𝐻𝑀𝑆2: ℳ𝒶𝓍𝒾𝓂ℴ ℳℴ𝓃𝓉ℯ𝓋ℯ𝓇𝒹ℯ♡

CHAPTER 4

HE COUNTED a thousands of sheeps in his mind for the second time that night. Kanina pa rin siya pabiling-biling sa kanyang higaan, at para pa nga'ng namamahay siya sa kanyang sariling tahanan.

"Ano ba self?! Mag-beauty rest kana! Oh me ged, baka tubuan ako ng wrinkles sa kakaisip sa babaetang 'yon— ah! Hindi, hindi, hindi, hindi! Gosh self, hindi mo siya iniisip. Hindi. Malaking pak ng hindi. Masyado ka lang nasilaw sa kaputian niya. Oo, tumpak ganern! Naiinggit ka sa sobrang kaputian niya." Tumango-tango pa siya habang kinakausap niya ang kanyang sarili.

This is the first time that it happened to him. He can't help but just think of Sana every single minute of that day.

"Bakit ba naman kasi ang puti niya at nasilaw ako? Gosh Maxine! Huwag kang lumiko ng daan." Paalala niya sa sarili niya.

He grunted when he realized something. He didn't think twice of his decision to tell Maria that he's hiring Sana to be his maid. He told her bestfriend that he badly need it because he's not always in his condo unit to clean up his place and do chores at home because he's always working or he's at the hospital to take care of her mother.

And then another grunt escaped from his mouth when he realized that there's only one room in his condo unit. One fucking room!

"Oh my gosh! Oh my gosh!" Bumalikwas siya ng bangon, at pagkatapos ay nagtitili habang pabalik-balik ang lakad niya sa loob ng kanyang kwarto.

"Where is she going to sleep? In my room? No! Baka gapangin niya ako. Gosh, delikado ang puri ko kapag nagkataon." Parang tangang tanong at sagot niya sa sarili. "Sa sofa? That's not a bad idea, pero hello? Babaeta siya, baka siya naman ang gapangin kapag wala ako rito. Gosh! That's horror. I must secure the lock in my unit. Hays, ngayon pa lang pinapasakit na ng babaetang 'yon ang maganda kong head. Omg!"

Bumalik na ulit siya sa paghiga sa kanyang kama. Pero kahit na anong gawin niya ay hindi pa rin siya dalawin ng antok.

"Ah! Mangkukulam yata ang babaeng 'yon!" napatili na naman siya sa matinding inis na nararamdaman.

Kailangan niya nang matulog dahil ilang araw din ang ginugol niya sa ospital upang bantayan ang kanyang ina.

Hindi niya alam kung ilang oras na siyang parang temang na nakatunganga lamang sa kisame. Then an idea popped in his mind. He doesn't like drinking milk but at these time of crisis? Yes, he calls it crisis because it's the first time he felt this way, being bothered by a woman.

He got up in bed and went to his kitchen. Mabuti na lang at meron siyang stocks ng gatas, kahit na nga hindi siya mahilig uminom niyon.

He sat on the high chair beside his island counter and drink his milk. Nang halos mapangalahati niya na iyon ay nangalumbaba siya at tinitigan ang baso.

"Milk. White. Creamy. Just like her." Nang mapagtanto kung ano ang sinabi niya ay sinampal niya ang kanyang sarili. "Tantanan mo ako babaeta ka!" He shouted in so much frustration.

MAAGANG NAGISING si Sana kinabukasan. Hindi niya alam kung bakit pero parang may kung anong humaplos sa puso niya nang maisip na may trabaho na siya ulit, at alam niyang mapagkakatiwalaan ang magiging amo niya. Bakit hindi? Eh matalik na kaibigan ito ni Maria kaya magtitiwala siya.

She already packed her things last night, and she's good to go. Sa totoo lang, ang tagal bago siya dalawin ng antok. Hindi nga lang niya alam kung bakit dahil kagabi lang naman nangyari sa kanya ang bagay na iyon.

Baka masyado lang akong iniisip ni Paps kaya hindi ako makatulog. Anang isipan niya, dahil wala siyang ibang maisip na dahilan. Hindi naman siya namamahay dahil ilang gabi na rin siyang natutulog sa apartment unit ni Maria. Hays... Napabuntong-hininga na lang siya habang sinisimsim ang tinimplang gatas. Bigla niya tuloy na-mis ang kanyang ama.