SHE'S MINE.ONLY MINE [PUBLISHED Under Life Is Beautiful (LIB)]

CHAPTER LXX. |NECKTIE|

CHAPTER LXX

LIXIEN POV

Maaga akong nagising kinabukasan. Kahit akward parin ang atmosphere sa pagitan namin ni Clyde dahil dun sa nangyari. Pero kailangan ko parin umasta na wala lang hindi ko kasi alam kung pano siya haharapin.

Tinulungan ko si Manang na maghanda ng agahan.

Nang natapos na kaming maghanda ng lamesa sakto namang bumaba ng hagdan si Clyde na nakabihis na. 

Pagkapasok niya ng kusina, nagtama kaagad ang paningin namin. Iiwas na sana ako nang----

“Good Morning” Clyde. Sabay upo nito sa upuan. Anu daw?! 

“Why don’t you seat and eat breakfast” Clyde. Prenteng-prente lang ang pagkakasabi niya.

OMG. Breakfast together?

Nag-aalinlangan naman akong naupo sa katapat niyang silya.

Nagsimula na itong kumain. Ang galing lang niyang umasta na parang wala lang talagang nangyari.

“How long are you staying here?” Hindi ko inaasahan na itatanong niya sakin yun. Bagkus nananatili lang itong nakatuon ang atensyon sa pagkain.

Agad ko naman siyang sinagot. “1 month” At nagsimula na rin akong kumain.

Pansin ko naman na bahagya itong napatigil. “You already spent you’re 1 week” Napatingin naman ako dito. A sad smile curve on his lips.

I’m too clueless kung ano bang iniisip ni Clyde.

“I month is too short” dagdag pa nito. At nagpatuloy na ulit ito sa pagkain.

Hindi naman ako makakain ng ayos sa kaiisip kung ano bang gusto niyang sabihin.

Hanggang sa nauna nang natapos si Clyde.

“Why are you not eating?” This time nakaharap na siya sakin.

Kunot-nuo ko naman siyang tinanung. “What did you mean on what you said earlier?”

Nginitian lang naman ako nito. “Nothing” sabay alis na nito at labas ng kitchen.

Ngayon ko na lang ulit nakitang ngumiti si Clyde…

Nasa living room ako nang bumaba si Clyde mukhang paalis na ito.

Nagulat ako ng tumigil ito sa harap ko.

“Can you tie this for me?” sabay pakita nito ng Necktie niya.

Naguguluhan man ako sa kinikilos niya kinuha ko pa rin ang Necktie nito at tumayo sa harapan nito.

Nang tingnan ko ito, nakatingin din siya sakin. Wala na ang lamig sa mga mata nito, hindi tulad ng dati.

Sinimulan ko na namang ilagay sa kanya yung necktie.

Nate-tense ako kasi naman, ang lapit niya masyado. At amoy na amoy ko na ang pabango niya. 

Pero ang mas pinoproblema ko, limot ko na kasi ang magtali ng necktie. Argh.

Then I heard him chuckle kaya naman napatingin kaagad ako dito.

“You don’t know how to tie it” Tatawa-tawa pa nitong sabi.

OMG. Clyde just... laugh.

“I’ll show you” Clyde.

He then lead my hand to tie it. Namula naman ako sa ginawa nito.

“Akala mo ganun kadali kung titingnan mo, pero mahirap gawin. Madami kang buhol na dapat gawin para hindi ito ganun kadaling matanggal at mawala sayo” Nang tingnan ko naman siya, nakatingin na pala siya sakin.