Η Νεράιδα με το κρυμμένο πρόσωπο

Η αρχή μιας επίγειας κόλασης!

Τι είναι άραγε ο γάμος;

Μια εσωτερική επιθυμία του ανθρώπου ή ένας κοινωνικός θεσμός που έχει ' καθιερωθεί' στις ζωή του;

Ξεκινάει από μια τελετουργική κορύφωση της σχέσης και καταλήγει σε προσωπική ευτυχία ή οδηγεί σε έναν φαύλο κύκλο δυσλειτουργικών σχέσεων που είναι αδύνατο να αποτραπεί;

Τις περισσότερες φορές οι άνθρωποι ονειρεύονται τον γάμο τους από πολύ νωρίς χωρίς αυτή η επιθυμία τους να πηγάζει από κάποιο συναίσθημα αγάπης. Ωστόσο, είναι και κάποια άτομα που μόλις γνωρίσουν το άτομο που θα τους σημαδέψει με τα βέλη του φτερωτού θεού ανυπομονούν για την στιγμή που η σχέση τους θα περάσει σε ένα επόμενο στάδιο, της επισημοποίησης. Έτσι, ο γάμος δεν πρέπει να αποτελεί προϊόν εξαναγκασμού για να οδηγήσει στην επιτυχία του.

Άλλες φορές το όνειρό του γάμου είναι προϊόν μίμησης προς τους γονείς. Μια επιτυχημένη σχέση των γονιών ισούται με κρυφή επιθυμία για γάμο προκειμένου και τα παιδιά να έχουν την ίδια ευτυχία με εκείνους, ενώ άλλες όχι. Η Anatolia μετά τον θάνατο των γονιών της δεν είχε φανταστεί ποτέ ότι θα ερχόταν η στιγμή του γάμου της και μάλιστα ενός γάμου στον οποίο κυρίαρχο συναίσθημα είναι το μίσος. Θα μπορούσαν ποτέ να συμβιώνουν αρμονικά δυο άτομα που τους χωρίζουν τέτοια συναισθήματα μίσους;

Όμως.... Αν μελετήσουμε το συγκεκριμένο ζήτημα και από άλλη σκοπιά θα διαπιστώσουμε ότι η διαφορά που χωρίζει αυτό το αποκρουστικό συναίσθημα από την αγάπη είναι σχεδόν μηδαμινή. Σαν ένα αόρατο νήμα το οποίο θα μπορούσε να κοπεί ανά πάσα στιγμή. Και αυτό συμβαίνει καθώς το πάθος είναι αυτό που καλλιεργείται ανάμεσα στους ανθρώπους.

Δυο μέρες είχαν περάσει από τον επικείμενο γάμο του ζευγαριού και τα πράγματα στην μεταξύ τους σχέση ήταν αρκετά τεταμένα. Το κτήμα είχε μετατραπεί σε πεδίο μάχης όπου το κάθε μέλος θα έπρεπε να επιλέξει και το επιθυμητό στρατόπεδο. Ο μαφιόζος της Σικελίας έσπερνε παντού τον τρόμο τιμωρώντας οποιοδήποτε παράπτωμα σε ένδειξη παραδειγματισμού.

Είχε έρθει η στιγμή που ο βασιλιάς θα έπαιρνε τα ινία και θα έκανε την κίνηση τους καθηλώνοντας τόσο την βασίλισσα όσο και τον υπόλοιπο πληθυσμό.

Η νεράιδα έβλεπε πόσο κακό του είχε κάνει και το μετάνιωνε, μα ακόμα και τότε δεν θα άλλαζε τίποτα απ' όλα είχαν ζήσει. Γιατί αν δεν γίνονταν όλα αυτά εκείνη δεν θα άνοιγε την καρδιά της ώστε να εισέρθει αυτός με τον πιο ξαφνικό τρόπο παρασέρνοντας κάθε σκέψη της στο πέρασμά του.