Korktuğum başıma gelmişti. Eğleniyorlardı beraber , frigga'nın sözleri aklımı karıştırsada onları sarılırken ve birbirlerine bakarken gördüğümde çok öteden bile anlaşılıyordu birbirlerini sevdikleri.
Odamda balkonda yere çökmüş bunları düşünürken içimde beliren o his tekrarlıyordu kendini. O kızın bağırışlarını hala duyabiliyordum kulaklarımda. Beni uyarmıştı yalnız olucağım konusunda ve haklıydı da. Güvenerek en büyük hatayı yapmıştım.
İçimde tutamayacağımı anladığımda odaklanarak güzel şeyler halinde çıkarmaya başlamıştım. Elimde küçük bir galaksi yaratmıştım. Çok hoştu.
Gözlerimde yaşlarla gülerek bakıyordum ellerime. Başarmıştım. Gözlerimi kapatıp sevdiğim diğer şeyleri yaratmaya çalıştım. Mesela küçükken sahiplendiğim köpeğim. Odaklanmış ve sonra da gözümü açmıştım ki onu gördüm karşımda.
"Sana söylemiştim. Ama sen göz göre göre aynı hataları yine yaptın." Cümlesi bittiğinde siyah büyüsüyle beni balkondan dışarı atmıştı.
Yerde kıvranırken yanımda belirmiş ve devam etmişti "ONA GÜVENEMEYECEĞİNİ BİLİYORDUN"
Kimden bahsettiğini biliyordum ama o da güvenmişti o gün. Lokinin çocukluğuna...
"Sende güvendin ona o gün. Hatayı bana yükleyip durma benden ne istiyorsun?"
Siyah ışıkları canımı acıtıyordu. Boğazımı sıkmaya başlayıp havaya kaldırmıştı ışınlarla. "TEK YAPTIĞIN ŞEY YALAN SÖYLEMEK" nefretle fısıldadı.
" Asla senin kadar ezik olmadım. Kendini koruyamayan ve güçlerini bile kabullenememiş olan sen bana nasıl iftira atabilirsin"
"SEN BENSİN " diye bağırdım ona ama daha çok sinirlenip beni uzağa fırlatmıştı. Ağaca vurduğum sırtımda kemiklerimin kırıldığından emin olmuştum ki üzerime gelmeye başladığını görünce doğrulup bana yönlendirdiği ışınları engellemeye çalıştım.
Ama olmuyordu çok güçlüydü. Ben bırakınca o da bıraktı büyüyü. Sonrasında birden bana siyah büyüsünü fırlattı. Büyü insan silüetinde bana ilerlerken son gücümle bağırdım.
"SEN GERÇEK DEĞİLSİN. SADECE BENİM YARATTIĞIM BİR İLLÜZYONSUN.
Umarak söylediğim bu kelimelerle sakince bana yaklaşan silüet uzun tırnaklarını bana uzattı.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
𝓛𝓸𝓴𝓲 ; 'sᴇɴᴛɪᴍᴇɴᴛs'
Fanfiction* 𝘓𝘢𝘶𝘧𝘦𝘺𝘰ğ𝘭𝘶 𝘓𝘰𝘬𝘪 𝘷𝘦 𝘦𝘭𝘪𝘻𝘢𝘣𝘦𝘵𝘩 𝘺𝘢ş𝘢𝘥ı𝘬𝘭𝘢𝘳ı 𝘮𝘢𝘤𝘦𝘳𝘢𝘭𝘢𝘳𝘢 𝘳𝘢ğ𝘮𝘦𝘯 𝘩𝘪𝘴𝘭𝘦𝘳𝘪 𝘰𝘯𝘭𝘢𝘳ı 𝘣𝘪𝘳 𝘢𝘳𝘢𝘥𝘢 𝘵𝘶𝘵𝘢𝘣𝘪𝘭𝘮𝘦𝘺𝘦 𝘺𝘦𝘵𝘪𝘤𝘦𝘬 𝘮𝘪𝘺𝘥𝘪 ? ~🤍~ "İnsanları gözetlemek ayıptır Elizabeth"...