Bloody Court

• part 31 •

دختر روی پله های سرد و مرمری ای که در انتها به اتاق خودش و برادرش اوین ختم میشد نشسته بود و با نگرانی انگشت های دستش رو روی هم دیگه فشار می داد.
به درزهای بین هر سرامیک خیره شده بود و سعی می کرد تمام دو سه روز گذشته رو همراه با جزئیاتش به یاد بیاره.
مطمئن هیچجا اشتباهی نکرده و یا از روی حواس پرتی کاری نکرده که باعث شه گیره سرش گم شه.
تمام این چند ساعتی که کل سرباز ها و خدمتکار ها دنبال اون گیره ی با ارزش لعنتی می گشتن ، ایلا سکوت کرده بود و خودش رو سرزنش می کرد.

_چرا اینجا نشستی ایلا؟ نمیخوای بری بخوابی ؟

پسر به نور سپیده دم که از پنجره می تابید خیره میشه : دیگه داره صبح میشه.

+ گیره گم شده.

نمی دونست که گم شدن گیره سر برای اوین مهمه یا نه یا جواب خوبی برای سوال برادرشه.  فقط حس می کرد باید بگه.

_همون گیره سر جفتیه؟

_اره...دیشب متوجه شدم و به لرد گفتم.ظاهرا یه نفر اون رو از توی شیشه برداشته.لعنتی...

دستاش رو لای موهاش فرو میبره و سرش رو پایین میندازه.

+چجوری یکی تونسته اون لعنتی رو بدزده؟اونم با اون همه سربازی که جلوی در خزانه هست. لعنت بهش!

_ مگه مطمئنین که سرقت بوده؟

+احمقی چیزی هستی اوین؟

دختر با عصبانیت سرش رو بلند می کنه و به چهره ی باندپیچی شده برادرش زل میزنه.
فقط چند ثانیه طول می کشه که از لحن و نوع صحبت کردنش پشیمون بشه و این روی توی صورتش نشون بده.

+اخه...اگه ندزدیدنش پس چه بلایی سرش اومده؟ اگه پیدا نشه توی کتاب های تاریخ مینویسن که من گیره سری که نشان بانوی اول دربار شب بوده رو گم کردم. میتونی عمق بدبختی و ننگی که پشت سر اسمم میاد رو متوجه بشی؟ همینجوریش یه جفتش نبوده و حالا اوه! اون دختره ی از خودراضی که اسمش ایلاست اون یکی جفتش رو هم به باد داده..

لبش رو با حرص گاز می گیره و دوباره دستاش رو توی هم گره میزنه.
یواش یواش سردی پله ها داشت ماهیچه های پاش رو بی حس می کرد.

_احتمالا لرد هم بخاطرش مورد سرزنش قرار می گیره.

+اوه جدا اوین؟ مرسی از همدردیت!!!!
پسر جلو میاد و کنار ایلا روی پله ها میشینه.
قصد اذیت کردن ایلا رو نداشت اما خب ناخواسته حرفی رو زده بود که انگار درست و به جا نبوده.

_ من فکر نمی کنم دزدیده شده باشه. اصلا اثری یا ردی از سارق پیدا کردین ؟

+نه.هیچی نبود.همینه که عصبیم می کنه.