Η Νεράιδα με το κρυμμένο πρόσωπο

Όμορφη μάγισσα...

Η εβδομάδα έφτανε στο τέλος της και η ηρεμία είχε πάρει την θέση της στο κτήμα. Οι σχέσεις πατέρα και κόρης είχαν αποκατασταθεί και η Anatolia αισθανόταν περήφανη που βοήθησε έστω και λίγο για να σώσει μια οικογένεια. Ωστόσο, υπήρχε μέσα της και μια φωνή που της ούρλιαζε ότι έχανε τον άνδρα με τον οποίο είχε τρελαθεί. Αισθανόταν απειλή με την πρώην γυναίκα του μέσα στο σπίτι.

Η Ombra ένιωθε την ανάγκη να την κατασπαράξει ακόμα κι αν ο Ricardo δεν ήταν δικός της...

Όμως η Anatolia ένιωθε τύψεις... Τύψεις που αντιπαθούσε μια τόσο γλυκιά και ευγενική γυναίκα εξαιτίας ενός άνδρα που αποτελούσε ορόσημο στις ζωές και των δυο...Ένιωθε ότι δεν είχε το δικαίωμα να νιώθει την κτητικότητα της να ξεχειλίζει αφού με τον Ricardo δεν είχε κάτι ουσιαστικό που να τους δένει...

Έπρεπε να συνέλθει.. Να διώξει αυτές τις σκέψεις που μπερδεύουν το μυαλό της. Άλλωστε ποτέ δεν εξαρτιόταν από κανέναν...

Αυτή ήταν η Ombra και δεν θα άλλαζε για κανένα!

Το βλέμμα της ταξίδεψε στον κήπο του κτήματος από την οποία ακούγονταν χαρούμενες φωνές και γέλια. Η μικρή Ofelia ντυμένη με χοντρά ρούχα έτρεχε γύρω από τους γονείς της, οι οποίοι συζητούσαν με χαμόγελα χαραγμένα στα πρόσωπα τους. Το κρύο είχε κοκκινήσει την επιδερμίδα του Ricardo κάνοντας τον πιο γλυκό και όμορφο. Η όψη του έκανε την Anatolia να τον χαζεύει χωρίς να μπορεί να δαμάσει την εσωτερική της επιθυμία να κλειστεί στην αγκαλιά του. Όμως, τις σκέψεις της έκοψε σαν κοφτερό σπαθί η εικόνα που έκανε να ραγίσει ακόμη και το πιο σκληρό της κομμάτι. Η αγκαλιά του ζευγαριού μπορεί να μην σήμαινε πολλά για τα βλέμματα των υπολοίπων, μα για το δικό της όμως ήταν αρκετή για να φωλιάσει μέσα της απογοήτευση και να κλειστεί ξανά στον εαυτό της.

Έπρεπε να προστατευτεί από αυτή την επικίνδυνη πτυχή του εαυτού της. Έπρεπε να μείνει μακριά του όσο το περισσότερο δυνατόν! Σκέφτηκε και γέλασε πικρά χωρίς να μπορεί να πάρει τα μάτια της από την τρυφερή εικόνα, ακόμα κι αν η καρδιά της έσπαζε σε χίλια κομμάτια.

Μα τι στο καλό έχεις πάθει; Γιατί αυτός ο άνδρας με μια του κίνηση μπορεί τόσο να σε φτάσει στα ουράνια όσο και στην κόλαση; Τι έχεις πάθει πια; Άκουγε το μυαλό της να ουρλιάζει απεγνωσμένα προσπαθώντας να πάρει τα ινία και η καρδιά αδύναμη πλέον να αντέξει αυτό τον δυσβάσταχτο πόλεμο αφέθηκε στο σκοτάδι!

Πλέον όλα θα καθορίζονταν από την λογική.

Μα η λογική συνάδει με τον έρωτα;