ONE IS ENOUGH (COMPLETED)

Epilogue #1

(First Part)

"Jaired,"

Natago ko agad ang picture sa likod ko dahil sa biglang nag salita. I think she saw it and as if I care.

"Who is she?" tanong nito sa kasama ko sa picture

"It's none of your business, Sab." I answered and left her hanging

It's been two years since I last saw her, my parents told me to look after her but for me. It won't help. In my thoughts, I can't see her suffering everytime I want her to remember things.

But when I saw her again, na realize kong hindi naman talaga tama at walang saysay ang ginawa kong pag layo.

Nung nakita ko sya ulit, I really want to hug her so bad but my mom warned me already.

"I don't trust her friends, Ma."

"Tignan mo yang ginawa mo. Iniwasan mo, tinaguan mo. Mag titiis ka ngayon."

"Ma, it's for the better."

"The better, Red? If you stayed beside her, guide her. Edi sana hindi na tumagal pa ang panahon na nakakalimot sya. Hirap na hirap na pati ang mga magulang nya para matulungan syang maalala. Alam naman nating ikaw lang din ang sagot." I sighed

If only I'm wise enough to think of it.

Kailangan ko na rin talagang asikasuhin at kontrolin ng maayos ang pag seselos ko dahil baka magalit o matakot sa akin bigla si Caris.

Nakita ko sila nung Jeremy Yohan na nag haharutan kaya bigla nya nalang akong nasapak sa tyan. Gusto ko lang sanang dumaan para mapigilan sila pero mukang dumagdag ang sakit.

"So girlfriend mo sya, pare?!" overacting na tanong ni Oliver kaya pinitik ko ang noo nya "Aray!"

"Friend. Kaibigan pa lang!"

"Pa lang?! May balak kang ligawan sya? Kelan?!" tuwang tuwa pa nitong sabi

"Pag nanahimik ka ng hayup ka." seryoso kong sagot kaya napatakip sya ng bibig

Kinuha nya ang telepono nya at nagulat ako ng may nag text sa akin.

Oliver Funicula ;
Tahimik na ako, Laverde! Ano?

I glared at him so he tried his best to not laugh. "You act like a kid." tsaka iniwan ko na ito

"Hoy! Sandale! Jaired-"

Tumigil ako at sumenyas na manahimik sya kaya para itong bata na tinakpan ang bibig at sumunod nalang sa akin.

"Kung ano ano yung pinapakalat nilang masama para kay bebe Caris," rinig kong sabi ni Oliver sa tabi ko

Kumunot ang noo ko "Anong sabi mo?"

"Sabi ko kung ano anong pinapakalat nila-"

"Yung tinawag mo kay Caris."

"Bebe Caris?" nakangisi na ang mukang oso na to sa akin kaya sinamaan ko sya ng tingin.

"Walang hiya ka talaga." malamig kong sabi kaya para na syang baliw na tumatawa.

Dear Jaired,

Pasensya ka na nga pala sa issue na kumalat, hindi ko alam na malikot pala ang isipan ng mga schoolmates natin at nakagawa agad ng kwento. Nakakahiya nga sayo kasi nadamay ka pa, dapat pala inabot ko nalang sa bahay nyo kung magiging issue rin naman. Wag mo sanang sabihin kay Mama? Salamat!:)