20-Nefesimi kesiyorsun.

121 17 3
                                    

"D-dönemeyeceğiz derken ? Nasıl ?"

"Çok fazla şey gördüm bir sürü ardı ardına sıralı anılar..Annem- dünyanın sonunun geleceğini biliyordu.Bunun için sığınak hazırlıyordu.B-bu yüzden beni karakan yaptığını ama bu deneyi yüzünden öldürüldüğünü gördüm.Sanırım 10-12 yaşındaydım.Çok karışık.Anlayamadım ama Madi de yanımdaydı.O da böyle."

"Dünyanın sonu..T-tamam bir sakin olalım.Bunları yeniden görebilir misin ?"

"Bilmiyorum.Denerim ama bunları görürken de birisi sürekli kulağıma-"duraksayıp bana baktı.

"Sürekli kulağına ?"

"Neyse önemli değil.Önce şu işi halletmeliyiz.Sonra konuşuruz."dedi.Ne olduğunu anlayamasam da hızlı adımlarla aşağı inmeye başladık.

— —

Lexa Roan'ın karşısında durdu.Roan artık gözlerini doğru düzgün açamıyordu.Costia Lexa'ya kılıcı uzattı.

Lexa'nın yanına gitmek istediğimde iri yarı iki adam beni tuttu.

"Bırakın beni.Ona söz verdim."

"Sakin ol Clarke."dedi Raven.

"Ne sakinliği ? Bırak."Lexa Sesimi duymuş olmalı ki bize doğru döndü ve bağırdı.

"Bırak onu !"dediği an iki adam da beni bıraktı ve Lexa'nın yanına gittim.

"Komutanım onu hedef haline getiriyorsunuz."dedi Costia.

"Ne demek istiyorsun ?"

"Azgeda kralını öldüreceğiniz için Azgeda ulusu bize karşı sinirli.Sizi zayıf noktanızdan vuracaklardır."

"Ben burada olduğum sürece kimse ona zarar veremez."dedi ve elimi tutup kılıcın üstüne götürdü ve ikimiz birlikte sıkıca kılıcı tuttuk.

"Sözünü tutacağını biliyordum."dedi ve Roan'a dönüp aynı anda,

"Senin savaşın sona erdi."dedi Lexa ve kalbine kılıcı sapladık.Bir anda herkes "Heda ve Wanheda."şeklinde isimlerimizi söylemeye başladı.Fakat Lexa onları umursamayarak bana baktı.Elinin titrediğini görebiliyordum.Kılıcı tutmakta zorlanıyordu.Ona yardım ederek kılıcı yerine takmasını sağladım.

"Ben yanındayım."dedim Kulağına ve derin bir nefes alıp verdi.Evet birini öldürmek kolay bir şey değildi ama Roan bunu fazlasıyla hak etmişti.

"G-gidelim mi buradan ?"dedi bana bakarak.

"Gidelim Lexa."dedim ve birlikte oradan uzaklaşıp odamıza gitmeye başladık.

— —

Lexa odadan içeri girer girmez göğsüne elini götürüp derin nefesler almaya başladı.Birkaç adım attı daha da kötüleşiyordu.Hızlıca yanına gittim ve onu kolundan tutup bana bakmasını sağladım.

"Hey.Hey sakin ol.Bana bak."Gözlerini bir ellerine kilitlemişti.

"Lexa."dediğimde ellerindeki kana bakmaya devam etti.Sanki beni duymuyordu.Roan'ın kanı biraz eline bulaşmıştı.Bir anda elimi tırnaklarıyla kazımaya başladı.Korkmaya başlıyordum.Sıkıca ellerini tuttum.

"Dur !"ama beni dinlemedi.Tekrar yapmaya çalıştı.

"Lexa.Lütfen dur."dedim ve sıkıca ona sarıldım.

"Dur ! Dur.."Göğsüme başını yaslamıştı.Ben de daha da sıkı tuttum onu.Nefesi biraz daha düzelmeye başlamıştı.Kendini bu kadar kaybedeceğini bilseydim asla o kılıcı tutmasına izin vermezdim.

Birkaç dakika sonra kollarını belime sarmayı bırakıp benden ayrıldı.

"Birini öldürdüm."ellerini tuttum ve açtım.Avuç içine dudaklarımı bastırdım.

"Bu hiçbir şeyi değiştirmez Lexa."dediğimde gözlerime odaklandı.

"Bunu nasıl yaptım Clarke ?"dediğinde bir elimi Yüzüne götürüp saçlarını kulağının arkasına götürdüm.

"Roan bunu hak etti.Bir sürü masum insanı öldürmüş.Sana zarar verdi Lexa."

"A-ama.."Lafını kestim ve

"Bunu yapmak zorundaydık.Bazen bazı şeylerin olması gerekir ve olur."dediğimde daha da iyi bakmaya başladı.

"Ayrıca bir daha asla kendine zarar vermeyeceksin."dedim ve başını olumlu anlamda salladığında tekrar ellerini öptüm.Ardından onu Koltuğa oturttum.

Ona bakarak hafifçe gülümsediğimde başını bacağımın üstüne götürdü.Ben de Ellerimi saçlarında gezdirdim.

"Biraz böyle kalalım mı ?"

"İstediğin kadar kalabiliriz Lexa."

— —

Hazırlandıktan birkaç dakika sonra Kapıdan içeri girdi ve,

"Ç-çok güzel olmuşsun."dedi beni baştan aşağı süzerek.Ona döndüm.Kendisinin farkında değildi sanırım.

"Kendine bak..Nefesimi kesiyorsun."dediğimde bana yaklaştı.

"Sen de benim nefesimi kesiyorsun.Her hareketin ve davranışınla."dediğinde alnına Dudaklarımı bastırıp gülümsedim.

Sıkıntılı bir şekilde"Ne yapacağımı bilmiyorum.Bu durumu bilmiyorum.Kafam karmakarışık Clarke."dedi.

"Halledeceğiz.Birlikte."

"Umarım.Hazırsan gidelim."dedi ve dışarı çıktık.

I Want YouHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin