𝓛𝓸𝓴𝓲 ; 'sᴇɴᴛɪᴍᴇɴᴛs'

𝓈𝑜𝓁𝒾𝓉𝓊𝒹𝑒

~Loki'nin Bakış Açısı~
Bütün gece hüzünle izlemiştim onu camdan. Yılan silüetinde. Yanında olmayı ne kadar istesemde olamazdım. Gece her zamanki gibi yine korkarak uyandı. Yalnızdı. Deli gibi ağlamaya başladı. İçim acıyordu günler böyle geçemezdi ondan uzaklaşmam lazımdı. Bende ertesi gün Thorla konuşmaya karar verdim. Belki asgarda gitmek için izin alır kafamı biraz da olsa ondan uzaklaştırabilirdim.

Ağlaması bitince yaklaşık bir iki saat sonra yine uyumuştu ama belliydi kabus gördüğü yanına gidip yatağa oturdum. Ellerim yüzünü avuçlarken kafamı kafasına vermiş biraz da olsa huzur bulmasını umdum.

~Elizabeth'in Bakış Açısı ~
Loki alnını alnıma yaslamışken uyandım. Hafifçe alnımı öptükten sonra kalkıp elini bana uzatmıştı. Şok olmuşken gözlerimin dolduğunu hissettim. Tarif edilemez bir mutluluğu yaşıyordum. Hemen doğrulup elini tuttum beni dışarı çıkardı. Dışarıda yerde ise bir örtü, üzerinde bir sürü yastık vardı ve çok hoş görünüyordu. Elimi sıkıca tutmayı bırakıp o hoş yere uzandı elleri kafasının altında göz ucuyla beni izliyordu. Şaşkınlığımı bir kenara bırakıp yanına uzandım. Koluyla bana sarıldı, bense göğüsüne uzanıp sıkıca sarıldım. Gözyaşlarımı durduramıyordum... mutluluk gözyaşlarımı.

Başımı öpüp elini saçlarımda gezindirmeye başlamışken bu anın bitmesini hiç istemedim. Dışarısının soğukluğunu bile hissetmiyordum ki telefon yine çalmaya başladı. Ah bu telefon sanki bizi izliyor en güzel anları bozmak için dakika sayıyordu.

Umursamadan yatmaya devam ederken birden loki toz oldu. Ani gelen korkumla deli gibi ağlamaya başladım. Etrafıma bakıp hızlıca hareket ediyordum. Hava soğumaya başlamış iliklerime kadar hissettiğim rüzgar adeta fırtına getiriyordu. Eve doğru koşarken yerinde toz olmasıyla düşüyordum ki...

Uyandım.

O güzel şeyler yaşanmamıştı. Bunun beni daha çok üzmesine rağmen gözyaşlarım gelmemek için direniyordu. Onlarda yorulmuştu doğduğumdan beri,22 senedir ağlamaktan.

Büyük bir üzüntüyle gidip telefonu açtım. Yine Thor'du.
"Liz! İyi misin kaç saattir arıyorum meraklandırdın bizi"

"Uyuyordum Thor duymamışım üzgünüm."

"Oh lokide geldiğinde meraklanıo seni aramaya başlamıştım neyse ki iyisin. Neyse annem tanrıça Frigga bir davet veriyor ve hepimiz davetliyiz. "

"Biz mi? Bir sorun mu var neden bizi de çağırıyor?"

"Bir sorun yok sadece uygun bir balo olmasını ve sizinle tanışmak istediğini söyledi. Akşam gideceğiz lütfen hazırlanıp buraya gel" gitmek istemiyordum. Loki' de oradaydı ama bu kraliçenin davetiydi ve bir nevi emirdi. İtiraz edemezdim. Kabullenip cevapladım;

"Peki. Sonra görüşürüz "

Görüşürüz.

Biraz bir şeyler atıştırırken rüyamı düşündüm. Ne kadar üzücüydü öyle bir şeyin yaşanamayacak olması. Duygularımdan nefret ediyordum , beni eziyorlardı. Hızlıca bir duş alıp valizimi hazırladım. O da ordaydı. Mesafeli olucaktım, o da öyle demişti ; yerini bil.

Oraya vardığımda hava kararmak üzereydi. Avengers ekibi kapıda beni bekliyorlardı. Loki yoktu. Ama gözüme çarpan diğer iki kişi yüzümün gülümsemesine neden olmuştu. Bucky ve yelena ikiside kardeşim gibi sevdiğim insanlar ve en büyük shipim. Bucky bakışlarımdan anlamış olucaktı ki Thor kulaklarımı sağır edicek şekilde bağırdı.

" En sevdiğim midgardlılar size hayatınızın en güzel günlerini yaşatmak üzereyim"
Thor'u böyle neşeli görmek iyi geliyordu bana. Ardından bağırdı "Heimdall!"