SHE'S MINE.ONLY MINE [PUBLISHED Under Life Is Beautiful (LIB)]

CHAPTER XXXVI. |SORRY|

CHAPTER XXXVI

LIXIEN POV

“Don’t call me Yam. Cause I’m really pissed with you Clyde! And I mean it.”

Pagkasabi ko nun tumigil naman siya sa pagkalagpag ng pinto at tumahimik din ito.

Pero maya-maya napakinig ko na uli siyang nagsalita “... I love you Yam. See you tomorrow” Clyde.

Natigilan ako sa sagot niya. Hindi naman kasi ako galit Clyde, naiinis lang ako sa inasal mo. Hays.

“Budz baka gusto mo nang buksan ang pinto ng KWARTO KO, wala na yung boyfriend mo dito” Max. Ang adik lang talaga.

Pagkabukas ko ng pinto isang malapad na ngiti ang ibinungad nya sakin. “Ang sweet naman ni Boyfie. Hihi” humagikhik pa ito.

“Psh. Kung gano sya ka-sweet ganun din siya ka-pasaway Max”

Naupo kami pareho sa kama niya.

“Kwento mo kung ano nangyari” Max.

Ikinuwento ko naman kay Max ang nangyari at detalyadong-detalyado.

“hahahaha. Grabe” Max.

“Anong nakakatawaa dun?”

“Haha. Wala. So kailangan lang pala mag-sorry ni Clyde. Mukhang malabo niyang gawin yun masyadong mataas ang pride ni Boyfriend. Haha”Max.

Kinabukasan hindi ko parin pinapansin si Clyde. At nang mauupo na siya sa seat sa tabi ko, inilagay ko na kaagad ang bag ko. Hindi na naman siya umangal dumiretso na siya sa likod.

Vacant namin kaya walang ginawa kundi mag-ingay ang mga kaklase ko puro usapang Telenovela ang napapakinig ko.  

Ano ba yung parang may bumabato sakin? Pag lingon ko saktong tinamaan ako sa noo. Tsk. Si Clyde! Binabato ako ng mga ginusot na papel. Ngumisi pa ang loko. “Read it” Clyde.

Pinulot ko naman yung isang papel at binasa ang nakasulat. Ang panget palang magsulat ni Clyde.  Haha. Laking pagpipigil ko talagang matawa.

Ang nakasulat dun sa papel. ‘SORRY YAM. ’

Tumalikod naman ako sa kanya “Ang sabi ko. Say sorry to the girl not to me’.

“Tsk. I don’t know where that fucking girl is. You’re really making her a big issue here” Pagalit niyang sagot.

Humarap naman ako sa kanya “Clyde. Ang gusto ko lang naman mag-sorry ka sa kanya. Hindi naman ganun kahirap yun di ba. Ayaw mo dahil sa pride mo ganun. Bahala ka”

Napapatingin na ang iba naming kaklase samin. Were making a scene.

“Psh… Ayaw ko nang sabihin ang salitang yan… Nakakapagod na” Clyde. Mahina lang ang pagkakasabi niya nun tama lang para mapakinig ng malapit samin. Napakunot naman ang nuo ko sa sagot niya.

“Clyde-----

“Kahit ilang beses ko pang sabihin ang salitang yan… wala nang mababago” putol niya sa sasabihin ko. Tumaas na ang boses niya. Kaya lahat ng atensyon na samin. At kita ko ang pagkutom ng kamao nito. Nagtaka naman ako sa sinsabi nito.

Tapos nagsalita sya uli. “Paulit-ulit ko na lang sinasabi sa kanya yang salitang yan na halos araw-araw na akong nagmumukhang tanga. T*ngina lang” naguguluhan na ako sa mga sinasabi niya, hindi na yung babae ang pinag-uusapan namin. “Ni tumugon o pansinin ako hindi niya magawa!” I can see in his eyes the pain but why… who is he referring to? “Ni hindi ko nga alam kung napapakinig niya ko" Tumawa sya ng mapakla “ It has been 2 years and” Then he whisper something and Im sure he just said ‘I miss him’. Is he referring to his…

Nang tingnan ko ulit si Clyde nagbago na ang ekspresyon nito, mukha itong nagulat sa mga pinagsasabi niya.

“Damn it.” Padabog na siyang lumabas ng pinto. Lahat kaming naiwang tahimik. Ni walang gustong mag-react.

“His referring to his Dad” Vince. Malungkot nitong sabi. 

Sa pagkakaalam ko nacomatose ang ama nina Clyde at Troy. Pero anong ibig sabihin ni Clyde kanina sa mga sinabi niya. Agad na akong tumayo at lumabas ng pinto. Hahanapin ko si Clyde.

Hindi ko naman alam na ganun pala kabigat sa kanya ang paghingi ng tawad. Sorry Clyde. Nakita ko naman siya sa may Garden. Nakahiga sya sa damuhan.

“C-Clyde” tawag ko sa kanya. Pero hindi nya ako nililingon nakapikit lang siya. Naupo ako sa tabi niya.

“Clyde sorry I didn’t mean-----

“Tama na.” Clyde.

I look at him and said “Hindi lahat ng humihingi ng tawad ay napapatawad ng mga taong nagawan nila ng kasalanan”… “Pero atleast yung pagsasabi mo ng ‘sorry’ sa isang tao kahit papano nababawasan yung sakit o dinadamdam nila ganun din ng taong nagsasabi nito.” …. “ Humihingi tayo ng kapatawaran sa iba hindi lang dahil nagawan natin sila ng kasalanan dahil para na din mabawasan yung guilt natin sa kung ano man ang nangyari” Napangiti na lang ako “Alam kong napakalaking salita ng ‘Sorry’ sayo. Hindi naman importante kung wala kang matanggap na response sa taong hinihingan mo ng tawad'” then I chuckled. “Isipin mo na lang ‘Silent means Yes’.

Nakita ko namang ngumisi sya.  Pagmulat niya dumako agad ang tingin niya sakin. Bigla na lang niya akong hinila pahiga at niyakap.

“… Thank god I have you… Yam” Clyde.

Napangiti  naman ako "Clyde? Anong ibig sabihin nung mga sinabi mo kanina?" usisa ko.

“Ahm... Sorry I yell at you” halatang iniiba nya ang usapan, siguro ayaw nya pa talagang pag-usapan yun, nasabi lang niya talaga yun kanina dahil narin siguro ng emosyon. Di ko na lang muna siya uusisain tungkul dun.

“You always yelling at me Yam” sagot ko naman. Hindi niya parin tinatanggal ang yakap niya sakin. Talagang mag-uusap kami ng ganito.

Tumagilid  naman siya. Kaya magkaharap na kami ngayon. Nakangiti na siya ngayon. “Did I?” tanong niya. I just nodded.

“Ahh? Then give me punishment” Clyde. I just raised an eyebrow. Punishment?

“A kiss” sagot niya.

Aba’t talagang “KAILAN PA NAGING PUNISHMENT ANG KISS!”

“Oh girl, you yell at me?! Then you should be punish”

He grab me and kiss me on the lips. A passionate kiss from him. What a punishment indeed!

VOTE. COMMENT. FOLLOW. XOXO