Slm
Mrhb
Güle güle
Slsjldjdkdkdkkd
『Z』『n』『t』『l』『v』『r』
Lisa'dan
Sabah gözümü çığlıklarla açtım. Evet sinb ve chae burdaydı. Yatağımda zıplayarak beni uyandırmışlardı. Ve şuan koltukta oturmuş karşımdaki 6 kıza bakıyordum.
"Iııı birşey mi oldu?" dedim çekingen bir sesle. Çünkü beosini es geçsem bile jisoo unnie biraz farklıydı.
Bana bakışları hiç iç açıcı değildi. Ona bakarken göz göze geldik. Gözlerime kırgınlıkla bakıyordu. Hemen gözlerimi kaçırdım. Bizim bakışmamızı jennienin sesi böldü.
"Eeee buraya neden geldin kuzu nede olsa giderken pek tripliydin bizi bir dövmediğin(!) kalmıştı hııım?!"
Jennienin iması gerçekten morelimi bozmuştu. Ama haklıydı kötü bir şekilde bırakmıştım heleki jennie ve sowon gitmeden önce son gün geldiler. Ve ben onları eve almamıştım.
Kızgındım hatırlamıyordum ama en azından insanlık namına yapmalıydım. Ama ben yapmadım çoook haklıydı.
"Jungkook için geldim. Bakın inanın yanlış yaptım özür dilerim ama benim için şuan asıl önemli olan jungkook onun kalbini çok kırdım. Haklıydınız ama ben zihnimin bana yaptığı yanıltmalar yüzünden bu haldeyim."
"Heeeeyyy sakin ol biz sana inannıyoruz. Ha bu arada sadece jungkook dememle hatırladınmı cidden." dedi sowon her zamanki gibi üzülmeme dayanamıyordu canım kuzenim iyiki benim kuzenim. Bak hele zeki kuzenim benim zekası gözlerimi yaşartırken konuştum.
(Ayyy burası size armağan smntlvr bensapkaliyang)
"Sadece o değil psikoloğun verdiği bir zarf vardı. En zor zamanımda açmalıydım o zarfı bende açtım karşıma jungkookla çektiğimiz küçüklük gotğrafları ve büyüyünce çektiğimiz fotoğraf o zaman bir kaç anıyı hatırladım." dedim.
Bir anda jisoo unnie ayağa kalktı ve yanıma geldi ardındanda boynuma sarıldı. Böyle birşey beklemediğim için şaşırdım. Ama hemen ellerimi beline doladım.
Ayrılınca dolu gözlerle bana baktı. Belliydi üzülmüştü. Dolu gözleriyle tekrar konuştu.
"Ne kadarını hatırlıyorsun. Yani küçüklüğünde beni hatırlıyor musun?"
Düşündüm ama ben küçüklüğümü hatırlamıyorum. Kaşlarım çatılı bir şekilde ona baktım.
"Ben küçükken nasıldım hatırlamıyorum."
Çok içtem ve sıcak bir tebessümle baktı ve "hatırlayacaksın ben sana güveniyorum" dedi. Ardından tekrar sarıldı.
Chae de öbür tarafımdan sarıldı. Sonra hepsi tek tek gelip sarılmıştı. Bir tek irene gelmemişti. Tekli koltukta oturmuştu.
"Karnım burnumda olmasaydı sarılırdım ama işte görüyorsun halimi." diyerek biraz daha yayıldı koltuğa.
Tam o sırada kapı çaldı. İçeri ilk jin koşarak girdi. Benim yanağı sıkıp hemen irenenin yanına koştu alnından öpüp yanındaki twkli koltuğa oturdu.
Tabi kızlar yavaş yavaş benden ayrılıyordu. Ardından içeri bütün BTS üyeleri içeri girdi. Hepsiyle hoşgeldin faslı yaptıktan sonra oturduk.
Hepsine yakınlık samimiyet hissediyordum. Şim anladım bu 2 ay boyunca neden üzgün olduğumu ben ailemi bırakmıştım. Ama bir daha olmicak.
O sırada aklıma gelen şeyle sowona döndüm.
"Psikoloğum nerede ona borçluyum."
Sowon içten bir tebessümle konuştu. "Sen istersen yarın sana görüşme ayarlayabilirim. Tabiii sen istersen."
Bir süre düşündüm geçmişe dair ne hatırlıyordum. Ama hiçbişi koca bir hiç neden...
Sonra aklıma gelen fikirle ayağa fırladım. Hepsi bana şaşkınlık ve merakla bakıyordu. Onların bakışlarına aldırmadan konuştum.
"TAYLAND! Taylanda gitmeliyim yani tüm anılarım orada belki mekanları görürsem hatırlayabilirim."
Fikri düşündükçe mantıklı geldi. Küçüklüğüme dair tanıdık yerler görürsem belkide hafızam yerine gelirdi.
Hepsinden onay veren sesler çıkmaya başlayınca hemen odama gittim. Ve çantamı hazırlamaya başladım.
『Z』『n』『t』『l』『v』『r』
Bu bölümü yazarken daha yayımlamadığım bölümler var.
Ama internet olmadığından yayımlayamıyorum.
Bundan dolayı sizden özür dilerim.
Sizleri seviyorum
💙💜❤
