SHE'S MINE.ONLY MINE [PUBLISHED Under Life Is Beautiful (LIB)]

CHAPTER L. |THE PHONECALL|

CHAPTER L

LIXIEN POV

“Yam…” siya sa kabilang linya. Bigla akong nalungkot ng mapakinig ko ang boses niya. “Yam, are you already coming back? Please come back... now” His voice is trembling. “Hindi ako galit dahil hindi mo man lang pinaalam sakin ang tungkul sa pag-alis mo… Basta bumalik ka lang kaagad…”

Bigla akong nanlumo sa sinabi niya. “… Yam Im sorry I can’t”

“..why” He hissed

“… Clyde, I’ve just sign a 3 years contract.”

“…………….” Wala akong napakinig na sagot sa kabilang linya.

Im sorry. Im sorry Clyde.

“… 3 years?”  I can feel the pain in his voice “ Damn it!” kasunod nun may napakinig akong nabasag.

“Clyde! Please calm down…” hindi ko na mapigilang hindi umiyak.

 “… You want to abandon me for 3 long years?” his voice began to break.

“… Clyde please. Understand. Minsan lang tong opportunity na ‘to.”

“How can I understand! Your pushing me out of your life! “

“No. (sob) Im not. Clyde naman oh” halos humagulhul na ako dito.

 “………” I hear him sobbing. Baka hindi ko na nakaya kung mismong nakikita ko siya sa ganitong sitwasyon. Hindi ko ginustong mangyari satin ‘to Clyde.

Ang hirap ng ganito. Parehas kaming naiipit sa sitwasyon. “… Clyde, please… Alam ko mahirap pero kaya naman siguro natin ‘to di ba “ I cleared my troat and try my voice to be cheerful “For that 3 years focus on your career and be successful.. Then after that --------

“… “ bigla na lang siyang tumawa sa kabilang linya, a sarcastic laugh. “… What you want to happen is bullshit.. ” Walang buhay na sabi nito.

Alam ko parehas lang kaming nahihirapan. Pero ano bang dapat.

"You have to leave without me... alam ko naman na makakaya mo yun eh.." 

"...  It's like you want me to die for 3 years.." sobrang cold ng pagsasalita niya. Na halos gusto ko siyang yakapin at bigyan ng buhay.

Hindi dapat ganito. Sorry but I have to do this. You have to live your life Clyde without me for these 3 years. Hindi ko alam kung tama ba itong gagawin ko. 

Nag-ipon muna ako ng lakas bago nagsalita uli. “… Siguro dapat bigyan muna natin ng panahon ang mga sarili natin Clyde. Bago natin isipin ang tungkul s-satin…”

Napatakip ako sa bibig ko para pigilan ang mga hikbi ko. Parang isang daang karayom ang nakatusok sa dibdib ko habang sinasabi ko yun. I feel like suffocating. Ito lang ang alam kong dapat.

“…. A-A-Are Y-You “ Parang hirap na hirap siyang sabihin ang salitang yun. “ B-B-Breaking up with m-me?” Lalong nadagdagan ang sakit ng nararamdaman ko sa dibdib ko dahil ramdam kong sobrang nasasaktan na din siya.

Gabundok na pagpipigil ang ginawa ko para hindi bawiin ang mga sinabi ko. “.. Yes. Yes Clyde.I-Im breaking up with... you” walang emosyon kong sabi. Dahil parang pinapatay ko na din ang puso ko sa ginagawa kong ito.

Isang katahimikan ang namigatan samin.

Bigla na lang naputol ang linya.

Saka ko lang pinakawalan ang hikbing kanina ko pang pinipigilang umalpas. Grabe ang sakit na nararamdaman ko. Nakakapanghina…. Parang nawalan na ako ng lakas at alam ko ganito din ang nararamdaman niya... Patawad... Patawad Clyde.

Kailangan kong ituon ang buong atensyon at oras ko sa magiging career ko. Kailangan kong tapusin ang ugnayan natin para magawa ko ang gusto kong mangyari. Patawad. 

VINCE POV

Nang matanggap ko ang tawag ni Lixien. Agad ko ding pinuntahan si Clyde sa condo niya. Tinawagan ako ni Lixien para tingnan kung ok lang ba si Clyde ngayon.

Hindi ko alam kung ano ang nangyayari. Pero ang alam ko kailangan kami ni Clyde ngayon tulad nga ng sabi ni Lixien.

Pagkarating ko sa harap ng condo niya. Ilang ulit na ako kumakatok pero parang walang tao sa loob. Pero agad din akong kinabahan ng may mapakinig akong mga nababasag na gamit.

Kinalampag ko na ang pinto “CLYDE! CLYDE! OPEN THIS DOOR!!!”

Pero patuloy pa din ang ingay na napapakinig ko sa loob.

No choice. Sisirain ko na lang itong pinto. Aish.

Sakit din sa katawan ito. Grabe. Nang hindi na ganun katibay ang pinto sinipa ko na ito ng malakas.

Madilim sa loob. Pagkapasok ko ilang mga bubug din ang natapakan ko.

“What are you doing here” hinanap ko ko kung san nanggaling ang boses na yun.

And there he is sitting on the corner. Hindi ko makita ang mukha niya dahil madilim dito, hindi na ako nag-abalang buksan ang ilaw dahil alam kong hindi niya magugustuhan yun.

Nagtangka akong lapitan siya.

“Umalis ka na” in his cold voice.

“Pare---- then he cut me off.

“JUST GO!” He face me but still I can’t see his expression. Damn this man. 

I looked at his condo. Kahit madilim dito may liwanag parin na nanggagaling sa labas.

Nagkalat ang mga gamit niya. Ang daming bubug na nagkalat sa sahig.

“OK Pare aalis na ako. Hindi ko alam kung bakit ka nagkakaganito. Pero sana wala kang gawin na ikakapahamak mo.”

“Just leave” walang buhay niyang sabi.

Hindi naman ako mangungulit pa para kausapin siya. Alam kong kailangan niya munang mapag-isa.

Pero bago ako lumabas I just said something on him. “Pinuno, wag mong kalimutan na nandito kami.” Then with that lumabas na ako.

Pagkatapos nun may napakinig pa akong nabasag na namang gamit. Kasabay nito ang sigaw niya. 

Ngayon ko lang nakita si Clyde na ganito. Pero kung tama ang hinala ko kung bakit siya nagkakaganito. Sana makaya niya... Sana lang.

CLICK EXTERNAL LINK FOR THE FANFICTION VIDEO--->

Life without Her - Clyde Kangnam. 

VOTE. COMMENT. FOLLOW. XOXO