Tainted Series # 2: The Broken Billionaire (Nathaniel Devon Castillo) COMPLETED

Chapter 40

"Meeting adjourned. Goodnight everyone."

It's another tiring day but at the same time productive. Sa ganitong paraan ko nilibang ang aking sarili mula ng dumating ako dito sa Amerika.

It's been a while, ang bilis lumipas ng mga araw. Hindi ko namalayang anim na buwan na pala ako dito.

I continued my therapy and treatment here in US,so far hindi na ako inaatake ng depression.

I'm good,masasabi kong ayos na ako. Nakakatulog na din ako ng maayos. Though minsan naalala ko pa rin si Natasha, iniisip ko na lang na sana nasa maayos siyang kalagayan.

I'm still hoping that one day magkikita kami ulit ng anak ko. Alam ko naman kasi noon pa, na kinuha siya ng totoo niyang ina. I'm just in denial 'coz I didn't expect that, time will come she will take my daughter away from me.

Bago pa man ako nakapagdesisyon na pumunta dito sa US, alam ko na lahat. Actually noon ko pa alam ang tungkol kina Ate Vilma, Celine at Milo.

Ipinagtapat na ito sa akin ni Nathaniel pati ng pamilya ko pero ayokong makinig, ayokong paniwalaaan. I just can't accept it to myself na sa isang iglap kukunin nila sa akin ang anak ko. Pero ngayon, unti-unti ko ng tinatanggap. Iniisip ko na lang na sana hindi papabayaan ni Celine ang anak namin.

Sadyang may mga tao lang talagang dumadaan sa buhay natin para turuan tayo ng leksyon at isa na doon ang anak ko. My daughter taught me a lot. She's the one who taught me how to love without expecting something in return. Because of her I experienced how to become a mother.

I'm still not losing hope. I will wait for the day that my baby Tasha will come back to me.

I was busy fixing myself when someone knocked at the door in my office. Hindi na ako nag-abalang lumingon pa dahil amoy pa lang niya kilala ko na.

"Are you done, Hon?"

My clingy and sweet husband is hugging me again. Daig pa niya ang octopus kung makayakap sa akin. Pinupog niya pa ng halik ang buong mukha ko na akala mo ilang buwan o taon kaming hindi nagkita e kani-kakina lang halos ayaw niya humiwalay sa akin.

"I miss you,Wife." Aniya sabay halik sa gilid ng ulo ko. "I love you so much..." dagdag niya pa at mariing hinalikan ang aking mga labi.

Ngumuso ako at matamis na ngumiti sa kanya. "I love you too, Dadee" I said sabay patak ng halik sa labi niya. "Where have you been?"

Sabi niya kasi kanina may pupuntahan siya saglit habang nasa meeting ako. He didn't mentioned though. Lately, I noticed he's a bit busy. Sabagay siya naman ang nag-aasikaso ng branch ng business nila dito, so ayos lang din. Kung ito lang din siguro ang masusunod hindi na ito aalis sa tabi ko 24/7 daig pa ang mga kapatid ko sa pagiging clingy niya.

"I love you so much, My Chrystelle." He whispered.

Oh God, thank you for giving me my Nathaniel. Hindi ako nagsisi na hinayaan ko siyang sumama sa akin dito sa Amerika dahil mas napadali sa akin ang lahat.

I could still remember that day when I left and then he followed me at the airport.

***

"Stop crying, princess"

Kanina pa ako pinapatahan ni Mommy. Mula kanina pag-alis sa bahay halos walang tigil na ang aking pag-iyak.

"Do you want to go back home, Princess?" Nag-aalalang tanong ni Daddy sa akin kaya agad akong umiling.

"I'm fine, Dad, Mom" I lied, because deep inside me I'm dying. Parang gusto ko nalang na bumalik sa mansion at hanapin kung nasaan ang asawa ko ngayon dahil siguradong umiiyak na naman ito.