𝓛𝓸𝓴𝓲 ; 'sᴇɴᴛɪᴍᴇɴᴛs'

𝓇𝑒𝓈𝓉𝑒 𝓁𝑜𝒾𝓃

Acıyla uyandığımda Loki yanımda oturmuş yaramı temizliyordu. Hızlıca doğrulup yarama baktım sonrasında ise Lokinin karnına baktım.

"Bana bir şey olmadı Elizabeth ama kendini bıçakladın."

Lafın nereye geliceğini biliyordum.

"Akıl gücünü kullanmaya başlamalısın daha fazla bastırırsan kendini öldürüceksin. Dinlendiğinde başlayacağız."

Kafamı sallayıp geri uzandım. Soğuk elleri tenime değdikçe kelebekler uçuşuyordu içimde. Uzun zamandır aramız iyi değildi ve bu süreden sonra ilk kez bu kadar yakın hissediyordum.

Ama bu yakınlık biraz fazla geldiğinde rahatsızca kıpırdandım. Bunu farkeden loki gülmüştü ve ben utancımdan kıpkırmızı olmuştum.

"Ben hallederim" diyip banyoya girmiş,önce yaramı sonra da ellerimi temizlemiştim.

Üstümü değiştirmek için aldığım kıyafetleri giyemiyordum. Yaram sızlıyordu ve kolumu zaten kaldıramıyorken artık daha da acıyordu.

Zar zor üstümü çıkarabilmiş, eşofmanımı giymiştim. Ama üstümü giyemiyordum. Yavaşça lokiye seslendiğimde kapıyı açtı.

"Yardım edebilir misin?" Kapıyı kapatıp içeri girdi.

Önce tişörtümü çıkartıp yenisini giydirdi. Kıvırcık saçlarım her yerime dolaştığında kısaca söylendim. Sweatimi giydirdiğinde saçlarım iyice kaşındırıyordu.

Farketmiş olucak ki güldü. Ve yaklaşarak saçlarımı dışarı çıkardı. Sonrasında beni aynanın karşısına getirdi ve arkama geçti.

"Ne yapı-"

Saçlarımı örüyordu. O kadar hoşuma gitmişti ki bu hareketi. Ve o örebiliyordu. Yüzümdeki hayranca gülümsemeyle onu inceliyordum aynadan.

"Teşekkür ederim" gülümsedi. Ne kadar özlemiştim onu. Sarılmak ,öpmek istiyordum ama tepkisi ne olurdu?

Arkamı döndüğümde aramızdaki mesafe yok denecek kadar azdı. uzak kalamıyorduk istesede. Elimi yanağına koyup yanağından öptüm.

Yavaşça geri çekildiğimde öylece duruyordu. Başımı öne eğip banyodan çıktım ve yatağa uzandım. Bir süre sonra gelip yanıma uzandı ve arkamdan sarıldı.

Ona döndüğümde gözlerinin dolduğunu gördüm. Yüzümdeki gülümseme düştü ve akan gözyaşını sildim nazikçe. Elimi indirip ayağa kalktı. Gitmesini istemiyordum ve izin vermeye niyetimde yoktu.

Arkasından kalkıp kolundan tuttum.

"Bırak Elizabeth"

"Gitmeni istemiyorum Loki" Bana dönmüştü.

"Bende istemiyordum"

Kolunu çekip kapıya yönelmişti ki ağlayarak bağırdım.

"Yeter loki artık bu konu sıktı. Aptalca bir hata yaptım ve biliyorum güvenini sarstım ama benden bu kadar uzaklaşmana gerek yok"

"Biliyorum liz. Ama ne kadar uzak durmak istesem kendimi yanında buluyorum. Beni yumuşatıyorsun ve ben tam sana sokuldukça beni tekrar bırakıp gideceğin gerçeğinden korkuyorum."

Hıçkırarak ağlamaya başlamıştım. "Seni bırakmam loki seni seviyorum lütfen gitme"

O da sessizce ağlıyordu kapı kolunu çevirdi.
Ağlamam şiddetleniyordu. Ellerimden çıkan mor güç kapıyı kilitledi. "Kapıyı aç Elizabeth"

"Deniyorum olmuyor"

Sinirlendi "HEMEN AÇ KAPIYI"

"AÇAMIYORUM LOKİ BANA BAĞIRMA"