—
—
1 YIL SONRA—
"Clarke bırak beni aşağı inip çalışmalara başlayacağım."
"Olmaz dedim.Sana yasakladık biliyorsun."
"Ama ben kedi değilim ki.."
"O da nereden çıktı şimdi ?"
"Beni zorla tutamazsın.Evcil hayvanınız değilim.Ben öyle bir hayatı istiyorum."
"Yeter artık Madi.Benim lafımın üstüne laf istemiyorum."diyerek içeri girdi Lexa.Madi'nin suratı daha da asıldı.Ona laf dinletmek çok fazla zordu.
"Neden Heda ?"dediğinde Lexa yanına gidip dizinin üstüne hafifçe çöktü ve Madi'nin elini tuttu.
"Seni tekrar kaybetme korkusu yaşamak istemiyoruz."Madi'yi dört ay önce ormanda biri ona saldırırken kurtarmıştık.O günden beridir yanımızda.Ailesini aradık fakat annesi Madi'yi doğururken ölmüş.Babası da ona bakmak istememiş.
"Ama-"
"Sana istediğin her şeyi veriyoruz.Ne istersen de yapıyorsun.Tek bir şey hariç.Karakan olsan da eğitim almayacaksın.Bizimle hiçbir savaşa katılmayacaksın.Bu kadar."
"Ya size bir şey olursa ? Ben o zaman ne yapacağım ? Sizi ve kendimi korumak için bunu öğrenmem gerek."
"Tabiki kendini savunacaksın.Bunun eğitimini ben vereceğim hatta sana.Ama bizi koruyamazsın."
"Peki Lexa."dedi ve derin bir nefes alıp verdi.
"Sarılmak yok mu ?"dedi Lexa kaşlarını hafifçe çatarak ve o tatlı bakışlarını Madi'ye göndererek.Şu an o kadar güzel gözüküyordu ki.Sanki her şey yolundaymış gibi..
Kısa bir süre Madi'ye sarıldıktan sonra onu Gaia ile birlikte gönderdi ve yanıma doğru geldi.
"Clarke iyi misin ?"dedi bu sefer ciddi bir ifade ile.
"Nasıl iyi olabilirim ? Dün ölüyordun Lexa.Eğer yetişemeseydik-"
"Hayattayım ve yanındayım.Korkma artık."
"Seni,kendimi,kimseyi koruyamıyorum."Artık yorulmuştum.Her şey sarpa sarmıştı.Lexa'nın benimle beraber olmasından rahatsızdı herkes.Özellikle son altı aydır çok zor günler geçiriyorduk.Kim bir boşluğumuzu bulsa saldırıyordu.Artık bir şeyler yapmamız lazımdı.Lexa bir elini yüzüme götürdü.
"Bugün kurulu toplayacağım.Bize saldıran herkesi öldürttük.Onları da öldürtürüz.Ailelerini araştırıp tabiki."
"Bu hiçbir işe yaramıyor.Onları korkutmalıyız.Hem bir sürü kişiyi de öldürmekten vazgeçtin."
"Ne yapalım Clarke ? Sen söyle."
"İşkence."
"Olmaz."dedi ve elini çekip hızlı adımlarla kapıya doğru gitti.
"Lexa dur ! Ben-"Lafımı bölen kapının hızlıca kapanması olmuştu.Bu konuda hassas olduğunu bile bile söylemem hataydı.
7 AY ÖNCE-
Lexa ona saldıran adama son kılıcını saplamak üzereyken adam gülümsemişti.Lexa ne olduğunu anlamaya çalışırken arkasını döndü ve elinde bebeği ile birlikte kadını gördü.Kadın nefret dolu şekilde Lexa'ya bakıyordu.Lexa resmen dona kalmış bir şekilde elindeki bıçağı düşürdü.Hızlıca yanına doğru gitmeye başladım.
"Lexa ?"Beni duyuyor ama tepki vermiyordu.
"Bana bak."dedim ve yüzünü tutarak kendime çevirdim.
"Bunu bilmiyorduk.Baba olduğunu bilmiyorduk."
"B-ben ne yaptım ? Bir bebeği babasız bıraktım."
"Lütfen yapma bunu kendine."Kolumu yavaşça itti ve hızlı adımlarla oradan ayrılmaya başladı.Arkasından gidiyordum fakat atına binip uzaklaştı.Çok kötü gözüküyordu.Onu bu halde bırakmamalıyım.
"Gaia bana atımı getir."
—
O günden beri o küçük bebeğin bütün bakımlarını yapıyordu.Bana söylemese de bunu görmüştüm.Belki de unutmak istediği o kötü anı tekrar hatırlamak istemediği için saklıyordur.Bilemiyorum.
Toplantı için üzerimi değiştirdikten sonra odadan çıktım ve aşağı inip odaya girdim.
Herkes toplanmış oturuyordu.Ben de Lexa'nın yanındaki sandalyede yerimi aldım.Lexa konuşmaya başladı.
"Hepinizin beni zayıf görüp saldırmak istediğini biliyorum."dedi ve derin bir nefes alıp verdi.
"Bundan birkaç ay önce beni öldürmek isteyen birine cezasını veriyordum.Aslında yanlış kişiye ceza verdiğimi fark ettim.Sizlere ceza vermeliymişim."dedi ve ayağa kalktı.
"Bir bebeğin babasını hayattan kopardım.Hayattan koparmam gereken kişi onlara o emiri veren kişiydi."dedi ve eliyle işaret yaparak Buz Ulusu'nun sözcüsü Nia'yı adamlarıyla birlikte önüne getirtti ve diz çöktürdü.
"Sen bugün öldürüleceksin.Bana saldırı düzenleyen elebaşı olan kişiler iyi izlesin.Nia hepinize iyi örnek olur diye düşünüyorum.Eğer bir kişiye bile emir verirseniz sonunuz böyle olur."dedi ve bıçağını çıkarıp Nia'nın boğazını kesti.Ardından sakinlikle yanıma oturdu.Değişmişti.Daha güçlü bir kadın vardı yanımda.Aldığımız yaralar bizi güçlendiriyordu.İkimizi de.
"Şimdi çıkabilirsiniz.Bu görüntüyü hafızanızdan silmeden."dediğinde herkes hızlıca çıkmaya başladı ve birkaç kişi Nia'nın cesedini götürüp yerleri temizlediler.Ardından ikimiz yalnız kalmıştık.
"Gerçekten sana bir şey yapmaya çalışan kişilere bir şey yapmayacak mısın ?"dedim.
"Az önce yaptığımı yapacağım.Ben artık yoruldum Clarke.Katil gibi hissediyorum kendimi.Ki öyleyim."
"Bu senin seçimin değildi.Buraya gelmek seçimimizdi evet ama Heda olmak ? Lütfen suçlama kendini."dediğimde bana döndü ve hafifçe gülümsedi.
"Clarke.."
"Efendim."
"Ben-"biraz konuşmakta zorlanmaya başlamıştı.Ne söyleyecek diye merak ediyordum.
"Senin yanında olmaktan çok mutluyum.Böyle birine dönüşmek istemezdim.Başka şartlarda tanışsaydık.Böyle biri olmadığımı anlardın."dediğinde elimi kalbine götürdüm.Kaşlarını çatarak bana baktı.
"Seni tanıyorum Lexa.Böyle biri olmadığını da biliyorum."
"Gerçekten biliyor musun ?"
"Evet sen benim aşık olduğum kadınsın.Kalbinin derinliklerinde her zaman iyi biri olduğunu biliyorum.Buraya ilk geldiğimizde olduğu gibi."dedim ve elini tutup onu ayağa kaldırdım.Büyülenmiş şekilde bana bakıyordu.
"Sadece yanlış bir zamandayız ama senin doğru kişi olduğuna eminim ayrıca yanımda doğru kişi varsa hangi zamanda olduğumun benim için hiçbir önemi yok."dediğimde gülümseyerek bana sıkıca sarıldı.
"Nerede olursam olayım, hangi zamanda olursam olayım, yanımda sen olduğun sürece her yer benim evim Clarke.Sen benim evimsin.Gideceğim tek yerimsin."dedi ve saçlarımı kokladı.
"Sen olmadan nefes alamam.Sen olmadan yaşayamam.Seni dünyadaki her şeyden daha çok seviyorum Lexa."
—
—
ŞİMDİ OKUDUĞUN
I Want You
Romansa"Sen kimsin Clarke ?"dedi.O kadar etkili bir ses tonu vardı ki..Ben diyeceğim kelimeleri bile seçemiyordum. "Ne demek istiyorsun ?" "Seni yakından tanımak istiyorum." - - Lexa ve Clarke'ın günümüz zamanından The 100 zamanına gidişlerini anlatan bir...
