Vera e zemres ♥️(e perfunduar ✔)

42

Maria : Alehandroooo zhdukuuuu (bertiti ajo )
Alehandro : te lutem Maria me degjo .
Maria : Cfare te degjoj ? Sesi me braktise diten e dasmes ? Se si ike dhe  u zhduke pa thene  asgje ? Ike  dhe  nuk pate guximin te me lije duke me pare ne sy . Cfare mashkulli je ti ? hee ? Cfare mashkulli jeeee?

Alehandro po e shikonte ne  sy  dhe  nuk kishte me force qe  te shikonte Marian .Ndihej i turperuar per cfare kishte bere. Ishte penduar vertet por tani a do kishte me vlere falja e tij kundrrjt Marias ?
Alehandro : Maria te lutem , ti nuk e di por askush nuk ta do te miren ty. Je e rrethuar me njerez te ligj .
Maria : ashtuuu ?  Epo une e di kush eshte i lig . Je tiiiiii . Ti je plera ne kete mes .
Je per te ardhur keq . Si vjen tani te me kerkosh dhe  vjen troket ne deren time ?
E kupton cfare ke bere apo jo ?
Zhdukesh dhe vjen sikur ska ndodhur asgje.
Alehandro : Maria te lutem me ler te flas .
Maria : te te  le  te flasesh ? Apo te te le te mashtrosh ? Do genjesh perseri ashtu sic me genjeje kur thoje  : Maria te dua ? Dhe  nga ana  tjeter  kushedi se me  ke  me  ke  tradhetuar.

Alehandro : Maria nuk eshte asgje  ashtu sic duket . Ndodhi qe une nuk u shfaqa diten e dasmes sone  sepse....
( Por fjalia ju nderpre kur atje u shfaq Martini )

Martin : Maria  ke ndonje problem ? (tha ai dhe  instiktivisht vendosi doren e tij tek beli i saj )
Maria : Martin ?
Martin : Po te shqeteson ky zoteria ketu ? Nese mund te te quaj te tille .
Maria : Jo Martin , personi sapo do largohej tani .
Martin : aq me mire per ne . Si thua futemi brenda ?
Alehandro : Maria , kjo nuk eshte hera e fundit qe shihemi bashke (tha ai dhe  u largua )

Martini dhe  Maria u futem brenda dhe  Martini akoma nuk e kishte hequr doren e tij nga beli i saj . Maria ndihej kaq e mbrojtur nga Martini . Qe ne momentin qe ai ishte afruar dhe e kishte ndihmuar me situaten e krijuar nga Alehandro , ajo pati dicka. Dicka qe nuk dinte cfare emer ti vinte . Kur ai e preku ndjeu disa emocione qe nuk i kishte perjetuar me pare. U mbush me fryme dhe  e dergoi ne djall Alehandron .
U futen brenda dhe  ishin ne sallon vetem te dy .

Maria : Faleminderit Martin
Martin : hej Maria ( i tha ai dhe  bashkoi ballin e tij me  te sajin ) mua me ke gjithmone  afer. Do te te mbroj gjithmone  .
Maria : Pse Martin . Pse e ben kete gje ?
Martini:( nuk dinte cfare ti thoshte ose me mir te themi qe nuk ja shprehte dot ndjenjat asaj i tha ) Jam i lumtur qe te ndihmova duke e hequr qafe Alehandron .
Maria :(e cila u cudit sepse ajo nuk i kishte treguar per Alehandron , largoi ballin nga i tij dhe  i tha ) Siii ? Si eshte e mundur ? Nga e di ti ? Une  nuk i kam thene  njeriu .
Martini : ( buzeqeshi embel ) Maria une  di shume  gjera per ty. E di per ty dhe  Alehandron dhe  di te them qe ka qene  nje idiot qe nuk diti te te vleresonte ty. Maria , je nje femer e mrekullueshme . Cdo mashkull do ishte i lumtur te te kishte ty ne krah . Je femer e jashtezakonshme.

Maria : (u skuq nga komplimentet e  tij dhe  menjanoi koken ) Faleminderit Martin dhe  ti je shume i mire . Faleminderit Martin per sot
Martini : kur te duash Maria .Une  ketu jam . Gjithmone do jem mbrojtesi jot . Te kam xhan .
 
Maria : ( o zot ai me tha  qe me ka xhan . Ahh sikur te me thoje  Te Dua  , po djalogonte ajo me vete . ) Faleminderit Martin .Edhe une  te kam shume xhan .
( Kaq tha Maria dhe  ngjiti shkallet me te shpejte )

Martini qeshi dhe  e kuptoi qe e vuri ne  siklet , kuptoi qe edhe  ajo u skuq nga fjalet qe i tha  ai dhe  qe ajo ndjente dicka )

Martini: (u ul ne sallon dhe  duke kaluar gishtat e tij neper floke ) Ahhh Mariaaa. Pse duhej te kishim nje njohje  te tille. ? Sikur te ishim njohur ne  rrethana  te tjera .

U ngjit lart ne  dhomen e saj dhe  mbylli deren . Filloi te merrte fryme rendshem ndjente rrahjet e zemres qe i kishte te shpejta dhe  kujtonte momentin kur e kishte kaq afer Martinin )

Martini POV
Isha  tek oborri i fermes dhe  pashe  Marian qe ishte e tensionuar . Po bisedonte me dike. Kush ishte ai .? U afrova dhe  pashe  Alehandron ? Si guxon ai qen vjen ketu ? Kisha shtrenguar duart grusht dhe  drejtohem drejt tyre. Nuk e dua kete mashkull afer  Marias . Afer asajjj jooo. Duhet tja tregoj vendin atij njeriu . Shkoj drejt tyre dhe  vendos doren time tek beli i Marias. Dua ti jap asaj siguri . Dua ti tregoj qe une jam aty per te. Nuk ka nevoje per nje mashkull si Alehandro idioti . Sqarohemi bashke me ate maskara dhe  largohem bashke me Marian per brenda ne ferme. Doren nuk e largoj nga beli i saj. Dua qe Alehandro te na  shohe dhe  ta fiksoje njehere e mire qe ai ska pune  me Marian . Mjaft e ka lenduar. Nuk dua qe ajo te vuaje per ate. Nuk e di cpata por sdua ta shoh ate mashkull afer Marias. Jo vetem Alehandron por cdo mashkull tjeter. Ajo esh aq e paster , e  cilter e dlire. Nuk meriton te kete dike ne  krah si ai apo dikush tjeter.
Shoh qe Maria qetesohet ne  prezencen time dhe  me  vjen mire per kete gje  .

NDERKOHE NE  DHOME  TE MARIAS.
Ana  : Maria cke ? Pse je ne  kete gjendje ?
Maria : u shfaq ai
Ana : kush ai ?
Maria : Alehandro . Kush tjeter?
Ana  : Siii ? Alehandro erdhi deri ketu ? Por si e gjeti vendodhjen tende ? Ti nuk ja ke  thene  njeriu .
Maria : Nuk e di dhe  nuk me intereson . Pse duhej te shfaqej tani . Me  tha  qe esh penduar.
Ana  : he mos me  thuaj qe ti e besove. Maria ai te braktisi ne  altar. Thirri mendjes .
Maria : e dii Ana  . Seshte nevoja te ma  thuash . Nuk esh se ndjeva dicka kur e pashe  ate. Thjesht mu neverit . Si ka fytyre qe vjen perseri dhe  me  del perpara . Por sa mire qe atje u ndodh Martini
Ana  : Siii ? Martini ? pra situata u be interesante. Me  thuaj cndodhi .
Maria : epo erdhi Martini dhr  me  shpetoi . Vendosi doren e tij tek beli im dhe  une u ndjeva  e sigurt . U perballa me Alehandron dhe  e dergova ne  djall.
Ana  : praaa djallushi yne  i vogel i shtepise paska nxjerre kthetrat. Nuk them kot une  qe ti e do ate dhe  ai ka ndjenja per ty.
Maria : shsshshsh pushoo se do na  degjoje 
Ana  : e cfare pastaj ? Le  ta degjoje  qe ta marre vesh edhe  ai . Dhe  mos merret me  me  ate idioten .
Maria : e di Ana  por me  ler  te  te  tregoj per situaten qe u krijua.
Ana  : ooo sa qejf . Vazhdo me tregooo.
( u ulen te dyja dhe  Ana  vendosi te dyja  duart ne faqe tamam sikur do degjonte ndonje perralle me princ dhe  princeshe  )