SHE'S MINE.ONLY MINE [PUBLISHED Under Life Is Beautiful (LIB)]

CHAPTER LXVIII. |A BIG MISTAKE|

CHAPTER LXVIII

Kinaumagahan tanghali nang nagising si Lixien.

Agad itong nag-ayos ng sarili at bumaba.

Napansin naman niya ang isang babae na naka maid-uniform sa kusina.

Nang makita naman siya nito ay agad itong lumapit sa kanya.

Nasa mid 40’s na mukha ang edad nito. Naaalala niya tuloy yung yaya nila nun sa bahay nila ni Maxine.

“Gudmorning Ma’am. Ako po ang katulong na ipinadala ni Madam Belle” sabay bow nito sa kanya.

Nagpatango-tango naman si Lixien. “Ahh. Wag na po kayo masyadong maging formal. Lixien na lang po ang itawag niyo sakin” ngumiti naman ito sa kanya bilang sagot.

Nagpalinga-linga naman si Lixien sa loob ng bahay.

“Kanina pa pong umaga umalis si Sir” agad na sabi ng kanilang kasambahay.

Saka lang naalala ni Lixien na nag-oopisina na nga pala si Clyde. She should at least wake up early. 

“Ma’am… e-este Lixien Hija…” Napangiti naman siya ng tawagan nito. “Ipaghahanda na kita ng agahan mo hah, sandali”

“Sige po” sagot naman nito at nagdiretso sa sala.

Pagkaupo nito sa sofa sakto namang tumunog ang cellphone nito.

“Hello?” Sagot ni Lixien sa kung sino mang tumawag.

---“Hey Labs. Good morning” Bati ni Troy sa kabilang linya.

“Hey. Good morning also” Masiglang bati din nito pabalik. “Bat ang aga mo namang napatawag, anong meron?”

---“Ahm, Kasi ano… ahm…” paputol-putol na sabi ni Troy sa kabilang linya.

“Oh, ano ba Troy sabihin mo na” Lixien

---“Balak ko sana kasing bumisita sa orphanage. And I’m asking na baka gusto mong sumama” His voice hoping.

“Oh, I would love too” natutuwang tugon ni Lixien dito. “Yan ba yung orphanage na matagal mo nang tinutulungan?”

---“Y-Yes it is.  Sure na yan ahh. Umoo ka na Labs. I’ll pick you up there. I’ll be on my way” giliw na giliw na sagot ni Troy.

“W-wait Troy. Wala na ako sa bahay eh”

---“Huh? Bakit. Nasan ka?”

“I’ll explain to you later but here’s the address, ----------------------. See you.” Sabay baba ni Lixien ng telepono nito.

“Lixien, halika kumain ka na” tawag sa kanya ng kasambahay.

Pumunta na naman siya sa kusina.

Napagusapan na naman nila ni Clyde ang tungkul sa pagsama niya kay Troy kahit na hindi medyo maganda ang naging pag-uusap na yun. Balak sana niyang tawagan si Clyde kaso hindi niya alam ang number nito. Hays. 

“Clyde may kailangan ka pa?” Tanong ni Shaleen sa bising-busy na si Clyde na puro mga papeles ang hawak.

“Wala na” tipid na sagot nito.

Naupo na lang naman si Shaleen sa mini-living room sa office nito. Ngayon na kasi ang simula ng Ojt nito kay Clyde. Bumalik na naman din ang pakikitungo nito sa kanya.

Lumabas na si Shaleen sa office nito, habang wala pang ginagawa ito ay nanuod muna ito ng Tv sa cellphone nito she plug her headset para hindi maingay. She watched her favorite TV show.

Nang magcommercial break na ay lumabas ang isang Showbiz news and she was shocked upon hearing the latest news agad niyang pinindot ang record button.

“The gossip is now Confirmed: The Princess of Catwalk who is Ms. Lixien Chua is really here in the Philippines! She was spotted at one of the malls in Manila and according to the reporters who saw her that she was with her rumored Fiancé!!! The said to be reason why she’s here.

They identified HIM as her fiancé because he just called her an endearment and they look all too sweet running away with the paparazzi who are chasing them and we named this said to be fiancé as one of the son’s of Mrs. Kangnam, owner of Kangnam Enterprise, Her fiancé was named, TROY KANGNAM….

Kasunod ng mga balitang ‘to ay ipinapakita ang mga picture ni Lixien at Troy habang tumatakbo.

Napatakip si Shaleen ng bibig nang matapos ang pinapanuod. “Oh my god. It was a mistake!” bulaslas nito.

Agad itong tumayo at pumasok sa opisina ni Clyde para ipakita dito ang napanuod. Pero nadatnan niya itong may kausap sa telepono.

“Where is she?!” Clyde. He looked stressed. “Damn it. What? She’s with whom?! Argh. Shit” sabay hampas nito ng malakas sa mesa. “Call me when she came back” at ibinaba na nito ang telepono pabagsak.

He put his hand on his head like massaging it. Then he suddenly looked at Shaleen’s direction. “what?” sa malamig nitong tono.

“I-I guess you have to see something” halos pabulong na sabi ni Shaleen. At lumapit ito sa mesa ni Clyde. Atubili nitong binigay ang cellphone dito.

Hanggang sa matapos nitong panooodin ang report ay walang nakitang reaksyon si Shaleen dito. Hanggang sa maibay nito ang cellphone sa kanya.

“You may leave” in his usual tone.

Nagtataka namang lumabas si Shaleen ng opisina nito.

Pagkalabas na pagkalabas ni Shaleen ng pinto.

Clyd literally groaned in frustration. Iwinaksi nito ang mga papeles sa mesa nito, his hand on her head, his breath heavy,  bigla itong tumayo, pauli-uli lang ito na parang hindi magkaintindihan. He wants to break anything. Damn his anger.

Mayamaya din ay pasalampak na naupo na ulit ito sa kanyang swivel chair. He many times slams his desk. He needs to calm down. 

He’s really affected from the news and knowing where she is right now, who she with. He can feel the pain on his chest, damn, ito na naman siya. Fuck.

He leaned on his chair. And rest his head on it. He groaned “… Lixien…”

“Clyde, What’s happening?!” nang biglang pasok ni Shaleen.

He quickly covers his arm on his eyes.

“Clyde…” Shaleen.

“Im Fine” walang kaemoemosyon nitong sabi. Then a smile curve on his lips. Isang napakapait na ngiti. He moistened his lips na parang natutuyuan ito ng hininga. He then frowned. 

“Damn it.” Clyde.

VOTE. COMMENT. FOLLOW. XOXO