I Want You

17-Çok acıyor mu ?

—

—

"Sanırım senin yaptıklarının yanında onunki bir hiç."Madi Üstüme doğru geldi ve,

"Ne yaşadığım hakkında hiçbir fikrin yokken konuşma bence ayrıca ablama karşı bir şeyler hissettiğini görüyorum sana şimdiden söylemeliyim ki üzülen sen olursun."dedi ve yerine geri oturdu.

"Clarke hadi gidelim artık Polis'e."dedi Bellamy ve omzumdan beni tuttu.Ona doğru döndüm.

"Haklısın gitsek iyi olur.Lincoln hepinize gerekli odaları ayarlar."

"Tabi ben hallederim."dedi ve beraber dışarı çıktık.Gözlerim Lexa'yı aradı.Birkaç metre ötede ağacın önünde oturuyordu.Gideceğim sırada biri beni kolumdan tuttu.

"Ben onu getiririm."dedi Lincoln ve yanına doğru gitmeye başladı.Lexa'nın kötü olması beni üzüyordu.Bu sırada Raven elini koluma atıp beni kendine çekti.

"Demek Wanheda ha ? Havalı isimmiş."

"Of Raven çok komiksin."

"Ne o ? Geldiğime sevinmedin mi Yoksa ?"

"Böyle bir şey mümkün mü sence ?"

Raven tam bir şey diyecekti ki onun lafını biri böldü.

"Heda'yı bekliyorlar.Yarın akşam için dinlenmesi gerekiyor."Bu Costia'ydı.

"Seni neden gönderdiler ?"dedim sert bir ifade ile.

"Anya gönderdi beni.Bugün eğitime başlanacak.Halk onu görmek istiyor."

"O yaralı.Daha yeni kurtuldu."

"Komutanlar dayanıklıdır.Zamanla onun özel olduğunu anlayacaksın Wanheda."

"O benim için özel zaten ayrıca bu seni ilgilendirme-"lafımı tamamlamama izin vermeden atıyla Lexa'nın yanına doğru gitti.Arkalarından gitmeye başladım.

"Seni götürüyorum.Bugün eğitime başlanacak."dedi Costia ve elini uzattı.Lexa da ayaktaydı.Bana yorgun gözlerle baktı, onun iyi olmasını istiyordum başka bir şey şu an umrumda değildi.

Costia'ya cevap vermeden yanıma doğru geldi, bir iki saniyeliğine alnıma dudaklarını bastırdı ve ellerimi tuttu.

"Hadi gidelim buradan."

"Gidelim."dedim ve beraber bizimkilerin yanına gittik.

"Haydi yola çıkıyoruz."dedi Bellamy ve atlara bindik.

— —

"Dexter ?"Üstüme doğru koşmaya başladı tam anlamıyla atladı dedem daha doğru olur.Bunca karmaşanın içinde onunla ilgilenemediğim için üzgündüm.Türlü türlü şımarıklar yapmaya başlamıştı.Raven'ı da özlemiş olmalıydı ki onun önüne yatıp duruyordu.

"Raven biraz onunla ilgilenebilir misin ? Lexa ile konuşmalıyım."

"Tabiki Clarke."dedi ve tasmasını tutup gitmeye başladı.Lexa'ya döndüm.

"Odaya çıkalım mı ? Biraz konuşsak iyi olur."

"Nasıl istersen."dedi ve hafifçe gülümsedi.Tam çıkacağımız sırada annemin sesi ile arkama döndüm.

"Durun."

"Ne oldu ?"dedim.Lexa yaşadığı onca şeyden sonra bir de annemle mi uğraşacaktı ?

"Birbirinize zarar vermenizi istemiyorum."

"Biz hiçbir zaman birbirimize zarar vermedik.Asıl sen bize zarar veriyorsun.Bir süre konuşmasak iyi olur.Çünkü tek yaptığın beni ve sevgilimi üzmek."dedim ve arkamdan seslenmesine rağmen Lexa ile birlikte çıkmaya başladım.

— —

Lexa odadan içeri girer girmez koltuğa oturdu ve ben de banyodan pansuman malzemelerini alıp yanına geldim.

"Sen iyi misin ? Göğsünü tutuyordun."dedim.

"Bazen oluyor.Göğsüme bir şey batıyor sanki.15-20 dakika boyunca dinlenmem gerekiyor ardından zamanla daha da azalıyor."

"Bana bunu neden daha önce söylemedin ?"

Elini yüzüme götürerek
"Çünkü sen yanımdayken böyle bir şeyin olabileceğine ihtimal vermedim."dedi.

"Lexa..İyi ki karşıma çıktın."dedim.

"Sen de öyle Clarke.Sen de iyi ki.."

"Şimdi penyeni çıkar hadi."dediğim an kaşlarını çattı.

"Pansuman yapacağım."

"Ha ? Tamam pardon."dedi ve gözlerini kırpıştırıp üzerindekini yavaşça çıkarttı.Birkaç sıyrık ve karnında kan izleri vardı.

Bezi sıkıp yaralarını silmeye başladığımda gözlerini kapattı.Bu izler bıçakla yapılmıştı belliydi.

"Çok acıyor mu ?"dediğimde gözlerini açıp bana baktı.

"Senin yanındayken acı değil başka şeyler hissediyorum Clarke."

—

—