See Me |WxP| #1 "We" (Old Version) [ZMIANY I KOREKTA]

Rozdział 1 - Tylko przyjaciel.

Jest piąta, a ja za pół godziny mam pociąg. Jadę do Wojtka na urodziny, ponieważ mnie zaprosił. Mam cztery godziny drogi, dlatego muszę wyjechać tak szybko.

— Japierdole, ale jestem niewyspany — powiedziałem sam do siebie siedząc na peronie i czekając na pociąg, który miał przyjechać o piątej trzydzieści.

— Nie ty jeden — usłyszałem cichy pomruk obok mnie.

Dawid? Co ty tu robisz? — zapytałem zdziwiony.

To jakaś magia czy co?

— Byłem na koncercie w Katowicach i wiedziałem, że cię tu znajdę, bo przecież jakoś musisz dojechać, a ja nie chciałem jechać sam — wytłumaczył z uśmiechem i usiadł koło mnie.

— Dobra, przynajmniej nie będzie tak nudno — powiedziałem już trochę weselszy na myśl, że nie będę siedzieć sam w pociągu przez aż cztery godziny.

Po jakimś czasie przyjechał pociąg, a my zajęliśmy w nim miejsca.

— No, to za cztery godziny będziemy — westchnąłem i rozsiadłem się wygodnie na siedzeniu.

— Strasznie daleko mieszkasz. Nie myślałeś nad przeprowadzką? — zapytał po chwili Dawid.

— Niby gdzie i po co? — zapytałem zdziwiony.

— Na przykład Warszawa — powiedział spokojnie. — Będziemy mogli częściej sobie wychodzić wspólnie ze wszystkimi znajomymi bo większość mieszka właśnie w Warszawie i może poznasz jakąś fajną dziewczynę — dodał znacząco poruszając brwiami.

— Niby spoko pomysł, ale... — zacząłem, lecz nie dokończyłem, bo Dawid mi przerwał.

— Ale? Czemu zawsze jest jakieś ale? Nie możesz po prostu raz zrobić czegoś co Cię uszczęśliwi? No chyba, że wolisz do końca życia zostać w tej twojej wiosce rodzinnej — powiedział, a ja spojrzałem na niego jak na wariata.

— Co to, to nie — powiedziałem kiwając z zaprzeczeniem głową. — Tylko, że tam jest tak cholernie drogo — jęknąłem niezadowolony, bo sama wizja większej ilości spotkań i imprez z przyjaciółmi już mnie przekonywała do zmiany miejsca zamieszkania.

— Mogę Ci pożyczyć trochę kasy na start — powiedział bez zawahania.

— Nie za bardzo uśmiecha mi się ta opcja — powiedziałem szczerze.

Pożyczanie pieniędzy na taką skalę nie było dobrym pomysłem zważając na to, że zazwyczaj przez to są same problemy i jeszcze się pokłócimy, czego nie chcę, ponieważ jesteśmy przyjaciółmi.

— A twoi rodzice nie mogą Ci pożyczyć? — zapytał ewidentnie szukając jakiegoś rozwiązania.

— Oni spłacają kredyt, a na dodatek mają swoje problemy więc nie chcę im ich dokładać. Tak czy siak praktycznie oddali mi dom, bo może przyjeżdżają raz na pół roku lub raz na rok, ponieważ przeprowadzili się do USA —odpowiedziałem.

— To nie wiem — westchnął. — Trzeba coś wymyślić — powiedział z rezygnacją.

Reszta drogi minęła nam w ciszy. Dawid przespał całą drogę, ja spałem godzinę a potem przeglądałem social media i słuchałem muzyki.