𝒹é𝒸è𝓈

1.1K 76 33
                                    

Korktuğum başıma gelmişti. Eğleniyorlardı beraber , frigga'nın sözleri aklımı karıştırsada onları sarılırken ve birbirlerine bakarken gördüğümde çok öteden bile anlaşılıyordu birbirlerini sevdikleri.

Odamda balkonda yere çökmüş bunları düşünürken içimde beliren o his tekrarlıyordu kendini. O kızın bağırışlarını hala duyabiliyordum kulaklarımda. Beni uyarmıştı yalnız olucağım konusunda ve haklıydı da. Güvenerek en büyük hatayı yapmıştım.

İçimde tutamayacağımı anladığımda odaklanarak güzel şeyler halinde çıkarmaya başlamıştım. Elimde küçük bir galaksi yaratmıştım. Çok hoştu.

Gözlerimde yaşlarla gülerek bakıyordum ellerime

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.

Gözlerimde yaşlarla gülerek bakıyordum ellerime. Başarmıştım. Gözlerimi kapatıp sevdiğim diğer şeyleri yaratmaya çalıştım. Mesela küçükken sahiplendiğim köpeğim. Odaklanmış ve sonra da gözümü açmıştım ki onu gördüm karşımda.

"Sana söylemiştim. Ama sen göz göre göre aynı hataları yine yaptın." Cümlesi bittiğinde siyah büyüsüyle beni balkondan dışarı atmıştı.

Yerde kıvranırken yanımda belirmiş ve devam etmişti "ONA GÜVENEMEYECEĞİNİ BİLİYORDUN"

Kimden bahsettiğini biliyordum ama o da güvenmişti o gün. Lokinin çocukluğuna...

"Sende güvendin ona o gün. Hatayı bana yükleyip durma benden ne istiyorsun?"

Siyah ışıkları canımı acıtıyordu. Boğazımı sıkmaya başlayıp havaya kaldırmıştı ışınlarla. "TEK YAPTIĞIN ŞEY YALAN SÖYLEMEK" nefretle fısıldadı.

" Asla senin kadar ezik olmadım. Kendini koruyamayan ve güçlerini bile kabullenememiş olan sen bana nasıl iftira atabilirsin"

"SEN BENSİN " diye bağırdım ona ama daha çok sinirlenip beni uzağa fırlatmıştı. Ağaca vurduğum sırtımda kemiklerimin kırıldığından emin olmuştum ki üzerime gelmeye başladığını görünce doğrulup bana yönlendirdiği ışınları engellemeye çalıştım.

Ama olmuyordu çok güçlüydü. Ben bırakınca o da bıraktı büyüyü. Sonrasında birden bana siyah büyüsünü fırlattı. Büyü insan silüetinde bana ilerlerken son gücümle bağırdım.

"SEN GERÇEK DEĞİLSİN. SADECE BENİM YARATTIĞIM BİR İLLÜZYONSUN.

Umarak söylediğim bu kelimelerle sakince bana yaklaşan silüet uzun tırnaklarını bana uzattı.

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
𝓛𝓸𝓴𝓲 ;           'sᴇɴᴛɪᴍᴇɴᴛs'Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin