonra Erdem boş elini anneme uzatıp "Merhaba efendim ben Erdem Nazlı'nın sevgilisi" dedi annem de "Merhaba evladım bende Gülşen" dedi ve daha sonra ikimize sarıldı "Çok sevindin çocuklar" dedi. Merve'yi gördüğünde ona doğru ilerledi "Merhaba Gülşen teyzecim ben Merve Nazlı'nın sınıf arkadaşı" dedi Merve. "Merhaba kızım bende Gülşen" dedi gülümseyerek. "İçeri geçin lütfen" diye ekledi annem. İçeri geçip koltuklara oturduk.