سلاممم ^^ خب اول قبل خوندن پارت جدید بگم برای اونایی که کنجکاو بودن راجع به نقشه و نحوه ی قرارگیری دربار ها و خلاصه این داستانا...یه نقشه آماده کردم تا بهتر بتونید بتونید تصورش کنید دو تا دنیا رو ^^
¡Ay! Esta imagen no sigue nuestras pautas de contenido. Para continuar la publicación, intente quitarla o subir otra.
•walls culomns: ستون های دیوار •wrs island : توی خود نقشه گفته شده مخفف چیه و در آینده می خونیم راجع بهش ستون ها پنج تا هستن : کلوین ، آشیتا (دربار شب) توایلایت (دربار سپیده دم) آمور و تِیلوس (دربار روز) _________________________________
بخش بیست و یکم " گذشتت گیرت میاره و به زیر میکشتت، حتی در آینده"
لباس هاش کاملا خیس بودن و کت مشکیش روی دوش هاش سنگینی می کرد. موهای نیمه بلندش اطراف صورتش رو پوشونده بودن و خیلی خوب نمی تونست به دور و ورش نگاه بندازه . البته اونقدر حالش بد بود که به شروع رفت و آمد های خدمتکار ها یا پچ پچ هاشون توجهی نکنه . " همشون برن به درک " از گفتن همچین چیزی کمی عذاب وجدان می گرفت اما عصبانیتش از خودش و این دنیا اونقدری بود که می تونست داد بزنه و بخواد که تموم شه. همه چیز نابود شه و بتونه مرگ رو تجربه کنه. پرده ها کنار کشیده میشن و نور صبحگاهی به داخل میتابه. +لرد ، به موقع رسیدین!! مامور جوون و قد بلندش جلو اومد و به سر و وضع آشفته اش نگاهی انداخت . +یهو لایت رو توی باغ مرکزی دیدم فهمیدم اومدین. به موقع بود واقعا !
حتی فکر اینکه اگه لرد بکهیون دو دقیقه دیرتر می رسید ممکن بود شیش ساعت طلوع خورشید دیرتر رخ بده نفسش رو بند می آورد . لوکاس هنوز خیلی جوون بود و نیاز داشت بیشتر از اینا سرگرم کارای دربار بشه. بی تجربگی بزرگترین ضربه رو به یه مامور ویژه می تونه وارد کنه و واسه همین بود که مدام این پسر رو با کارای مختلف مشغول می‌کرد. _ تعادل بعدی چه روزیه ؟ هر دو دوباره توی راهرو قدم برمیدارن . +میفته برای سی و یکم این ماه. اولین ماه تابستون رو پشت سر گذاشته بودن ؟! حالا که فکرش رو می کرد زمان داشت زودتر از اون چیزی میگذشت که میتونست تصور کنه. _ حواست باشه یادآوری کنی. احتمالا برای یه مدتی نباشم. مامور ویژه سرش رو کمی عقب برد و اخمی کرد. برخلاف این ظاهر آشفته و لباس های خیس ، چهره ی لردش محکم و بی حس بود . حتی انگار کمتر پلک میزد و نفس هاش بلند تر شده بودن. این چیز خوبی نبود !!! مثل یه موج بعد رد کردن طوفان و رسیدنش به ساحل . پدرش همیشه بهش می گفت که رسیدن به ساحل همیشه اون نتیجه ی مطلوب رو به همراه نداره . " لوکاس،به خودت نگاه کن.همه ی ما یه موج پر خروشیم اما هدفی که داریم فرق داره. برای یکی رسیدن به ساحل مرگ و پایانه و برای اون یکی زندگی و شادی میاره . باید به خودت رجوع کنی تا بفهمی جز کدوم دسته ای" و حالا ، لرد بکهیون جز اون دسته موج هایی بود که باید توی جوش و خروش وسط دریا می موند . این نگاه ، براش ناراحت کننده بود . کی تونسته بود به ساحل بکشونتش؟ _______________________________
